Vangough

Warpaint

Self Released (2017)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 20/04/2017
Ποιοτικό και καλοπαιγμένο progressive metal, μα στηριγμένο λίγο περισσότερο απ' ό,τι πρέπει στις επιρροές του
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ως τώρα οι Vangough απασχολούν περισσότερο όσους επιζητούν να ψάχνουν κάτω από την επιφάνεια του progressive metal, αναζητώντας νέες μπάντες, νέες προτάσεις και νέες ιδέες. Καλώς ή κακώς οι Αμερικανοί παραμένουν σε αυτήν τη ζώνη των συγκροτημάτων στο πέμπτο άλμπουμ τους "Warpaint".

Στο προηγούμενο άλμπουμ τους, τους χαρακτήρισα ως ιδανικό υποκατάστατο των παλιών Pain Of Salvation και είμαι σίγουρος πως ο ιθύνων νους της μπάντας, Clay Withrow, θα ζούσε ένα μικρό όνειρο όταν κλήθηκε να γίνει Daniel Gildenlow στη θέση του Gildenlow, αντικαθιστώντας τον σε κάποιες εμφανίσεις, την περίοδο που ο τελευταίος ήταν ακόμα στο νοσοκομείο. Και στο νέο άλμπουμ ο Withrow είναι εμφανές ότι θαυμάζει τους Σουηδούς, αλλά πλέον έχω την αίσθηση πως άλλες επιρροές υπερτερούν στα τραγούδια του.

Συγκεκριμένα, οι Leprous και οι Opeth είναι αυτοί που έρχονται περισσότερο στο νου κατά τη διάρκεια της ακρόασης του άλμπουμ, ειδικά στο "Knell" οι πρώτοι και στο 11λεπτο "Black Rabbit" που κλείνει τον δίσκο οι δεύτεροι. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχω την αίσθηση πως υπερβαίνουν λίγο τα εσκαμμένα, αλλά τουλάχιστον το κάνουν καλά. Στις υπόλοιπες συνθέσεις οι επιμέρους επιρροές παραμένουν εμφανείς, αλλά τοποθετούνται ή συνδυάζονται με τρόπο που αφήνει τους Vangough να αποτυπώσουν και μια δική τους προσωπικότητα.

Συνολικά, μπορώ να πω ότι μου αρέσει το γεγονός ότι κινούνται προς μια πιο μοντέρνα prog κατεύθυνση και ότι ο ήχος, χωρίς να είναι αψεγάδιαστος, συνάδει με τους σκοτεινούς/πεσιμιστικούς στίχους και τις ερμηνείες του ο Withrow. Το εναρκτήριο, mid tempo "Morphine" είναι από τις καλύτερες συνθέσεις του άλμπουμ, το "The Suffering" έχει πολύ ενδιαφέρουσα riffολογία, το "Gravity" έχει καλή φωνητική γραμμή και το "Till Nothing’s Left" ξεκινάει απρόσμενα με μια τελείως Alice In Chains μελωδία που πάει τη μουσική της μπάντας προς πιο rock μονοπάτια, τα οποία θα μπορούσαν ίσως να εξερευνήσουν περισσότερο.

Σε γενικές γραμμές, το "Warpaint" μοιάζει με ένα καλό βήμα για την μπάντα. Παρόλο που δύσκολα θα αλλάξει το στάτους της, έχω την αίσθηση ότι με την ηχητική προσέγγισή του θα ακουστεί από περισσότερο κόσμο κι αυτό μόνο καλό είναι. Από την άλλη, έχουν ακόμα πράγματα να αλλάξουν ή/και να βελτιώσουν για να πετύχουν κάτι παραπάνω από αυτό, κυρίως στον τομέα της προσωπικότητας.

  • SHARE
  • TWEET