Theocracy

Μπορεί να άργησαν πέντε ολόκληρα χρόνια, αλλά οι Theocracy του πολυτάλαντου Matt Smith επιστρέφουν δισκογραφικά δριμύτεροι, με τον τέταρτο κατά σειρά δίσκο τους. Άλλωστε, και οι τρεις προϋπάρχουσες δουλειές τους, μα ιδιαίτερα το προηγούμενο "As The World Bleeds", όπου κατατάσσεται άνετα στους πλέον ολοκληρωμένους και πολυδιάστατους power metal δίσκους των '10s, υπήρξαν άκρως ενδιαφέρουσες, προκαλώντας δικαίως αρκετό ντόρο γύρω απ’ το όνομα τους.

Βεβαίως, υπάρχουν μπόλικες ιδιαιτερότητες σχετικά με αυτούς τους Αμερικάνους, εξαιρουμένου του αναμενόμενου (από το όνομα τους και μόνο) χριστιανικού τους στίχου. Ξεκινώντας ως one man project του Matt Smith, εξελίχθηκαν σε κανονική μπάντα την περίοδο μετά το δεύτερο άλμπουμ τους, με ευεργετικά αποτελέσματα στο εκτελεστικό κομμάτι των - εξαιρετικών - ιδεών που υπήρχαν από το ντεμπούτο τους κιόλας. Έτσι, αν και τέκνα της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού, μοιάζουν να φέρνουν τον αέρα ανανέωσης που χρειάζεται το ευρωπαϊκό power metal για να επιβιώσει της καλλιτεχνικής στασιμότητας, έχοντας περισσότερα κοινά με μπάντες σαν τους Edguy/Avantasia, παρά με τους Helstar ή τους Jag Panzer.

Στα του "Ghost Ship" τώρα, η μπάντα φαίνεται να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε με το "As The World Bleeds", ακολουθώντας ωστόσο έναν λιγότερο straightforward και περισσότερο prog oriented δρόμο από τον προκάτοχό του. Η πολυδιάστατη φύση των συνθέσεων καταφέρνει και προσδίδει έναν Savatage συνειρμό στο παιχνίδι της εύρεσης των επιρροών τους, ενώ η κρυστάλλινη φωνή του Smith, κάπου μεταξύ εκείνων του Tom Mallicoat των Lethal και του Alessandro Conti των Trick Or Treat και Luca Turilli’s Rhapsody, είναι μια από τις καλύτερες που έχουν αποκαλυφθεί τον τελευταίο καιρό.

Παράλληλα, η συνθετική ευελιξία είναι τέτοιας κλάσης, που η ομοιογένεια παραμένει σταθερή σε ολόκληρο τον δίσκο, παρά το ότι η μπάντα ελίσσεται από το συμφωνικό power metal ("Ghost Ship") στο επιμεταλλωμένο AOR ("Around The World And Back") κι από εκεί στα ψευδο-thrashy ξεσπάσματα ("The Wonder Of It All") και τα λυρικά έπη ("Easter"). Η ποιοτική στάθμη, λοιπόν, δεν πέφτει ούτε στιγμή, ακόμη και στα πιο απλά κομμάτια, όπως το μελωδικότατο "Currency In A Bankrupt World" (με τις Crimson Glory διπλές κιθάρες) ή το πιο άμεσο (και δικαίως πρώτο single) "Wishing Well", κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το μεγάλο φινάλε του "Easter", ενός από τα κορυφαία κομμάτια που έχουν γράψει έως τώρα.

Τελικά, το μοναδικό μειονέκτημα του άλμπουμ έγκειται στο γεγονός πως διαδέχεται αρκετά καθυστερημένα το "As The World Bleeds", έναν δίσκο που στέκεται ακόμη ως το magnum opus της μέχρι τώρα πορείας των Theocracy. Έτσι, καθαρά στον τομέα της άμεσης προσβασιμότητας των συνθέσεων, ο προκάτοχος του υπήρξε ένα κλικ ανώτερος, απαιτώντας κάποιες ακροάσεις λιγότερες για να αποκαλύψει το ποιόν του. Παρ’ όλα αυτά, το "Ghost Ship" αποτελεί μια ιδανική πρόταση στον χώρο του μελωδικού power, προσφέροντας απλόχερα πάμπολλες στιγμές συνθετικής λάμψης, για να δικαιολογήσει στο έπακρο την αξία του χρόνου που θα διαθέσει κάποιος ακούγοντάς το.