The Lemonheads

Που ήταν χαμένα αυτά τα παιδιά τόσον καιρό; Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι δεν ήταν χαμένα, απλά εμείς δεν τους πήραμε χαμπάρι. Μετά από το reunion τους στην τρέχουσα δεκαετία, ένα δίσκο τον έβγαλαν, αλλά δε συγκίνησε και πολύ κόσμο. Έτσι, φέτος αποφάσισαν να ακολουθήσουν τη συνταγή που τους έκανε γνωστούς και ελπιδοφόρους στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Τότε ήταν η διασκευή του "Mrs. Robinson", τώρα είναι το "Varshons", ένα ολόκληρο album με διασκευές.

Δεδομένο πρώτο: Ο Evan Dando έχει φωνάρα. Θα μπορούσε να είναι και μεγάλη μορφή της ροκ μουσικής, αλλά στα μισά του δρόμου κόλλησε... Δεδομένο δεύτερο: O Evan Dando είναι μορφονιός σύμφωνα με έρευνες που έγιναν σε κοπέλες οι οποίες στη δεκαετία του '90 ήταν στην εφηβεία. Αφού το είπαν τα κορίτσια, τότε ως μορφονιός ο Dando κάλεσε την Kate Moss και την Liv Tyler να κάνουν στριπτίζ... ε... να τραγουδήσουν σε δύο διασκευές.

Ας σοβαρευτούμε... Οι Lemonheads έχουν κάνει αρκετά καλή δουλειά στα περισσότερα κομμάτια που διασκευάζουν. Σε μερικά τραγούδια αυτό δεν ήταν δα και δύσκολο, αφού ήταν έτσι και αλλιώς στο στυλ της μουσικής των Lemonheads. Διασκευές όπως αυτές στο "I Just Can't Take It Anymore" του Gram Parsons και το "Layin' Up With Linda" του G.G. Allin θα μπορούσαν να είναι πνευματικές ιδιοκτησίες των Lemonheads σε έναν άλλο παράλληλο κόσμο.

Πολύ ωραίο είναι και το funky "Dandellion Seeds" και το ταξιδιάρικο "New Mexico". Εκείνο που πραγματικά ξεχωρίζει όμως με την αρνητική έννοια είναι το "Dirty Robot". Με την «Καιτούλα» στα φωνητικά, είναι ένα αμιγώς electro-pop κομμάτι που οι Lemonheads θεώρησαν σκόπιμο να το αφήσουν πάνω-κάτω ίδιο με την original εκδοχή και με αυτόν τον τρόπο και η συνοχή του album χαλάει και δε θυμίζει στο ελάχιστο κάτι από το συγκρότημα. Αντίθετα, πιο καλά τα καταφέρνει η Liv Tyler παρέα με τον Dando στο "Hey, That's No Way To Say Goodbye" του παμμεγίστου Leonard Cohen.

Τελευταίο κομμάτι είναι κάποιο "Beautiful" που πράγματι είναι πολύ καλή διασκευή και αυτή. Η έκπληξη για το συγκεκριμένο κομμάτι είναι πως η original ερμηνεύτρια είναι η Christina Aguilera. Τέτοιου τύπου διασκευές, όπως του "American Idol" ροκά Chris Daughtry στο "Poker Face" της Lady Gaga, μας δείχνουν πως αρκετές φορές τα pop κομμάτια που σνομπάρει η ροκ κοινότητα δεν πάσχουν από σύνθεση αλλά από εκτέλεση και attitude. Κοινώς θες να τα ακούς από τον Dando αλλά να τα βλέπεις από την Aguilera και τη Lady Gaga...

Αρκετά καλές οι διασκευές των Lemonheads, βοηθάει και σε αυτό η φωνάρα του Dandο όπως είπαμε. Αν εξαιρέσεις το απαράδεκτο "Dirty Robot", τότε έχουμε ένα δίσκο που πάταγο δε θα κάνει, αλλά ακούγεται πολύ ευχάριστα, ακόμη και αν δεν έχει εντρυφήσει κάποιος στο συγκρότημα. Το ότι περιέχει διασκευές βέβαια δίνει άλλη μια ευκαιρία σε επικριτές να δηλώσουν ότι μόνο αυτό μπορούν να κάνουν καλά οι Lemonheads. "...God bless you please, Mrs. Robinson...".