The Silent Wedding

Πέντε χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που είχαμε δισκογραφικά νέα από τους Silent Wedding, τα οποία, κρίνοντας και το τί μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα, φαντάζουν σαν μια άλλη, σχεδόν μακρινή εποχή. Ωστόσο, για καλή μας τύχη, οι Περιστεριώτες power/prog metallers δεν έχασαν στο ελάχιστο τα όσα τους έκαναν να ξεχωρίζουν εντός της εγχώριας σκηνής, αλλά αντιθέτως το νέο, τρίτο τους άλμπουμ, τους βρίσκει πιο ώριμους και κατασταλαγμένους όσο ποτέ, να κυκλοφορούν την πιο μεστή τους δουλειά μέχρι στιγμής.

Έτσι κι αλλιώς, το ταλαντούχο κουιντέτο ανέκαθεν μας έδειχνε στοιχεία της καλλιτεχνικής του στόφας, παρουσιάζοντας ένα συναισθηματικό, εσωστρεφές αλλά και τόσο θελκτικό power/prog, το οποίο παρέπεμπε σε παρελθοντικά μεγαλεία της εν λόγω σκηνής. Το "Enigma Eternal" υπήρξε μέχρι πρότινος το τελευταίο δημιουργικό τους επίτευγμα, το οποίο υποστήριξαν εμπράκτως με σημαντικές συναυλιακές απόπειρες εντός κι εκτός Ελλάδας, με εξέχουσα τη συνεργασία τους με τους Threshold ως το main supporting act της τότε περιοδείας των Βρετανών.

Πλέον, με την εμπειρία να ενισχύει τις δημιουργικές τους προσπάθειες και το χρόνο να αποτελεί σύμμαχο παρά εχθρό τους, οι Silent Wedding φθάνουν στην κυκλοφορία του "Ego Path", ενός άλμπουμ αξιώσεων το οποίο και ξεδιπλώνει στο απόλυτο το καλλιτεχνικό όραμα της μπάντας. Μελωδικό, ποικιλόμορφο και ξεκάθαρα ποτισμένο από προσωπικά βιώματα των μελών του σχήματος, το υλικό του δίσκου βρίθει από συνθέσεις συναισθηματικού power metal, με τις όποιες prog υφές να εναπόκεινται στην ύπαρξη των εξαιρετικών πλήκτρων και των καίρια τοποθετημένων samples εντός της ροής τους.

Οι στίχοι του Μάριου Καραναστάση έχουν τη δική τους βαρύτητα, έχοντας μια γοητευτική απλότητα και λειτουργώντας στο χτίσιμο της κατάλληλης ατμόσφαιρας στο εκάστοτε τραγούδι, την ίδια στιγμή που οι ερμηνείες του, γεμάτες πάθος και με όπλο τις εύληπτες φωνητικές γραμμές, στέκονται ως οι καλύτερες της μέχρι τώρα καριέρας του. Στα επί μέρους σημεία του δίσκου, δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητο ένα ακόμη ιδιαίτερο εξώφυλλο δια χειρός Travis Smith, το οποίο οπτικοποιεί ιδανικά την ατμόσφαιρα και τις συναισθηματικές δυναμικές του άλμπουμ, αλλά και οι κοφτερές κιθάρες που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των συνθέσεων και ανακαλούν με το ύφος τους ψήγματα από την εποποιία των Symphony X, των Evergrey και των Kamelot επί Roy Khan, μεταξύ άλλων.

Σε μια τελική ανάγνωση, το "Ego Path" μπορεί να θεωρηθεί ως ένα πιο ραφιναρισμένο, δουλεμένο κι εσωστρεφές "Enigma Eternal". Η πρώτη ύλη των δύο άλμπουμ φαντάζει η ίδια, οι επιρροές της μπάντας συνεχίζουν και είναι αυτές που είναι και το γεγονός πως οι ίδιοι έχουν κατασταλάξει σε ένα δημιουργικό μοτίβο και δρουν υπέρ της τελειοποίησης αυτού είναι απόλυτα θεμιτό και αναγκαίο. Η εξέλιξη υπάρχει σε ερμηνείες, εκτελέσεις κι ενορχηστρώσεις και το επόμενο δισκογραφικό βήμα των Silent Wedding παρουσιάζει ένα συγκρότημα που αγαπά αυτό που κάνει, θέτει τα δικά του όρια και προσπαθεί άλμπουμ με το άλμπουμ να τα ξεπερνά.