TesseracT

Altered State

Century Media (2013)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 01/05/2013
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τους έχεις ακούσει κάπου τους TesseracT. Άκουσες ότι έκαναν μεγάλη αίσθηση με το ντεμπούτο άλμπουμ τους, "One". Άκουσες ότι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να διαμορφωθεί το είδος επονομαζόμενο ως «djent». Ενδεχομένως, εντυπωσιάστηκες κι εσύ (όπως κι εμείς) και περίμενες να δεις αν όλη αυτή η φήμη που απέκτησαν ή η φασαρία γύρω από το όνομά τους υποστηρίζεται από ουσιαστικά στοιχεία. Με το δεύτερο δείγμα ολοκληρωμένης γραφής, που είναι πλέον εδώ, θα βγάλουμε κάποια ασφαλέστερα συμπεράσματα.

Πριν όμως μπούμε στην ουσία του "Altered State" έχει αξία να σημειώσουμε ότι δεν κύλησαν τα πάντα ρόδινα για τη μπάντα στα δύο χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του "One". Αρχικά, είδαν τον τραγουδιστή τους, Daniel Tompkins, να αποχωρεί και σαν να μην έφτανε αυτό είδαν και τον αντικαταστάτη του, Elliot Coleman, να αποχωρεί επίσης μετά την κυκλοφορία του ακουστικού EP "Perspective". Αυτές οι αλλαγές μαζεμένες, καλώς ή κακώς, μπορεί να αποβούν καταστροφικές για μια μπάντα που πρέπει να σταθεί αντάξια των προσδοκιών ενός hype και μιας αγοράς όπως αυτή της μουσικής βιομηχανίας που απαιτεί ακατάπαυστες περιοδείες για τις νέες μπάντες.

Αυτές τις αλλαγές πραγματεύεται το "Altered State" μέσω τεσσάρων ενοτήτων στις οποίες είναι χωρισμένο ("Of Matter", "Of Mind", "Of Reality" & "Of Energy"), επιβεβαιώνοντας  πως «ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό», μιας και η μπάντα δείχνει να έχουν βγει αλώβητη και πιθανόν πιο δυνατή, σίγουρα όμως πιο σοφή από όλη αυτή τη διαδικασία. Σημαντικό ρόλο παίζει ο νέος τραγουδιστής Ashe O'Hara, για τον οποίο χαριτολογώντας στο δελτίο Τύπου αναφέρουν πως τον βρήκαν «στο πίσω μέρος του σπιτιού τους», όντας ένας άσημος νεαρός από το Bristol. Με την ιδιαίτερα μελωδική -σχεδόν pop σε σημεία- χροιά του στην αρχή ξενίζει, ερχόμενος σε ένα μουσικό είδος, στο οποίο η πλειονότητα επενδύει σε scream φωνητικά. Όμως, στη πορεία, πολύ εύκολα κερδίζει τις εντυπώσεις και αποδεικνύεται μια ιδανική επιλογή για τους Βρετανούς, προσθέτοντας το δικό του χρώμα στο σύνολο του άλμπουμ και εν τέλει χαρακτηρίζοντάς το με τις ερμηνείες του. Θα έλεγα πως η φωνή του έχει κάτι το «Αυστραλέζικο», σε διάφοεα σημεία (όπως στο καταπληκτικό "Nocturne") μού έφερε στον νου μπάντες όπως οι Dead Letter Circus.

Πού «χάνει» το "Altered State" σε σχέση με τον προκάτοχό του; Στο ότι δεν υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης και δεν νιώθεις αυτή τη φρέσκια προσέγγιση που σου έδινε το "One" στις πρώτες ακροάσεις, κάτι που είναι λογικό καθώς η μπάντα όφειλε να επενδύσει πάνω στον ήχο του. Πού «κερδίζει»; Στο ότι η μπάντα δεν έμεινε στάσιμη και κυρίως δεν έχασε την ικανότητά της να γράφει τραγούδια που περιλαμβάνον τόσο ωραία επιμέρους στοιχεία, όσο καλές κι αποτυπώσιμες μελωδίες. Μάλιστα, δε δίστασαν να ενσωματώσουν πολύ επιτυχημένα κάποια νέα στοιχεία όπως η χρήση σαξόφωνου στο εντυπωσιακό δίλεπτο "Calabi - Yau" και στο κλείσιμο του άλμπουμ. Ειλικρινά, δεν θα μπορούσα να φανταστώ πόσο εντυπωσιακά θα κόλλαγε ένα σόλο σαξόφωνου πάνω από σε ένα χαρακτηριστικό djent riff.

Οι περισσότερες συνθέσεις έχουν συγκρατημένες διάρκειες, δείχνοντας πως είναι αρκετά εστιασμένες, ενώ τα "Exile" και "Singularity" που υπερβαίνουν αμφότερα τα οχτώ λεπτά δίνουν τη δυνατότητα στη μπάντα να απλώσει περισσότερο τα μουσικά της θέματα, χωρίς να χάνουν όμως την ουσία και το μελωδικό στοιχείο από το πρώτο πλάνο. Η παραγωγή είναι αναμενόμενα υψηλότατη, τα ψήγματα παικτικού ταλέντου διάσπαρτα σε όλο το άλμπουμ και η ομοιογένεια που παρουσιάζει το σύνολο κάνει τα 50 λεπτά να περνάνε πολύ εύκολα.

Οι TesseracT με το "Altered State" αποδεικνύουν πως πίσω από το θόρυβο υπάρχει υπόβαθρο που τον υποστηρίζει και η ποιότητα του άλμπουμ σε συνδυασμό με την ανθεκτικότητα που επέδειξαν καθιστά το άλμπουμ ένα σαφές μήνυμα πως είναι εδώ για να μείνουν ακόμα κι αν η σκόνη του djent καταλαγιάσει και το ιδίωμα ξεχαστεί. Χωρίς το στοιχείο της έκπληξης πλέον, μπορεί να μην εντυπωσιάζουν τόσο πολύ, αλλά πιστοποιούν την θέση τους ανάμεσα στους αναμενόμενους ηγέτες της επόμενης γενιάς της σκληρής και ταυτόχρονα προοδευτικά σκεπτόμενης μουσικής.

  • SHARE
  • TWEET