Subway To Sally

Bastard

Nuclear Blast (2007)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 14/12/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

«Υποτιμημένο συγκρότημα»... Πόσες φορές έχετε ακούσει αυτή τη φράση και πόσες έχετε συμφωνήσει; Μάλλον λιγότερες από τις προτεινόμενες κι όχι άδικα, καθώς έχει εκφυλιστεί πλέον η έννοια του όρου αυτού κι αποτελεί το πάτημα για πολλούς προκειμένου να δικαιολογήσουν την καλλιτεχνική τους ανεπάρκεια.

Οι Γερμανοί όμως Subway to Sally έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται έτσι, κυρίως λόγω του ότι έχουν προσκρούσει πάνω στο τεράστιο παγόβουνο που ακούει στο όνομα Rammstein. Η μουσική τους έχει αρκετές ομοιότητες, ενώ λίγες φορές στεκόμαστε στο τεκμήριο της διαφορετικότητάς τους και που δεν είναι άλλο από την αγάπη τους στην αναγεννησιακή μουσική. Θα συμφωνήσω πως υπάρχουν και οι In Extremo, οι διαφορές τους όμως είναι εμφανείς με πρώτη και κύρια τα φωνητικά.

Αν και δεν είναι νέο συγκρότημα οι Subway To Sally, δεν έχουν εισχωρήσει ακόμα σε πιο mainstream στέκια όπως οι συμπατριώτες τους και το "Bastard" έχει τα φόντα να πράξει κάτι ανάλογο. Το ότι δεν κατάλαβα γρι από τα λόγια του τραγουδιστή τους, ή ακόμα πιο πολύ που σκιάχτηκα από τις φωτογραφίες του μοναδικού θηλυκού μέλους της μπάντας, δε στάθηκε ικανό να με αποτρέψει από το να απολαύσω το «μπάσταρδο» που κυοφόρησε η μπάντα για αρκετό καιρό και το οποίο με τις industrial -folk- αναγεννησιακές κραυγές του μου χάρισε κάτι περισσότερο από 45 απολαυστικά λεπτά μουσικής.

13 συνολικά τραγούδια, που άλλα μοιάζουν μεταξύ τους κι άλλα διαφοροποιούνται τόσο ώστε να εξασφαλίσουν στη μπάντα τη μοναδικότητα που αποζητά. Μοναδικότητα που στο εξωτερικό μπορεί να την έχουν κατακτήσει, εδώ όμως μου φαντάζει δύσκολο, αν κι ομολογουμένως άδικο. Αν οι Rammstein σας ταιριάζουν γάντι και οι In Extremo σας απογειώνουν χορευτικά, τότε προσθέστε κι αυτούς εδώ στη γερμανική σας συλλογή και μην προειδοποιήσετε κανέναν πως κάποιοι Γερμανοί μπορούν να χαρίσουν ακόμα και λίγες στιγμές χαλάρωσης όπως στο "Die Tromme". Προτεινόμενο...

Υ.Γ.: Δε μπορώ παρά να αναφερθώ στα ανάμεικτα συναισθήματα που μου άφησε η Frau Schmitt, πρώτα με τα εμφανισιακά προσόντα / στυλιστικές επιλογές της και κατόπιν με τις καλλιτεχνικές της δεξιότητες, κάτι σαν το Δρ. Τζέκηλ και τον κύριο Χάιντ... τσεκάρετε άφοβα (!;!;).

  • SHARE
  • TWEET