Starsailor

Η αλήθεια είναι ότι οι "Starsailor" είναι ένα συγκρότημα που δε μπορείς να περιμένεις πολλά. Τα δείγματα που έχουν δώσει μέχρι στιγμής δεν αποτελούν κάτι το εξαιρετικά διαφορετικό και ρηξικέλευθο στη μουσική σκηνή. Παρ' όλα αυτά, η βρετανική μουσική βιομηχανία τους έχει δείξει, τα εννέα χρόνια ύπαρξης τους, μεγάλη εμπιστοσύνη. Τα Μέσα τους στηρίζουν, παίζουν σε μεγάλα φεστιβάλ, δίνουν συνεντεύξεις παντού. Ακόμα και ο «πολύς» Ronnie Wood των Rolling Stones συμμετείχε στην παραγωγή της τελευταίας τους δουλείας. Γενικά εύκολα μπορεί να καταλάβει ο καθένας ότι υπάρχει προς αυτούς μια υποστήριξη σε βαθμό που δημιουργούνται απορίες.

Ας μην είμαστε όμως τόσο αυστηροί μαζί τους κι ας προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε αποκλειστικά σε αυτό που ακούμε, ξεχνώντας όλο το «μαρκετινίστικο» μέρος του πράγματος.

Στην τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, οι Starsailor έχουν αφήσει μακριά την έλλειψη αυτοεκτίμησης και τη «νευρικότητα» που διέκρινε το "On The Outside". Σε αυτήν τους τη δουλειά ακούγονται πιο ενωμένοι και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση από πότε. Όμως, αυτό που τελικά διακρίνει τα κομμάτια τους δε δείχνει να διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από τις προηγούμενες. Εύκολα μουσικά θέματα και εύπεπτα μελωδικά μέρη είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τα περισσότερα κομμάτια τους. Οι στίχοι τους πολλές φορές σε κάνουν να αισθάνεσαι την υγρασία του Wigan και του Τάμεση και να καταλάβεις τη βάρια ψυχολογία αυτών που δε βλέπουν ήλιο στον αγγλικό Βορρά: «... I'll sit by the riverside, counting all the ways to make you stay...» διαλαλούν στο "The Thames".

O ίδιος ο frontman, James Walsh, έχει τονίσει κατά το παρελθόν ότι δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη θεματολογία για το νέο υλικό των Starsailor. Παρ' όλα αυτά, οι δυσκολίες της καθημερινής ζωής αλλά και η παγκόσμια πολιτική σκηνή δείχνουν να επηρεάζουν στιχουργικά ακόμα το group. Αν τώρα αυτές οι δυο θεματολογίες μπορούν να συνδυαστούν είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Το "Tell Me Is Not Over" δε χρειάζεται καν να το προλογίσουμε. Είναι ήδη hitακι, το ακούμε συνέχεια και δεν κρύβουμε ότι το ακούμε και ευχάριστα. Επίσης, το "Neon Sky" και φυσικά το "Star & Stripes" δίνουν την αίσθηση ότι ίσως οι Starsailor μπορούν να ξεφύγουν από τα τετριμμένα τους, ότι μπορούν να εξελίξουν τον ήχο τους και να μας δώσουν και κάτι παραπάνω.

Γι' αυτούς λοιπόν που θα άκουγαν με άνεση την ισορροπία και την απλότητα των κιθαριστικών riff μεταξύ britpop και pop (σκέτο), το "All The Plans" μπορεί να είναι η ιδανική μουσική υπόκρουση για στιγμές καλοκαιρινής χαλάρωσης αλλά και για τα κυριακάτικα συννεφιασμένα απογεύματα, που αυτή τη στιγμή μας μοιάζουν τόσο μακρινά. Γι' αυτά όμως έχει γραφτεί.