Sightless Pit

Lockstep Bloodwar

Thrill Jockey (2023)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 06/02/2023
Noise μπλόφες και χορευτικές αμφισημίες
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όσο τα χρόνια περνούν, μαθαίνουμε όλο και περισσότερο ότι από τους Lee Buford (The Body) και Dylan Walker (Full Of Hell) μπορούμε πια να περιμένουμε τα πάντα. Κάτω από ένα προσωπείο ηχητικού εξτρεμισμού - αν και αυτό όχι πάντα - οι δύο μουσικοί συνεχίζουν σταθερά να εξερευνούν σύγχρονα μετά-βιομηχανικά noise τοπία, πιστοί στις πειραματικές underground καταβολές τους. Αυτό περιμέναμε κι από το δεύτερο άλμπουμ του project τους, Sightless Pit. Το "Resin On The Knife" ξεκινάει τον δίσκο και, ναι, ο θόρυβος είναι εδώ. Για στάσου όμως, κάτι άλλο συμβαίνει εδώ. Δες πίσω από την κουρτίνα.

Λατρεύω τα άλμπουμ που κρύβουν την πραγματική τους ουσία πίσω από προπετάσματα και σκιές. Ο τίτλος και το εξώφυλλο του "Lockstep Bloodwar" υποδηλώνουν κάτι αδιόρατα βίαιο και απειλητικό, γρήγορα όμως θα ανακαλύψεις ότι πρόκειται σχεδόν για μπλόφα. Διότι μπορεί τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της μουσικής να οριοθετούνται από industrial ρυθμούς, harsh electronics και παραμορφωμένα φωνητικά, όμως η ακρόαση σύντομα φανερώνει ότι η ουσία του άλμπουμ βρίσκεται σχεδόν εντός στα εδάφη της ηλεκτρονικής pop μουσικής. Ναι, το "Lockstep Bloodwar" είναι περισσότερο ένα πειραματικά χορευτικό παρά ένα extreme άλμπουμ - κι είναι απολαυστικό!

Όλα εξηγούνται ίσως από την απουσία της Lingua Ignota σε σχέση με το πολύ καλό προ τριετίας ντεμπούτο τους. Ο θρήνος και το σκοτάδι ακολουθεί ενδογενώς την Kristin Hayter όπου αυτή πηγαίνει και η μη συμμετοχή της εδώ, «στερεί» από τους Buford/Walker την χαρισματική της παρουσία, ανοίγει όμως τον δρόμο για μια σειρά από εκτεταμένες συνεργασίες με εξαιρετικά ενδιαφέροντες καλλιτέχνες: Midwife, YoshimiO, Gangsta Boo, Lane Shi Otayonii, Frukwan, Industrial Hazard, Claire Rousay, Crownofhornz, Foie Gras. Το νέο κύμα του experimental ήχου αλλά και μπόλικο hip-hop έχει μαζευτεί στο "Lockstep Bloodwar". Και ναι, είναι οι hip-hop καλλιτέχνες που απογειώνουν τις δυστοπίες των "Calcified Glass", "Low Orbit" και "Shiv".

Η ύφανση μιας αδιόρατης, λεπτότατης κλωστής που συνδέει το noise με την pop γίνεται πιο αισθητή στο εναρκτήριο "Resin On A Knife", εκεί που οι κραυγές του Walker συνδέονται με την μελωδικότατη pop γραμμή της Midwife. Πρόκειται για ένα τρικ που συναντάμε και στο υπέροχο "Flower To Tomb" αλλά και σε άλλα σημεία του άλμπουμ: τα distorted φωνητικά τραβούν την προσοχή, στήνουν μία εντύπωση θορύβου, αφήνουν όμως σταδιακά να αναδυθούν πίσω από τις συνθέσεις άλλες ατμόσφαιρες, περισσότερο γήινες και ανθρώπινες.

Ακόμα όμως και χωρίς συνεργάτες, οι Sightless Pit τα καταφέρνουν περίφημα. Τα arpeggiator, τα deep synths και η techno διάθεση παίρνουν τα ηνία στο ομώνυμο δείχνοντας μια αγάπη προς την «κλασική» ηλεκτρονική μουσική, το δε φανταστικό "Morning Of A Thousand Lights" ξεκινά σαν ένα γνήσιο industrial έπος για να καταλήξει τελικά σε μια εντυπωσιακή ρυθμική σπουδή. Αυτό είναι ένα άλμπουμ γεμάτο τέτοιες ανατροπές, εκπλήξεις και παγίδες και πίσω από το σκληρό του περίβλημα διαθέτει εντυπωσιακό αριθμό μικρών ηχητικών λεπτομερειών.

Το "Lockstep Bloodwar" είναι ένας δίσκος γεμάτος ηχητικές αμφισημίες και εκεί ακριβώς βρίσκεται και η ομορφιά του. Αξίζει να προσπεράσεις την noise του κρούστα για να εξερευνήσεις το πολυεπίπεδο του εσωτερικό, κι εκεί ίσως διαπιστώσεις ότι οι Sightless Pit καταφέρνουν εντέχνως να βρουν το σημείο που ενώνει αυτούς τους τόσο διαφορετικούς ηχητικούς κόσμους, σε νυχτερινά αστικά τοπία με ήχους επικίνδυνους μα και οικείους.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET