Reverend Bizarre

III: So Long Suckers

Spikefarm (2007)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 04/09/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Το τέλος μιας πραγματικά μεγάλης underground μπάντας έπειτα από μόλις 3 full length κυκλοφορίες έμελλε να γραφτεί με τον καλύτερο δίσκο της και τί δίσκο! Διπλός, με τον πρώτο να διαρκεί 66:6 (μόνο τυχαίο δεν είναι) και τον δεύτερο 63:54! Μας αποχαιρετάνε με βαρύτατους χαρακτηρισμούς, αφού πρώτα όμως μας εφοδιάσουν με doom ήχους μιας ολόκληρης ζωής, γιατί πιστέψτε με δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο να την παλέψεις κάνοντας παρέα για 130 λεπτά με τους Albert Witchfinder, Earl of Void και Peter Vicar!

Το πρώτο cd, ή ο πρώτος δίσκος αν προτιμάτε, ξεκινάει με το 29λεπτο "They Used Dark Forces / Teutonic Witch" κι έχω την αίσθηση ότι βάλλουν εναντίον εκείνων που τους ώθησαν στο να τα βροντήξουν και ν' αδειάσει ακόμα μια θέση από τον έτσι κι αλλιώς μικρό χώρο της φινλανδικής doom σκηνής (βλ. διάλυση και των Minotauri). Η συνέχεια είναι ακόμα δυσκολότερη με το 25λεπτο "Sorrow" να σε καθηλώνει στη θέση σου και στα ηχεία του στερεοφωνικού, με τη λύπη να εκδηλώνεται στη μεγαλύτερη διάρκεια του κομματιού και να είναι και το σημείο μηδέν του δίσκου: αν τη βγάλεις καθαρή μέχρι και το 16ο λεπτό θα αποζημιωθείς και με το παραπάνω. Η φωνή του A. Witchfinder είναι για ακόμα μια φορά σπαρακτικά στεντόρεια και τα πιο γρήγορα, καλπάζοντα μέρη των συνθέσεων έρχονται ως είθισται στα τελευταία λεπτά αυτών.

Το "Kundalini Arisen" είναι η έκπληξη που μας φύλαγαν λόγω της διάρκειάς του (μόλις 4:25!) και του οργανικού - stoner - space χαρακτήρα του, προτού μας επαναφέρουν στην τάξη με το 15λεπτο "Ceasar Forever" και το 25λεπτο "Anywhere Out Of This World" (κ-ο-μ-μ-α-τ-ά-ρ-α), ενώ το bonus track που κλείνει και το δίσκο ονόματι "Mallorca" είναι υπεράνω σχολιασμού και μουσικής ανάλυσης. Τέλος καλό, όλα καλά επομένως;

Ναι, αν όντως ισχύει πως όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν, αλλά μένει αναπάντητο το «γιατί τώρα ρε γαμώτο;». Και να φανταστείτε πως είχαν ανακοινώσει και τους τίτλους των 3 επερχόμενων κυκλοφοριών τους. Τα γνησιότερα των τέκνων των Black Sabbath (σας παραπέμπω στη φωτογράφισή τους στο εσώφυλλο του "In The Rectory Of the Bizarre Reverend") και ένα εκ των εντιμότερων συγκροτημάτων της σκηνής αυτής μας άφησε χρόνους καθώς και υλικό που κάποια στιγμή θα μνημονευτεί και θα βρει τη θέση του στην ιστορία. Εις το επανιδείν... suckers †1995-2007†

  • SHARE
  • TWEET