Queens Of The Stone Age

Όταν προ διετίας κυκλοφόρησε το αριστουργηματικό "Songs For The Deaf" το ερώτημα που γεννήθηκε ήταν αν η επόμενη κυκλοφορία της μπάντας θα ήταν άξιος συνεχιστής της προηγούμενης και αν οι QOTSA θα εξελίξουν τον ήχο τους ή θα βγάλουν ένα δίσκο ο οποίος ουσιαστικά θα είναι ένα αναμάσημα του πολύ επιτυχημένου "Songs For The Deaf". Το τοπίο ήρθε να γίνει πιο ομιχλώδες μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης του Nick Oliveri από το group, αφήνοντας μόνο τον Josh Homme να οδηγήσει τη μπάντα στο μέλλον. Με την κυκλοφορία του "Lullabies To Paralyze" o Josh Homme μας δείχνει ότι η έμπνευση του δεν έχει στερέψει και ότι κρύβει πολλούς άσσους ακόμα στο μανίκι του.

To "Lullabies To Paralyze" ανοίγει με το "This Lullaby", ένα νανούρισμα στο οποίο η καθηλωτική φωνή του Mark Lanegan του δίνει μια στοιχειωμένη αύρα ένω αμέσως το album γκαζώνει άγρια με το "Medication", ένα κομμάτι στο κλασικό ύφος των Queens Of The Stone Age. Και εκεί που μια spacy slide guitar ανοίγει το "Everybody Knows That You Are Insane" περιμένοντας να εξελιχθεί σε ένα κομμάτι ψυχεδελικού ύφους, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα ανελέητο σφυροκόπημα. Στο "Tangled Up In Plaid" οι QOTSA δίνουν την εικόνα του τι θα είχε συμβεί αν οι Beatles είχαν τρυπώσει σε κάποια ηχογράφηση των Black Sabbath. Από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου το "Burn The Witch" που αποτελεί ένα σκοτεινό blues κομμάτι στο οποίο συμμετέχει ο Billy Gibbons των ZZ top. O δίσκος συνεχίζει με τα "In My Head" και "Little SiSter" τα οποία είναι κοντά στο ύφος των κομματιών του "Rated R" του 2000, ένω το "I Never Came" είναι η πιο αδύναμη στιγμή του δίσκου αφού βρίσκει τους QOTSA να φλερτάρουν με τoν pop ήχο.

Τα "Someone's In The Wolf" και "The Blood Is Love" έρχονται να συνεχίσουν από εκεί που μας άφησε το "Burn The Witch". Μεγάλη σε διάρκεια σύνθεση με δυνατές κιθάρες και παραμoρφωμένα φωνητικά το "Someone's In The Wolf", ένω το "The Blood Is Love" ξεκινά σαν βαλσάκι ή καλύτερα σαν μουσική από καποιό στοιχειωμένο τσίρκο για να εξελιχθεί σε μια ηλεκτρική καταγίδα που σιγά-σιγά αποσυντίθεται. Το "Skin On Skin" έχει κάτι από τον industrial ήχο και το "Broken Box" είναι ένα speed-αριστο μελωδικό κομμάτι από αυτά που οι QOTSA μας έχουν χαρίσει άφθονες φορές.

Το "αισθησιακό" και σκοτεινό "You Got A Killer Scene There, Man" φέρει κάτι από το αέρα της ερήμου στον ήχο ένω το album κλείνει με τις ηλεκτρικές μπαλάντες "Long Slow Goodbye" και "Like A Drug".

Το album συνοδεύεται από ένα DVD με παρασκηνιακό υλικό από τις ηχογραφήσεις του δίσκου και το video του "Someone's In The Wolf".

Συνοψίζοντας, το "Lullabies To Paralyze" είναι ένας πάρα πολύ καλός δίσκος με δυνατές συνθέσεις που πατάνε μεταξύ rock, blues και ψυχεδέλειας αλλά κάτι λείπει από την τρέλα του κυρίου Nick Oliveri. Σίγουρα δε φτάνει το επίπεδο του "Songs For The Deaf" αλλά στέκεται άξια δίπλα του. To "Lullabies To Paralyze" δεν είναι ο δίσκος που θα φέρει νέους οπαδούς στο συγκρότημα αλλά σίγουρα θα αφήσει ικανοποιημένους όλους τους παλιούς του φίλους και απ' ότι φαίνεται ο Josh Homme και η παρέα του μάλλον θα το κάνουν για αρκετό καιρό ακόμα.