Orkestr

I

Sound Effect (2024)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 19/11/2024
Υπέροχη, αταξινόμητη δουλειά με θεμέλια τα σύνθια και δομή που φτάνει στο διάστημα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Σε πείσμα των καιρών που θέλουν δήθεν ανάμιξη ειδών σε δίσκους που το μόνο που κάνουν είναι να αλλάζουν στυλ σα να αλλάζουν σταθμούς σε ραδιόφωνο, δηλαδή χωρίς καμμία συνοχή, μετάβαση, εν τέλει πραγματική μείξη, οι Orkestr μας παρουσιάζουν μια κυκλοφορία που εντυπωσιάζει κυρίως σε αυτό, το ποσό άκοπα ενσωματώνουν διάφορες επιρροές σε κάτι εντελώς δικό τους και μοναδικό. Δεν είναι η καλύτερη κυκλοφορία του 2024, παρότι ανάλογα τα γούστα σας δε θα ήταν ανήκουστο να βρεθεί σε τέτοια θέση, αλλά σίγουρα δε θα συναντήσετε άλλη παρόμοια.

Η βάση των Orkestr, το πρωτοεμφανιζόμενο αυτό ολλανδικό συγκρότημα, είναι τα συνθεσάιζερ. Και χρησιμοποιούνται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Κατά βάση για να δημιουργούν ηχητικά στρώματα, "ατμόσφαιρα" που λέμε, αλλά και για μελωδίες, ρυθμούς, riff, όλα. Αλλού αυτό παίρνει τη μορφή synth wave, αλλού prog rock και αν θέλετε electro pop, έχει κάτι και για σας. Σε όλη τη διάρκειά του "I" υπάρχει σίγουρα κάτι διαστημικό, εξάλλου οι ίδιοι αυτοχαρακτηρίζονται space rock, σε κάποια σημεία του όμως μπορεί να βρεθεί ο ακροατής σε ένα γιοτ πίνοντας κοκτέιλ παρέα με τον Bryan Ferry, παρακολουθώντας μια giallo ταινία και ρίχνοντας κλέφτες ματιές στον έναστρο ουρανό. Και εν μέσω όλων αυτών, σε προσγειώνει μια υπέροχη μπαλάντα διάρκειας 1.5 λεπτού, σκοτεινή κι ας την λένε "Daytime", με την ακουστική κιθάρα να παίρνει τα ηνία και μια γυναικεία φωνή από το πουθενά. Και κλέβει την παράσταση. Συνολικά θα έλεγα ότι θυμίζουν πιο χαλαρούς, πιο ταξιδιάρικους Zombi, με μπάσο και ντραμς πιο πίσω και τους ρυθμούς πιο απλούς.

Καταλαβαίνω ότι η κυκλοφορία συνοδεύεται και από ένα sci-fi graphic novel το οποίο δυστυχώς δεν έχουμε στη διάθεσή μας για την εν λόγω παρουσίαση, όμως είναι ένα ασφαλές συμπέρασμα ότι η μουσική έχει τη λογική να ντύσει ηχητικά, να αποτελέσει το soundtrack του βιβλίου. Ή το αντίστροφο, ποιος ξέρει. Πάντως και χωρίς το ανάγνωσμα η πρόοδος του δίσκου από τραγούδι σε τραγούδι έχει κάτι το αφηγηματικό, το εξελικτικό χωρίς όμως να υπάρχουν ιδιαίτερες εντάσεις και κορυφώσεις. Θέλω να πω ότι στο ταξίδι αυτό ίσως δε χρειάζεται καν να δέσετε τις ζώνες ασφαλείας σας, πρόκειται για μία ομαλή πτήση που μπορείτε να απολαύσετε καθ’όλη τη διάρκειά της.

  • SHARE
  • TWEET