Ocean Grove

Νιώθω κάπως ότι όλες οι συστάσεις και τα απαραίτητα εισαγωγικά για τους Ocean Grove έχουν ήδη γίνει σε αυτές τις ψηφιακές σελίδες, αλλά αφενός τα δεδομένα δείχνουν ότι η πρώτη γνωριμία συχνά δεν πολυμετράει, και αφετέρου η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης όπως είναι γνωστό, οπότε. Εσείς λοιπόν που δεν ξέρετε, δείτε προσεκτικά το barcode και το parental advisory σηματάκι στο εξώφυλλο, σκεφτείτε πού βρισκόσασταν δέκα μέρες πριν βγει ο περασμένος Ιούλιος, κι αν κάτι από αυτά σας φέρει χαμόγελο, συνεχίστε άφοβα. Εάν από την ανάποδη χτυπήσατε 0/2, καλή καρδιά, συμβαίνουν κι αυτά.

Η πρόταση της παρέας από την Αυστραλία ταιριάζει ακριβώς, ακριβώς όμως, στο πλαίσιο της αναγεννημένης nu-metal σκηνής. Τα ρυθμικά χτυπάνε ασταμάτητα. Στις συνθέσεις δεν υπάρχει χώρος για φλυαρίες ή στριφνά κόλπα. Η παραγωγή γυαλίζει στα όρια του δυνατού. Οι στροφές μένουν σχεδόν αυστηρά άνω του μετρίου. Δεν χρειάζονται πάνω από πεντέμισι λεπτά για να φτιαχτεί η εικόνα από τα "Cell Division" και "Fly Away". Άμεσες μελωδίες, ηλεκτρονικές πινελιές, εναλλαγές στα φωνητικά, όλα γνωστά σε όσες κι όσους έχουν δει έστω περαστικά το ύφος, όλα τόσο σωστά και προσεγμένα που δε γίνεται να χάσουν.

Το στοιχείο που κάνει τη διαφορά σε σχέση με την πλειοψηφία από τα ονόματα που κινούνται σε παραπλήσια χωράφια, αν ρωτάτε εμένα, είναι ο τρόπος που η μπάντα ισορροπεί ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν. Με τον τρόπο του, το σύνολο γεφυρώνει την ακραία φωτεινότητα του "Flip Phone Fantasy" με την πιο παλιομοδίτικη (έτσι, χωρίς εισαγωγικά) αισθητική των "The Rhapsody Tapes" ημερών. Από το υπέρ-μπασαριστό "Stunner" μέχρι το σφύριγμα και τις πιωμένες γεύσεις στο "Raindrop", κι από το πληρωμένο ιντερλούδιο του "No Offence Detected" μέχρι το straight-outta-90s γλέντι του "My Disaster", οι ταχύτητες μπαίνουν μόνο καρφωτά.

Τι κι αν οι άνθρωποι που υπογράφουν τα τραγούδια οριακά πρόλαβαν να ζήσουν την πλατινένια εποχή του είδους; Το "Oddworld", χωρίς απαραίτητα να καινοτομεί ή να επανακαθορίζει το όποιο παιχνίδι, κουβαλάει αρκετή ενέργεια για να παρασύρει κάθε μη-κολλημένο ανυποψίαστο. Το ότι το καταφέρνει αυτό κρατώντας τα πόδια του περήφανα στο σήμερα, κάθε άλλο παρά μικρό επίτευγμα είναι. Το "SoWhat1999" πρακτικά παρακαλάει να παίξει σε gaming ή κινηματογραφικά σάουντρακ. Στην πειραγμένη αυλαία με "OTP" πριν προλάβει να κλείσει μισάωρο, τα ερωτηματικά έρχονται δίκαια, η νίκη ωστόσο έχει ήδη κλειδώσει.