Έκπληξη. Αυτό ήταν το πρώτο συναίσθημα που ένιωσα όταν άκουσα το νέο δίσκο των My Dying Bride. Και μάλιστα ευχάριστη, γιατί μετά από αρκετό καιρό ένας ολόκληρος δίσκος τους με κράτησε καθηλωμένο από την αρχή ως το τέλος.
"Dreadful Hours" και "Songs Of Darkness, Words Of Light" μου ακούστηκαν μέτρια για τις δυνατότητες των Άγγλων. Ίσως έφταιγε το γεγονός ότι με την εκτεταμένη χρήση των brutal φωνητικών και των υψηλών ταχυτήτων στην προσπάθεια τους να προσεγγίσουν το παρελθόν τους, έβγαζαν πιο πολύ συναισθήματα θυμού και οργής παρά θλίψης.
Στο "A Line Of Deathless Kings" οι My Dying Bride επιστρέφουν στα καθαρά φωνητικά ως βάση των περισσότερων κομματιών τους, κάτι το οποίο με χαροποιεί ιδιαίτερα. Ο λόγος αυτής της χαράς μου έγκειται στη μοναδικά φορτισμένη μελωδική φωνή του Aaron. Ο τύπος αυτός με τέτοια φωνή δίνει την εντύπωση ότι πάσχει από μανιοκατάθλιψη.
Ύστερα από το ξέσπασμα των δύο προηγούμενων δίσκων, κρίνεται αναγκαία η εξωτερίκευση πιο σκοτεινών συναισθημάτων όπως του πόνου, της εγκατάλειψης, της απόγνωσης. Κύριο θέμα του συγκεκριμένου δίσκου είναι η αγάπη, όπως φαίνεται από τους τίτλους των τραγουδιών "I Cannot Be Loved", "Love's Intolerable Pain" και "L'Amour Detruit". Ωστόσο, μην περιμένετε ένα γλυκανάλατο δίσκο για ερωτευμένους, στο ύφος του Πλούταρχου ή του Χατζηγιάννη.
Ο δίσκος είναι αρκετά σκοτεινός και μυστηριακός. Οι αργόσυρτες μελωδίες είναι σήμα κατατεθέν του, όπως πάντα με τους My Dying Bride, καθώς και οι μελωδικές γραμμές όπου η μια κιθάρα παίζει μια οκτάβα πιο πάνω από την άλλη. Ακόμα και οι lead κιθάρες είναι πιο εμφανείς πλέον. Δε λείπουν και οι στιγμές που ανεβάζουν στροφές, αρκετά εύστοχα, δίνοντας έναν ξεχωριστό τόνο στα κομμάτια. Κατά κύριο λόγο όμως οι ταχύτητες παραμένουν χαμηλές και η μελωδία κυριαρχεί στη φωνή, τις κιθάρες και τα πλήκτρα.
Μπαίνουμε στο φθινόπωρο και τί καλύτερο από τον πιο μελαγχολικό δίσκο (του χρόνου κατά πάσα πιθανότητα) για να το γευτούμε ως το κόκαλο. Προσωπική μου άποψη ότι ο δίσκος αυτός πλησιάζει το "The Angel And The Dark River" περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Ο χρόνος θα δείξει αν θα καταφέρει να ξεπεράσει εκείνο το αριστούργημα. Ακούστε το "A Line Of Deathless Kings" και δε θα απογοητευτείτε. Κατά προτίμηση υπό το φως των κεριών και με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί στο χέρι.
Υ.Γ.: Στις 7 Οκτωβρίου εμφανίζονται στην Κωνσταντινούπολη. Δε θα ήταν ιδανικό να τους βλέπαμε και στην Ελλάδα λίγες μέρες πριν ή μετά; Έ; Φανταστικοί διοργανωτές;
