Ministry

Είναι στη μουσική σκηνή από το 1981, έχουν κυκλοφορήσει πάνω από 10 studio albums, κέρδισαν τόσο την καλλιτεχνική όσο και την εμπορική αναγνώριση με album σταθμούς όπως το "The Land Of Rape And Honey" και το "Psalm 69" και το περίεργο της υπόθεσης είναι πως όλοι έβαζαν στοιχήματα ότι η καριέρα τους θα ήταν σύντομη, καθώς οι καταχρήσεις του Al Jourgensen είχαν αφήσει ιστορία.

Και όλα αυτά για ένα group το οποίο στην Ελλάδα δεν έλαβε ποτέ την αναγνώριση που έπρεπε και, εάν δεν κάνω λάθος, δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να δούμε ζωντανά. Γιατί όλη αυτή η εισαγωγή; Για τον απλούστατο λόγο του ότι το "The Last Sucker" είναι, σύμφωνα με δήλωση του Jourgensen, το τελευταίο album τον Ministry.

Με το "The Last Sucker" ολοκληρώνεται η τριλογία με τα album εναντίον του George Bush. Οι πολιτικές του αναφορές είναι εμφανείς σε τραγούδια όπως το "Death And Destruction" και "No Glory" για παράδειγμα. Έχοντας συγκεντρώσει αποσπάσματα από ομιλίες του Bush, σε συνδυασμό με τους καυστικούς στίχους, σχολιάζουν τα πεπραγμένα της κατάστασης στην Αμερική άλλα και του κόσμου γενικότερα. Όπως είχα αναφέρει και στην προηγούμενη κριτική του album των Ministry, η συνεχής αναφορά στον πρόεδρο τους κάπου καταντάει κουραστική, καθώς τα περισσότερα έχουν ήδη ειπωθεί και υπάρχει η αίσθηση ότι επαναλαμβάνονται.

Το μουσικό μοτίβο των Ministry, σε σχέση με το προηγούμενο τους album, δεν έχει διαφοροποιηθεί κατά πολύ. Έχοντας και πάλι μια all star ομάδα με συμμετοχές, όπως αυτές των Joey Jordison , Tommy Victor, Paul Raven, το album χαρακτηρίζεται από τα heavy riffs με τα industrial σημεία να είναι διάσπαρτα ανάμεσα στα τραγούδια. Τα τραγούδια του album φαίνονται να είναι από τα ίδια session με το "Rio Grande Blood" και υπάρχει η εντύπωση ότι δεν δούλεψαν αρκετά για το τελευταίο τους album, με μοναδικό αξιομνημόνευτο κομμάτι το "End Of Days 1&2" με την συμμετοχή στα φωνητικά του Burton C. Bell των Fear Factory.

Για το μέλλον ο Jourgensen έχει δηλώσει ότι πρόκειται να κυκλοφορήσει ένα album με διασκευές σε τραγούδια όπως τα "Under My Thumb", "Wonderful World" και "Space Truckin". Για να μας προκαταβάλει σχετικά με το πως θα ακούγονται οι διασκευές, στο "The Last Sucker" υπάρχει η διασκευή στο "Roadhouse Blues" των Doors. Στο κομμάτι αυτό, οι Ministry έχουν ανεβάσει κατά πολύ τις ταχύτητες, κάνοντας το κομμάτι αγνώριστο και κάπως έτσι περιμένουμε να είναι και οι υπόλοιπες διασκευές του επερχόμενου album.

Εάν το "The Last Sucker" δεν ήταν το τελευταίο album των Ministry θα λέγαμε ότι είναι μια αντιγραφή του προηγούμενου τους δίσκου, ένα album το οποίο γρήγορα θα ξεχνιόταν και σίγουρα δεν είναι το ιδανικό για να τους θυμάται κανείς. Όμως, όπως προείπαμε, δεν περίμεναν οι Ministry από τις τελευταίες τους δουλειές να τους μάθει ο κόσμος. Την παρακαταθήκη τους την έχουν αφήσει με μια σειρά από κυκλοφορίες - σταθμοί στην ιστορία του industrial metal καθώς και με την εμφανή επιρροή τους σε μετέπειτα μπάντες όπως οι Nine Inch Nails, Slipknot και Marilyn Manson.