Master Key

Οι Master Key είναι ένα συγκρότημα από το Αίγιο αποτελούμενο από τα αδέρφια Ταβαλιόν, τον Νίκο στα τύμπανα και τον Τάκη στις κιθάρες, το μπάσο και τα πλήκτρα. Το "Sense Reversed" είναι η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, αυτοχρηματοδοτούμενη μάλιστα, και παρά τις μόλις τέσσερις instrumental συνθέσεις που την αποτελούν, δεν πρόκειται για demo παρά για μία ολοκληρωμένη από όλες τις απόψεις κυκλοφορία.

Παρά τα δύο μόλις άτομα που παίζουν τα πάντα τόσο η παραγωγή όσο και το παίξιμο από τεχνικής άποψης είναι πολύ ικανοποιητικό. Υπάρχουν όμως και κάποιες ενστάσεις ως προς την ποιότητα της δουλειάς τους που, κατά την κρίση μου, θα αναλύσω ακολούθως. Πριν το κάνω όμως θα ήθελα να τονίσω ότι καμιά φορά τα παιχνίδια του μυαλού παίζουν μεγάλο ρόλο για το πώς αντιλαμβάνεσαι τελικά ένα καλλιτεχνικό έργο.

Με αυτό εννοώ ότι τα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου "Sense Reversed" με το mellotron να κυριαρχεί και να θυμίζει τόσο μα τόσο πολύ το "Watcher Of The Skies" των Genesis και αργότερα να φέρνει σε κάτι από Eloy με είχε προετοιμάσει για κάτι πολύ διαφορετικό. Προσδοκίες οι οποίες προδόθηκαν μόλις μπήκε η κιθάρα. Ενώ συνθετικά σε όλη τη διάρκεια του τραγουδιού έχει ιδέες και μελωδικά κινείται τουλάχιστον αξιοπρεπώς, ο μεταλλικός ήχος της, σκληρός και κρύος, στα δικά μου αυτιά προδίδει το κομμάτι. Ταυτόχρονα η απλώς υποστηρικτική θέση της ρυθμικής βάσης και των πλήκτρων απομακρύνει το τραγούδι από το progressive rock προς βιρτουόζικες περιοχές τύπου Steve Vai. Από τη μέση και μετά ουσιαστικά ξεκινάει ένα τελείως διαφορετικό μουσικό θέμα το οποίο και αυτό έχει μεγάλο μελωδικό ενδιαφέρον αλλά πάσχει από το ίδιο πρόβλημα, τον ήχο της κιθάρας.

Από εκεί και μετά η κατάσταση βελτιώνεται κάπως, αλλά η αρχική εντύπωση δεν αμβλύνεται ποτέ εντελώς. Το "Shifting Sands" που ακολουθεί, ενώ διορθώνει εν μέρει τα προηγούμενα λάθη χάνει και τα πλεονεκτήματα που είχαν, αφού μελωδικά πάσχει και καταλήγει περισσότερο σαν ρυθμική άσκηση(στην αρχή) και μετέωρη ατμοσφαιρική προσπάθεια (στο τέλος) παρά κάτι ολοκληρωμένο, ενώ εκτείνεται χωρίς λόγο σε σχεδόν εννιά λεπτά. Το τέταρτο και τελευταίο "Key Element" συνθετικά είναι πιο χαλαρό από τα προαναφερθέντα και εστιάζει περισσότερο στην ατμόσφαιρα δημιουργώντας ένα διαστημικό ηχητικό στρώμα το οποίο μάλιστα φέρνει την κιθάρα λίγο πιο πίσω στην παραγωγή και κατά συνέπεια γίνεται λίγο πιο συναισθηματικό. Και πάλι όμως δεν είναι αυτό που επιβεβαιώνει τις υποψίες ότι οι Master Key κρύβουν κάτι το πολύ καλό μέσα τους.

Αυτό που έχει αναλάβει αυτή την ευθύνη είναι το "Celestial Footnote". Αν ήταν όλο το CD σε αυτόν τον ήχο και την ποιότητα σίγουρα θα μιλούσα με τελείως διαφορετικό τρόπο τώρα. Καθαρό prog rock με πολύ ισορροπημένη κατανομή (επιτέλους) και στα άλλα όργανα, ουσιαστικά πλήκτρα και τύμπανα, που δείχνουν ότι μπορούν να διεκδικήσουν και να αναλάβουν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο. Ακόμα και ο ήχος της κιθάρας στο πιο τεχνοκρατικό και ρυθμικά πολύπλοκο περιβάλλον του τραγουδιού φαίνεται πλέον ταιριαστός και η δική μου γκρίνια υπερβολική.

Συμπερασματικά, οι Master Key είναι ένα συγκρότημα που τεχνικά και συνθετικά αποδεικνύουν στη μεγαλύτερη διάρκεια του "Sense Reversed" ότι έχουν ό,τι απαιτείται για να παραδώσουν μία πολύ καλή δουλειά. Όταν βρίσκουν την ισορροπία ανάμεσα στα καλά στοιχεία που διαθέτουν, αυτό γίνεται φανερό. Ηχητικά όμως θα πρέπει να το ψάξουν περισσότερο το ζήτημα αν και, μιλώντας ίσως για το πιο υποκειμενικό κομμάτι της μουσικής, ίσως απλώς να έπεσαν άτυχοι που το δισκάκι τους έπεσε στα δικά μου χέρια.