InsIDeaD

Δεκατρία ολόκληρα χρόνια χρειάστηκε να περιμένουν οι InsIDeaD προκειμένου να καταφέρουν να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους. Μακρύς και δύσβατος ο δρόμος, όμως εν τέλει η τετράδα από την Αθήνα κέρδισε με το σπαθί της τη συνεργασία με τη Massacre, γεγονός που ήρθε ως απόρροια της κατάληψης της πρώτης θέσης στο διαγωνισμό Wacken Metal Battle του 2008. Έκτοτε η μπάντα έχει αυξήσει τις εμπειρίες της κατακόρυφα, παίζοντας πλάι σε ονόματα όπως οι Judas Priest, Morbid Angel, Carcass, Dark Tranquillity, έχοντας ως απόγειο τη συμμετοχή της στο Wacken του 2009. Εκείνη ήταν και η χρονιά που ηχογραφήθηκε το ντεμπούτο τους, "Chaos Elecdead", παρόλο που κυκλοφόρησε μόλις προ ολίγου καιρού.

Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, το άλμπουμ περιλαμβάνει κυρίως μακρόβιες συνθέσεις, αφού αρκετές από τις ιδέες του είχαν εμφανιστεί σε παλιότερες demo κυκλοφορίες. Thrash εξ' Αμερικής με μοντέρνες -core παρεμβολές και μπόλικη μελωδία είναι τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το μουσικό ύφος της μπάντας. Αν και διόλου πρωτότυπη, μπορώ να πω ότι η αίσθηση που μού άφησε αυτή η συνύπαρξη ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη. Ο λόγος είναι ότι το στυλ τους διαφοροποιείται από την πεπατημένη των περισσότερων συγκροτημάτων του είδους, που επιχειρούν να ταιριάξουν τις επιρροές των «κλασικών» με μια πιο νεωτεριστική αντίληψη σε ήχο και παίξιμο.

Αντιθέτως, οι InsIDeaD διατηρούν ως ακλόνητη βάση τους το thrash των Metallica και Megadeth επί δεκαετίας '80, φροντίζοντας όμως να το εμπλουτίζουν με αρκετά στοιχεία από μεταγενέστερες μπάντες. Η διαφορά είναι ότι οι επιρροές αυτές ενσωματώνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε σε κάνουν να αναρωτιέσαι πώς θα ήταν οι The Haunted, οι Machine Head, οι Cavalera Conspiracy ή ακόμη και οι Nickelback αν δισκογραφούσαν στα μέσα των '80s. Μεγάλο ρόλο σε όλα αυτά παίζει η παραγωγή του Δημήτρη Λιαπάκη, αφού είναι όσο βρώμικη χρειάζεται η thrash παράμετρος, αλλά και όσο grooveάτη απαιτούν τα συχνά μοντέρνα κοψίματα.

Το σύνολο των συνθέσεων βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο, με τα "No I.D.", "Blood 4 Blood", "In My World" και το ομώνυμο κομμάτι να κερδίζουν πρώτα τις εντυπώσεις, ενώ στα πλεονεκτήματα πρέπει να συνυπολογιστεί και η μικρή διάρκεια του δίσκου, η οποία μετά βίας υπερβαίνει τα 36 λεπτά. Ωραία είναι και η δουλειά που έχει γίνει στον τομέα των φωνητικών, με τον George T. να διχοτομεί τον τρόπο ερμηνείας του σε πωρωτικά φωνακλάδικα και αξιοπρεπέστατα μελωδικά. Ωστόσο, αυτό που για κάποιο λόγο με χαλάει είναι η συνεχής εναλλαγή μεταξύ των δύο πλευρών, καθώς πολλές φορές δίνει την εντύπωση της ύπαρξης ενός μοτίβου (κάφρικα verses - καθαρό ρεφρέν) που τείνει στην τυποποίηση. Ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις οι αλλαγές έρχονται φυσικά, στα "Rise My Head" και "Away From Me" η πολλή μελωδία μοιάζει να φρενάρει τη δυναμικότητα των συνθέσεων.

Σε γενικές γραμμές, οι InsIDeaD πραγματοποιούν ένα πολύ δυνατό δισκογραφικό ξεκίνημα με το "Chaos Elecdead", εκμεταλλευόμενοι την ορμή και την εκρηκτικότητά τους. Μένει να μας δείξουν κατά πόσο θα έχουν ανάλογη συνέχεια, πηγαίνοντας ταυτόχρονα ένα βήμα παραπέρα. Το πρώτο δείγμα που παρουσίασαν ζωντανά πριν λίγο καιρό, πάντως, θέτει ήδη τις βάσεις για να συμβεί κάτι τέτοιο.