Incantation

Unholy Deification

Relapse (2023)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 28/08/2023
Οι death metal θρύλοι δεν αναγεννώνται, αλλά δεν το έχουν και ανάγκη
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ελάχιστα συγκροτήματα στην ιστορία του death metal έχουν τόσο επιβλητική υπόσταση όσο οι Incantation. Επιδραστικοί όσο ελάχιστοι συνοδοιπόροι τους, σταθερά επίκαιροι όσον αφορά το ιδίωμα, οι Αμερικανοί είναι μια μπάντα με μια ασύλληπτη παρακαταθήκη για τη σκηνή. Συνεπώς, η άφιξη του δέκατου τρίτου δίσκου τους, τρία χρόνια έπειτα από το εξαιρετικό "Sect Of Vile Divinities", δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητη από τους λάτρεις του death metal.

Με το "Unholy Deification", οι Incantation αναμενόμενα δεν επιχειρούν να επανεφεύρουν εαυτούς. Το χαρακτηριστικό τους ύφος, παραμένει στην εμπροθοφυλακή και έχει την πρωτοκαθεδρία όσον αφορά την εξέλιξη των συνθέσεων. Τα δέκα νέα τραγούδια που παρουσιάζει το συγκρότημα στο νέο του άλμπουμ, διακατέχονται από αυτή την επιμονή των Incantation στο γνώριμο riffing τους. Αξίζει όμως να σημειωθεί, πως, όπως και το θηρίο στο επιβλητικό εξώφυλλο, έτσι και στο μουσικό σκέλος οι Incantation δημιουργούν ένα βαρύ, αργό, ηχητικό κτήνος.

Τα 42 λεπτά του άλμπουμ παρέχουν μια «επίπονη» ηχητική εμπειρία, η οποία όμως χάρη στις συμπτυγμένες διάρκειες δεν αστοχεί. Βέβαια, δεν είναι και εύκολο να εντοπίσεις δίσκο των Incantation που να αδυνατεί να εγκλωβίσει το αίσθημα αποκρυφισμού και απόγνωσης που ξυπνάει η μουσική τους. Για παράδειγμα, το εντυπωσιακό "Invocation", σε λιγότερο από τρία λεπτά, περνάει από όλα τα ατμοσφαιρικά επίπεδα και τις αυξομειώσεις στις ταχύτητες που συνθέτουν ένα αρχετυπικό death metal κομμάτι. Στον αντίποδα, το προηγηθέν "Homunculus" αγγίζει εφιαλτικά death/doom ηχοτοπία ξεδιπλώνοντας την εν λόγω πτυχή του ήχου της μπάντας.

Το "Unholy Deification" αποτελεί πράγματι ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά άλμπουμ στην δισκογραφία της μπάντας. Από το εναρκτήριο "Offerings" που παρά τα εντυπωσιακά αρχικά του riffs δεν χάνει χρόνο ώστε να ρίξει ταχύτητες, εμπλουτίζοντάς τες με εξωτικά leads, μέχρι το φινάλε του άλμπουμ με την πιο μακροσκελή σύνθεσή του, το βάναυσο, Asphyx-ικό, "Circle" που ξεδιπλώνει και πιο black/death χροιές, το καινούριο άλμπουμ των Incantation παρουσιάζει μια μπάντα που αρνείται να επαναπαυτεί. Ακόμη και στις Celtic Frost-ικές τσίτες του "Concordat", οι Incantation συνδυάζουν αμεσότητα με αποτελεσματικότητα δίχως καμία έκπτωση στις απαιτήσεις μιας κυκλοφορίας που φέρει το εξαιρετικό τους λογότυπο.

Θεματικά, το "Unholy Deification" καταπιάνεται με την ιδέα της θέωσης υπό ένα αναγεννησιακό και αποκρυφιστικό πρίσμα. Οι αστείρευτοι Incantation φροντίζουν στο νέο τους δίσκο να διατηρήσουν όλα τα απαραίτητα και αναγνωρίσιμα στοιχεία του ηχοχρώματός τους αλλά και ταυτόχρονα να τους δώσουν μια ελαφρώς ανανεωμένη όψη. Αν λοιπόν, στο πιο αργό και βραδύκαυστο death metal, που οικοδομείται από βορβορώδη φωνητικά και στοχευμένα riffs, πάντα με τις κρίσιμες Incantation-ικές συγχορδίες παρούσες, βρίσκετε το «νόημα» του ιδιώματος, μην προσπεράσετε το "Unholy Deification".

Μπάντες όπως οι Incantation πέφτουν συχνά στην «παγίδα» του οικείου, με αποτέλεσμα μερίδα του ακροατηρίου να προσπερνά τις ύστερες κυκλοφορίες τους ως αναμασήματα. Ανά στιγμές, μπορεί το "Unholy Deification" να φαντάζει μια ταχύτητα κάτω από τον προκάτοχό του, αλλά αυτό δεν λέει και πολλά για την περίπτωση της μπάντας. Εδώ, δεν χρειάζονται οι συμμετοχές των Jeff Beccera (Possessed), Henry Veggian (ex-Revenant), και Dan Vadim Von (Morbid Angel) για κράχτης στη μαρκίζα. Αρκεί η πίστη στην θέληση του John McEntee και της παρέας του να προσφέρουν ασταμάτητα ολοκληρωμένο death metal.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET