Οι I Like Trains (πρώην iLiKETRAiNS) κατάγονται από το Leeds της Μεγάλης Βρετανίας και κάπου στα τέλη του 2004 - αρχές του 2005 αποφάσισαν να εισέλθουν στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας, ξεκινώντας τη δισκογραφική τους πορεία με το πρώτο τους single με τίτλο "Stainless Steel". Στόχος των I Like Trains ήταν -και παραμένει- να γίνουν ο συνδετικός κρίκος που λείπει ανάμεσα σε μεγαθήρια (βλέπε Godspeed You! Black Emperor) και φτασμένες μπάντες (βλέπε Sigur Ros) όλου του φάσματος του post rock και μιας πιο προσιτής στο κοινό έκφανσης του ήχου αυτού, σα μια πιο mainstream εκδοχή τους.
Σε αυτό συνηγορούν και τα τόσα singles που έχει κυκλοφορήσει η μπάντα όλα αυτά τα χρόνια, ενώ μόλις τον περασμένο Οκτώβρη είχαμε το δεύτερο album της με τίτλο "He Who Saw The Deep". Ανάμεσα σε αυτό και τον προκάτοχό του, "Elegies To Lessons Learnt", μεσολάβησαν συναυλίες/περιοδείες με τους Sisters Of Mercy και τους Editors κι αυτό φαίνεται πως λειτούργησε καταλυτικά στη σύνθεση του νέου δίσκου.
Κινούμενος και αυτός στα ίδια περίπου μονοπάτια με το "Elegies To Lessons Learnt", η βασική και ουσιαστικότερη διαφορά του "He Who Saw The Deep" είναι ότι εδώ τα post ακούσματα των I Like Trains περνούν από ένα indie φίλτρο, κάνοντας τις συνθέσεις να ακούγονται το ίδιο κοντά σε Kings Of Leon, όσο και σε Explosions In The Sky ή God Is An Astronaut. Τα κιθαριστικά μέρη είναι λίγο πιο «χαρωπά» πλέον, αλλά η καταβλητική βαρύτονη χροιά του David Martin -που επιμένω πως προσεγγίζει αυτή του Aaron Stainthorphe των My Dying Bride- καταφέρνει να «φορτώσει» τον ακροατή με ένα ανάμεικτο συναίσθημα χαρμολύπης.
Η αλήθεια είναι ότι με το πρώτο άκουσμα ο δίσκος δεν κατάφερε να με κερδίσει απόλυτα. Ωστόσο, οι περαιτέρω ακροάσεις ανέδειξαν τα συστατικά του και κατάφεραν να με κάνουν να αναθεωρήσω. Κάνοντας μια παρομοίωση, αν και είναι σχετικά νωρίς στην πορεία των I Like Trains, το "He Who Saw The Deep" ίσως είναι γι' αυτούς ό,τι το "Only By The Night" για τους Kings Of Leon. Δανειζόμενοι στοιχεία από τους τελευταίους, τους Godspeed και της μετέπειτα συνομοταξίας των post rock σχημάτων, καθώς και άλλων indie group, χωρίς να ξεχνάμε την επιρροή των Sisters Of Mercy στη δημιουργία ατμόσφαιρας, οι I Like Trains κυκλοφόρησαν ένα δίσκο που θα αφήσει το στίγμα του στον alternative / indie / post χώρο.
Σε αυτό συνηγορούν και τα τόσα singles που έχει κυκλοφορήσει η μπάντα όλα αυτά τα χρόνια, ενώ μόλις τον περασμένο Οκτώβρη είχαμε το δεύτερο album της με τίτλο "He Who Saw The Deep". Ανάμεσα σε αυτό και τον προκάτοχό του, "Elegies To Lessons Learnt", μεσολάβησαν συναυλίες/περιοδείες με τους Sisters Of Mercy και τους Editors κι αυτό φαίνεται πως λειτούργησε καταλυτικά στη σύνθεση του νέου δίσκου.
Κινούμενος και αυτός στα ίδια περίπου μονοπάτια με το "Elegies To Lessons Learnt", η βασική και ουσιαστικότερη διαφορά του "He Who Saw The Deep" είναι ότι εδώ τα post ακούσματα των I Like Trains περνούν από ένα indie φίλτρο, κάνοντας τις συνθέσεις να ακούγονται το ίδιο κοντά σε Kings Of Leon, όσο και σε Explosions In The Sky ή God Is An Astronaut. Τα κιθαριστικά μέρη είναι λίγο πιο «χαρωπά» πλέον, αλλά η καταβλητική βαρύτονη χροιά του David Martin -που επιμένω πως προσεγγίζει αυτή του Aaron Stainthorphe των My Dying Bride- καταφέρνει να «φορτώσει» τον ακροατή με ένα ανάμεικτο συναίσθημα χαρμολύπης.
Η αλήθεια είναι ότι με το πρώτο άκουσμα ο δίσκος δεν κατάφερε να με κερδίσει απόλυτα. Ωστόσο, οι περαιτέρω ακροάσεις ανέδειξαν τα συστατικά του και κατάφεραν να με κάνουν να αναθεωρήσω. Κάνοντας μια παρομοίωση, αν και είναι σχετικά νωρίς στην πορεία των I Like Trains, το "He Who Saw The Deep" ίσως είναι γι' αυτούς ό,τι το "Only By The Night" για τους Kings Of Leon. Δανειζόμενοι στοιχεία από τους τελευταίους, τους Godspeed και της μετέπειτα συνομοταξίας των post rock σχημάτων, καθώς και άλλων indie group, χωρίς να ξεχνάμε την επιρροή των Sisters Of Mercy στη δημιουργία ατμόσφαιρας, οι I Like Trains κυκλοφόρησαν ένα δίσκο που θα αφήσει το στίγμα του στον alternative / indie / post χώρο.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
