Hollenthon

Όταν λέμε epic dark metal, μήπως τελικά εννοούμε συμφωνικά black ιντερλούδια με σκοτεινή ατμόσφαιρα που με την πρώτη ευκαιρία ξεπηδούν ιππότες και άτια ή αλλιώς «tristanίζοντες» Rotting Christ; Λίγο μπερδεμένα μας τα λέει η Napalm Records και ο λόγος για τους Αυστριακούς Hollenthon (από τη Βιέννη βεβαίως βεβαίως) και το τρίτο τους έργο, "Opus Magnum" (sorry, αλλά εμένα ο τίτλος του cd μου κάνει λίγο και για παγωτό - τρέμε Δέλτα).

Το "Opus Magnum" δεν είναι κακός δίσκος - είναι απλά μπερδεμένος: ξεκινά με το πολύ καλό "On The Wings Of A Dove" με άκρως συμφωνικές φόρμες και Therion στοιχεία να κατακλύζουν τα χορωδιακά φωνητικά και τα αδυσώπητα καλπάζοντα τύμπανα, η σκοτεινιά πέφτει ομοιόμορφα και έρχεται και δένει το γλυκό με την άγρια και βάρβαρη φωνή του Martin Schirenic κι έπειτα μεταπηδά άχαρα εντελώς με το "Son Of Perdition" (πολύ «κλέψει κλέψει» Sepultura το riff μεταξύ μας παιδιά, ε) και το "Of Splendid Worlds" που βαδίζει σκυφτά στη σκιά των Morgana Lefay, αλλά στο πιο υποχθόνιο black τους, ενώ κλείνει με το ινδουιστικό "Misterium Babel" που συνδυάζει Dead Can Dance στοιχεία (!) με Arcturusιακά χαρακτηριστικά. Το «f**k» της υπόθεσης είναι πως ιδέες υπάρχουν και μάλιστα αρκετά καλές και που θα μπορούσαν να πάνε το συμφωνικό metal ένα βήμα πιο μπροστά, μόνο που η Αριάδνη ίσως να μπορεί τελικά να δώσει τη λύση μέσα στο κεφάλι τους γιατί ετούτο εδώ πρόκειται για μίτος.

Μελανό σημείο της εικόνας των Hollenthon και της συγκεκριμένης δουλειάς τους το βιντεοκλίπ, στο οποίο έπεσα κατά λάθος πάνω του στο youtube, το οποίο είναι από το νέο single του άλμπουμ και αναφέρομαι στο "Son Of Perdition" και το eurovisionικό χορευτικό του με τις τρεις μαυρομαλλούσες και τα λευκά χασαποσέρβικα κοστουμάκια που χορογραφούν εντελώς άστοχα το κομμάτι με πιρουέτες και ξενέρωτα άλματα και κυλίσματα στα πατώματα, ενώ παράλληλα ξεφυτρώνουν όμορφες εικόνες του γκρουπ με μυρμήγκια, σκουλήκια και άλλα ωραία σιχαμερά πράγματα - ετούτες εδώ τι τις θέλατε ρε παιδιά; Α, και το riff αλά "Territory" βγάζει μάτι - μη νομίζετε πως το ξέχασα.

Καλό το "Opus Magnum" σε γενικές γραμμές, για το νέο στυλ που θέλει να προτείνει, αλλά κάπου Hollen(thon)ει...