Guru Of Darkness

Mater Meretrix

Haures (2009)
13/12/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μπορεί η συγκεκριμένη κυκλοφορία να άργησε να βρει το δρόμο της για το ποθητό CD player, ώστε να αποφανθούμε για το αν θα βρει και τον δρόμο για την πυρά ή όχι, τα κατάφερε όμως αβλεπί και μαζί της γύρισα πίσω στον χρόνο και στα έργα και ημέραι του "Under The Sign Of The Black Mark", αλλά και του προγενέστερου "The Return Of Darkness And Evil" των Bathory, αν αυτό σας λέει κάτι. Αν πάλι όχι, δεν έχει καν νόημα να συνεχίσετε περαιτέρω την ανάγνωση.

Μπορεί η Ιταλία να απέχει ολίγον τι από την σκοτεινή και απόκοσμη Νορβηγία, πρωτοπόρο στα περισσότερα μουσικά παρακλάδια του metal, οι γείτονες μας Guru of Darkness όμως, δείχνουν να έχουν άλλη άποψη - ή τουλάχιστον, να εύχονται να είχαν γεννηθεί στα παγωμένα χώματα της πατρίδας του Attila Csihar. Μαυρίλα μέχρι εκεί που δεν πιάνει μελάνι (!) μαύρο, γρήγορα κομμάτια, έντονα ξυσίματα στις κιθάρες και η βγαλμένη από τα 80s παραγωγή προσδίδει στο αποτέλεσμα όλη εκείνη την αίγλη των black metal συγκροτημάτων - δεν θα σας τα πω εγώ: ας βλέπατε το σχετικό ντοκιμαντέρ σε γνωστή κινηματογραφική αίθουσα της Αθήνας, τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Το "Mater Meretrix" είναι το δεύτερο δισκογραφικό εγχείρημα των «Γκουρού Του Σκότους» και αν δεν το ‘χετε παρθένες, καλύτερα να κρυφτείτε στα κρεβάτια σας! Το εναρκτήριο intro "Incoming Darkness" με τις γοτθικές καμπανοκρουσίες δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα για την συνέχεια και η παγωνιά απλώνεται με το ακόλουθο "Journey To Destiny" δίχως άλλο. Οι φωνητικές ικανότητες του Tsade καθιστούν το ξεροκατάπημα αναγκαστικό και τις καραμέλες για τον πονόλαιμο απαραίτητες. Στα highlights συγκαταλέγεται αδιαμφισβήτητα το ομώνυμο, χάρη στο μούδιασμα της εισαγωγής και την "De Mysteriis Dom Sathanas" αύρα του, όπως και το "Endless Winter" που ήρθε για να μου θυμίσει γιατί ακριβώς λατρεύω τον χειμώνα. Βαρύ, αδυσώπητο κι άπνοο black metal που ενώ ξεφεύγει λίγο από τα συνηθισμένα λόγω καταγωγής και χρήσης πλήκτρων, δείχνει πως δεν στερείται τίποτα, μα τίποτα.

Guests; Στο "Call Of Nenia" συναντούμε βοήθεια στα φωνητικά από τον Culto Prietsu (ex- Mayhem, Shadow Dancers) και στο "An Eternal Envy", που κλείνει το άλμπουμ, η πρώτη φωνή ανήκει στον κύριο Steve Sylvester (Death SS) δίνοντας μια cult χροιά στο ηχητικό αποτέλεσμα, όπως θα συνέβαινε σε ανάλογη περίπτωση αν ο Vincent Price αποφάσιζε να προλογίσει μια punk rock μπάντα. Ατυχές το παράδειγμα; Τελοσπάντων. Το "Amen" δια στόματος Ludovica στο τέλος του κομματιού και οι ίδιες γοτθικές καμπάνες που άνοιξαν την αυλαία στην αρχή, κλείνουν το CD, έπειτα το πέρας 55 μόλις λεπτών και ο δείκτης πηγαίνει σχεδόν υπνωτικά να πατήσει το «play» ξανά για καπρίτσιο των αυτιών που δεν πιστεύουν αυτό που μόλις άκουσαν.     

Αν συγκαταλέγετε εαυτώ στους πιο open minded black metallers, θεωρείστε προοδευτικοί και οι απαιτήσεις σας ξεπερνούν τα συνηθισμένα standards, κάντε την χάρη σε σας αλλά και τους γύρω σας και ακούστε αυτόν τον δίσκο ως το μεδούλι, ξανά και ξανά. Δεν θα χρειαστείτε τίποτε άλλο. Μέχρι το επόμενο άλμπουμ των Guru Of Darkness τουλάχιστον. Όπως λέει και ο θεούλης Steve στην αρχή του "An Eternal Envy":

"Darkness all around…
Another hunting night has just begun in town"

- Ω, με σοφία απήγγειλες.
  • SHARE
  • TWEET