Gouge Away

Έξι ολόκληρα χρόνια πέρασαν από το "Burnt Sugar" και τώρα αποκαλύπτεται ότι οι Gouge Away παραλίγο να διαλυθούν εν μέσω πανδημίας. Ευτυχώς για εμάς, βρήκαν τον δρόμο τους μέσα από τα σκοτάδια και την αβεβαιότητα για να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε το τρίτο τους άλμπουμ.

Υπάρχουν τρία στοιχεία που σκιαγραφούν τί είδους άλμπουμ είναι το "Deep Sage". Πρώτον, είναι μια δουλειά που επιδιώκει να αποδώσει την ζωντανή αίσθηση πέντε φίλων που παίζουν σε ένα δωμάτιο. Δεύτερον, στιχουργικά είναι πολύ περισσότερο εσωτερικό και ενδοσκοπικό παρά πολιτικό. Και τρίτον, μουσικά μοιάζει να αποτίει φόρο τιμής στα 90s ινδάλματα των Gouge Away, στους Nirvana και τους Fugazi, στους The Jesus Lizard και τους The Pixies.

Εύλογα προκύπτει λοιπόν το συμπέρασμα πως αυτό το άλμπουμ είναι περισσότερο εσωστρεφές - τονίζοντας τα ζητήματα που είναι σημαντικά για τα μέλη των Gouge Away σε προσωπικό επίπεδο - όντας ταυτόχρονα λιγότερο πολιτικό και κοινωνικό στο βλέμμα του. Να περιμένει λοιπόν το κοινό τους λιγότερες στιγμές HC/punk εντάσεων; Ναι. Αν εξαιρέσεις την τριπλέτα των εκρηκτικών κουφέτων "No Release", "The Sharpening" και "Spaced Out" εκεί προς το τέλος το άλμπουμ, το υπόλοιπο "Deep Sage" αναδύει ένα πολύ έντονο alternative άρωμα. Είναι αυτό κακό; Το επίπεδο του songwriting είναι τέτοιο που δεν αφήνει περιθώρια για απογοητεύσεις.

Με το rhythm section να ηχεί βρώμικο μα και ψυχωμένο και τις κιθάρες του Mike Ford να ταξιδεύουν συνεχώς ανάμεσα σε noise rock πρακτικές και ηλεκτρισμένες μελωδίες, οι Gouge Away μοιάζουν να κινούνται πολύ άνετα σε οικείες ηχητικές περιοχές. Τραγούδια μεσαίων δυναμικών όπως το "Idealized" και "Newtau" είναι τόσο όμορφα και καλογραμμένα που θα πίστευε κανείς πως η μπάντα παίζει εναλλακτικό rock εδώ και δεκαετίες. Από μια άποψη λοιπόν, οι Gouge Away εδώ φανερώνουν ένα νέο ταλέντο.

Στο κέντρο όλων δεσπόζει φυσικά η κυρίαρχη προσωπικότητα της Christina Michelle πίσω από το μικρόφωνο. Η Christina δεν είναι η τυπική τραγουδίστρια που απλώς θα τραγουδήσει διεκπεραιωτικά και προβλέψιμα τα στιχάκια της αλλά θα μετατρέπεται διαρκώς από αδάμαστο αγρίμι σε ένα πλάσμα εύθραστο και νωχελικό και πάλι πίσω. Πρόκειται για ένα σαρωτικό performance γεμάτο ατίθασο girl power και μια γνήσια ατμόσφαιρα αυτοσχεδιασμού στην έκφραση. Με το να μην πατάει καν στην «σωστή» νότα κάποιες φορές εντείνει την live ατμόσφαιρα, η σταδιακή πτώση των εντάσεων δε σε κομματάρες όπως το "Maybe Blue" και το "Stuck In A Dream" είναι ιδιοφυείς πρακτικές.

Σε όλη του την διάρκεια, το "Deep Sage" είναι απολαυστικό και ειλικρινές, χωρίς να φτάνει ποτέ στην σφαίρα του συνταρακτικού. Επιτυγχάνει όμως σε κάθε ρίσκο που παίρνει - ακόμα κι όταν το "Dallas" που κλείνει τον δίσκο δείχνει να φλερτάρει επικίνδυνα με το indie. Οι Gouge Away σε αυτό το άλμπουμ ακούγονται ζωντανοί, άμεσοι και ισορροπημένοι κι απαιτούν την προσοχή μας. Το "Deep Sage" είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ και ζητήματα όπως το αν θα έχουν αντίρρηση οι gatekeepers ή αν θα μεγαλώσουν εμπορικά το όνομα τους, φαντάζουν εντελώς αδιάφορα.

Bandcamp