Gin Lady

Τολμηρό το δεύτερο εγχείρημα των Σουηδών Gin Lady μετά το ευρέως αποδεκτό στους κύκλους των νέο-παλιοροκάδων ομώνυμο ντεμπούτο τους. Παρότι το δεύτερο άλμπουμ είναι αυτό που κατά παράδοση χαρακτηρίζεται το «δύσκολο» ενός συγκροτήματος, αυτό που είτε κεφαλαιοποιεί την προηγούμενη επιτυχία είτε βαλτώνει ένα συγκρότημα, οι Gin Lady δε διστάζουν να παραδώσουν έναν διπλό δίσκο, μία κίνηση πιστή στα 70s ιδεώδη τους που όμως, ακόμα και σε εκείνες τις εποχές, σπάνια σηματοδοτούσε την καλύτερη κυκλοφορία του όποιου τολμηρού καλλιτέχνη. Βέβαια, για να λέμε και την αλήθεια, με 70 λεπτά διάρκεια θα μπορούσε και να χωρέσει σε μονό cd αλλά θα ήταν τότε λιγότερο εφετζίδικο, δε θα ήταν;

Αυτό που νομίζω εξαρχής εντυπωσίασε με τους Gin Lady (και που είχε ίσως σε μικρότερο βαθμό εντυπωσιάσει και στην προηγούμενη εκδοχή τους, αυτή των Black Bonzo) είναι η άνεση με την οποία κινούνται στο κλασικό rock των 70s. Σίγουρα είναι μία τάση που αυτή τη στιγμή ακολουθείται από πολλούς ενώ ειδικά στη χώρα τους πιθανότατα αν ρίξεις μία πέτρα στο δρόμο θα χτυπήσεις κάποιον που να παίζει σε ένα αντίστοιχο συγκρότημα. Αν θέλουμε όμως να ποσοτικοποιήσουμε κάπως αυτό το ανεξήγητο «κάτι» που έχουν ορισμένα συγκροτήματα σε σχέση με άλλα, είναι ο βαθμός της άνεσης με την οποία κινούνται στα όρια του ήχου αυτού και η συνθετική ικανότητα που μπορούν να επιδεικνύουν έτσι ώστε να μην παραμένουν σε μία ηχητική προσομοίωση και μόνο. Τα δύο αυτά συστατικά που συναποτελούν τον αφηρημένο όρο της «αυθεντικότητας» πάνω σε ένα, στην πραγματικότητα, χιλιοπαιγμένο στυλ, οι Gin Lady τα έχουν αμφότερα.

Με στοιχεία που μπορούν να αναζητηθούν από τους Uriah Heep μέχρι και τους Beatles του “Abbey Road”, με ίσες δόσεις progressive/hard rock και boogie rock αναδύουν μία «generic classic rock» κατεύθυνση που ανά τραγούδι μπορεί να θυμίζει κάτι αλλά με δυσκολία μπορείς να ξεχωρίσεις το τι. Το αποτέλεσμα είναι όμως και τα δύο cd να διατρέχονται από όμορφες και κολλητικές αλλά όχι εκβιαστικές μελωδίες, ουσιαστικά παιξίματα από όλους τους μουσικούς (συμπεριλαμβανομένων των εκάστοτε πνευστών) και γενικότερα μία αβίαστη ευκολία στην πρώτη, δεύτερη και πολλοστή ακρόαση. Το τόλμημα των Gin Lady πέτυχε, τόσο το καλύτερο για μας.