Garganjua

Ορμώμενοι από τη Γηραιά Αλβιώνα οι Garganjua έχουν επιμελώς εμπλουτίσει τη δισκογραφία τους (και τη δική μας) με τρεις δίσκους και δυο EP μέχρι και σήμερα. Πιο πρόσφατο όλων, το "Fallen" EP, το οποίο και κυκλοφόρησε μόλις τον προηγούμενο μήνα. Ωστόσο, στην παρούσα φάση θα μιλήσουμε για το πιο ολοκληρωμένο και αντιπροσωπευτικό τους έργο για φέτος, το "Toward The Sun". Αλλά για να φτάσουμε εκεί πρώτα θα κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν της μπάντας.

Οι Garganjua ξεκίνησαν το 2014 με το "Trip Wizard" να δείχνει ένα μικρό μόνο μέρος της αξίας τους, αφού το sludge/doom τους αλλά και το έντονο stoner στοιχείο δεν ήταν ικανό να τους ξεχωρίσει. Το 2017 ήρθε το "A Voyage In Solitude" να εξελίξει ελαφρώς αυτό το στυλ με τις αρκετά χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες και το fuzz στο 11. Και πάλι, με το ομώνυμο κομμάτι, άφηναν αρκετές υποσχέσεις για μια αισιόδοξη προοπτική στην εξέλιξη της μπάντας. Ακολούθησε το "Through The Void" EP μόλις έναν χρόνο μετά, όπου αρχίζει η μονολιθικότητα να «σπάει» πιο έντονα και το doom να φέρει περισσότερα post-metal στοιχεία και νεοτερισμούς. Τα καθαρά φωνητικά έχουν αρχίσει να κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος. Θα έλεγα, όπως ήταν αναμενόμενο, πως αυτό το EP ήταν ο καλύτερος πρόλογος για το "Toward The Sun".

Επιστροφή στο παρόν, λοιπόν. Από το εναρκτήριο "Transcending" φαίνεται η μετάβαση σε πιο post μονοπάτια για τους Εγγλέζους. Σταδιακά η post-rock ατμόσφαιρα που στήνεται στο πρώτο κομμάτι, διαλύεται από τη βαρύτητα των ριφφ του "The New Sun" μετά το δίλεπτο. Και εδώ ξεκινάει το head banging σε ένα opeth-ικό σύμπλεγμα που εξελίσσεται σε ένα sludge/post-metal μοτίβο με τις καθαρές κιθάρες να καλμάρουν την κατάσταση οδηγώντας στο καθαρτικό κλείσιμο.

Το εντελώς doom άνοιγμα του "Mire" μπορεί να παραπέμπει μέχρι και σε My Dying Bride, ωστόσο, οι lead κιθάρες δίνουν το post στίγμα στο κομμάτι, ενώ μέχρι και black metal περάσματα εισέρχονται στα ¾ της διάρκειας του. Είναι και αυτά σαφώς από τα στοιχεία που εντάσσονται στην ποικιλομορφία του "Toward The Sun".

Αλλά οι συνθέσεις που πραγματικά ξεχωρίζουν (σ)τον δίσκο είναι το "Light Bearer" αλλά και το "Controlling Waves", όπου ένταση και μελωδία συνυπάρχουν αρμονικά και αποδεικνύουν ότι οι Garganjua έχουν ταλέντο εξίσου και στα δυο. Αμφότερες ποιοτικές, συμπληρώνονται όμορφα από τον μακρύ επίλογο του "To Ascend (Awakening)".

Όσοι δεν τους έχετε ήδη τσεκάρει από το "Underground Express" του φίλου Αντώνη, καλά θα κάνετε να το πράξετε. Οι Garganjua έχουν εξελιχθεί σε εκθετικό βαθμό από την προηγούμενη δισκογραφική τους απόπειρα και το "Toward The Sun" είναι ένα άλμπουμ που αξίζει την προσοχή σας, ειδικότερα αν είστε λάτρης του post-metal, αλλά και του sludge/doom με προοδευτικές πινελιές.

Bandcamp