Frontierer

Αυτός είναι ο τρίτος ολοκληρωμένος δίσκος της παρέας από το Εδιμβούργο της Σκοτίας. Η μπάντα κινείται σε ενα mathcore παρακλάδι του metal με αρκετές djent και προοδευτικές ανησυχίες. Ακόμα κι αν δεν εχεις εκτεταμένη γνώση και εμπειρία στο άκουσμα ακραίων μουσικών η ακρόαση αυτού του άλμπουμ μπορεί να επιδείξει τις αρετές αυτής της μουσικής και να καταφέρει να σε φέρει σε θέση θαυμαστή.

Είναι θορυβώδες, βαρύ και πολύ σύνθετο. Βγάζει πολλά πρωτοποριακά στοιχεία με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων και εφέ. Είναι από τη φύση του επιθετικό, χαοτικό, ρυθμικό, πυκνό, τεχνικό και ασυνήθιστα φουτουριστικό. Το ότι παραείναι προοδευτικό, σχετικά αφηρημένο, μανιακό και αποκαλυπτικό κάνει το πάθος του να ξεχειλίζει.

Τα κομμάτια κατέχουν μια δίνη κραυγών μέσα σε μια βιομηχανική metal σαπίλα, μεταξύ ακατάστατων ηλεκτρονικών βόμβων και παραμορφωμένων εγχόρδων. Η δημιουργία του παίζει και προσπαθεί να δοκιμάσει την αντοχή του ακροατή. Τα γκάζια είναι στο τέρμα. Το πόδι ακουμπάει πάτωμα. Τα ρεφρέν έχουν δηλητήριο. Ακόμα και οι πιο καθαρές μελωδίες (όπου τις βρεις) είναι αρκετά πολύπλοκες και μαθηματικές. Ξεκάθαρα υπάρχουν ιδέες από Coalesce και Converge εδώ πέρα. Ηχητικός τρόμος, χάος, πυρετώδη ενέργεια και τεχνική παράνοια. Κάθε σύνθεση παραδίδει ένα μοναδικό μάθημα για το πως να μην φτιάξεις ένα κατανοητό και εύπεπτο τραγούδι. Εδώ δημιουργούνται βίαιες και άκομψες μουσικές επιθέσεις.

Το Oxidized είναι ακόμα πιο ανελέητο και πιο συντριπτικό από τα προηγούμενα τους. Και δεν μπορείς να πεις ότι οι προηγούμενες δουλειές τους δεν είχαν ένταση και βαρύτητα. Είναι ένα συνεχές μπαράζ ασυμφωνίας και χάους, κάτι που ήταν σαφώς αναμενόμενο, αλλά μέσα σε αυτό το μπαράζ, η μπάντα ρίχνει μερικά πιο μελωδικά έως και πιο αργά κομμάτια. Σε αφήνουν κάπως να πάρεις μια ανάσα. Δείχνουν τον μοναδικό τους ήχο με έναν διαφορετικό και ενδιαφέρον τρόπο.

Spotify
Bandcamp