Fate

Να και ένα όνομα που επιστρέφει στο προσκήνιο μετά από αρκετό καιρό... και τι επάνοδος! Ο Δανοί Fate επιστρέφουν με τον τρομερό πέμπτο τους δίσκο επονομαζόμενο "V".

Οι Fate σχηματίστηκαν στα τέλη του '84 όταν οι Mercyful Fate διαλύσαν το μαγαζί και ο Hank Shermann (κιθάρα) αποφάσισε να ακολουθήσει πιο hard rock / aor μονοπάτια. Τα είχαν όλα: συμβόλαιο με την ΕΜΙ, καλές κυκλοφορίες... αλλά δυστυχώς δεν κατάφεραν να γίνουν ευρέως γνωστοί, οπότε πέρασαν από διάφορα σκαμπανεβάσματα, αλλαγές line-up (μόνο ο Steincke-μπάσο απέμεινε από την αρχική σύνθεση) και άλλα δεινά και είχαμε να ακούσουμε νέα τους από το '91.

Το "V" είναι ένας εξαίσιος από κάθε άποψη δίσκος. Μελωδικό hard rock στα καλύτερα του. Δε γνωρίζω κατα πόσον θα είναι ο δίσκος που θα μονοπωλήσει τη θέση του στο στερεοφωνικό σου, πάντως αν το άκουγες κάπου έξω σίγουρα θα ρώταγες «τι είναι αυτό;». Φοβερή παραγωγή, ήχος με όγκο, δύναμη και μελωδία. Ένα πολύ στιβαρό rhythm section δένει όλα τα κομμάτια μεταξύ τους και αφήνει το τοπίο ελεύθερο στον Johansson για να μας αποδείξει το πόσο καλός τραγουδιστής είναι. Φωνή με προσωπικό ύφος, με το γρέτζο της, τα ψηλά της και πολύ ομορφιά μέσα της. Αν τον παρομοίαζα με κάποιον αυτός ίσως να ήταν ο Deris (Helloween). Θα του ταίριαζε να τραγουδούσε σε μπάντα ευρωπαϊκού power metal, όμως δεν το κάνει και αυτό είναι από τα στοιχεία που δίνουν στο "V" την ομορφιά και την ιδιαιτερότητα που έχει.

Με παρονομαστή τη μελωδικότητα, μια πληθώρα ιδεών συνδυάζεται για να δώσει κάτι το κλασσικό και συνάμα μη παρωχημένο. Και για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι ερχόμαστε στον Hoff και τα φανταστικά του solos. Melodic hard rock, ωριμότητα και φαντασία. Ότι με αγγίζει στις κιθάρες μπαντών σαν τους Journey υπάρχει και εδώ. Μου έρχεται στο νου το τρίτο κομμάτι του δίσκου ("Everything About You") που έχει ως κεντρικό θέμα το riff του "Don't Let Me Be Misunderstood" (Animals). Είναι ένα πολύ ωραίο παράδειγμα του πώς με ένα riff αλλουνού μπορείς να δημιουργήσεις κάτι το ξεχωριστό και πολύ πολύ όμορφο.

Σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους οι Fate είναι αρκετά πιο σκληροί, ίσως να «φταίει» το χεράκι του Tommy Hansen που ανέλαβε την παραγωγή... Όταν έχεις δουλέψει πάνω σε groups όπως Helloween, Pretty Maids και TNT ο ήχος σου δε μπορεί παρά να έχει κάτι από Ευρώπη. Αυτό συμβαίνει και εδώ.

Οι Fate επανήλθαν και παίζουν hard rock. Hard rock από Ευρώπη. Και το κάνουν πολύ καλά!