Erja Lyytinen

Η γλυκύτατη Φιλανδή Erja Lyytinen είναι από τα blues ονόματα που αναδείχθηκαν την περασμένη δεκαετία και κέρδισαν μεγαλύτερη αναγνώριση με τους δίσκους που κυκλοφόρησε στη Γερμανική Ruf, που ειδικεύεται τόσο στην ανάδειξη νέων ονομάτων όσο και στην επανασύσταση παλιότερων θρύλων. Ανήκει όμως και στη νέα γενιά blueswomen που δεν περιορίζονται στο ερμηνευτικό κομμάτι, αντιθέτως δε διστάζουν να βγουν στη σκηνή με την εξάχορδη στα χέρια και να διεκδικήσουν ολοκληρωτικά την προσοχή και τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Στο "Songs From The Road", μία σειρά ζωντανά ηχογραφημένων άλμπουμ που εκδίδει για διάφορους καλλιτέχνες η Ruf, η Erja παρουσιάζει επιλογές κυρίως από τον πιο πρόσφατο δίσκο της, "Voracious Love", μαζί με παλιότερα τραγούδια, δικά της ή διασκευές. Κινείται σε καθαρούς ήχους με soul και funky επιρροές ενώ η ζεστή φωνή της έχει κάτι το οικεία «μαύρο» που αναδεικνύει ακόμα και τις πιο κοινότοπες συνθέσεις της σε ευχάριστες μελωδίες. Υπάρχουν φορές που αυτό την οδηγεί σε μελό καταστάσεις που φλερτάρουν με τη βαρεμάρα, αλλά σε γενικές στιγμές ξέρει να βάζει το απαιτούμενο συναίσθημα στις ερμηνείες της.

Φυσικά το αντίβαρο κρατάει συνήθως η κιθάρα της που μπορεί να «ροκάρει» εξίσου καλά όσο και να «μπλεδίζει» κινούμενη, θα λέγαμε, σε ένα μονοπάτι που πρωτοχάραξαν οι Peter Green και Eric Clapton. Αν και δεν ξεφεύγει από τη λογική «δεν τραγουδάω και παίζω κιθάρα ταυτόχρονα» που δημιουργεί ενορχηστρωτικά κενά στην απλώς ρυθμική (λέγε με και υποστηρικτική) λογική των τριών μουσικών που τη συνοδεύουν (δεύτερη κιθάρα - μπάσο - drums), όταν τα δάχτυλά της χαιδεύουν την ταστιέρα αποδεικνύει ότι μπορεί να κρατήσει τις εντάσεις υψηλά, ακόμα και να «βρωμίσει» ελαφρώς τον ήχο της παίζωντας με αντρίκιο τσαμπουκά και με το slide αναπόσπαστο στοιχείο του ήχου της.

Το σύνολο των δεκατριών τραγουδιών έχει αρκετές καλές στιγμές με τα "Everything's Fine" και "Skinny Girl" να ξεχωρίζουν ανάμεσά τους αλλά και οποιαδήποτε κι αν εξεταστεί μεμονωμένα να μην μπορεί να βρεθεί εμφανές ψεγάδι. Παρόλα αυτά, στην πορεία μιας ολοκληρωμένης ακρόασης εμφανίζεται μία επαναληψιμότητα μοτίβων που δεν κρατάει μονίμως το ενδιαφέρον και μετράει ως μείον, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι απουσιάζει η ένταση μίας ζωντανής παράστασης είτε γιατί δεν μπόρεσε να μεταφερθεί στην ηχογράφηση είτε γιατί δεν υπήρξε εξαρχής. Εξαίρεση αποτελούν κάποιες στιγμές τζαμαρίσματος που επιτρέπει τόσο στον εαυτό της όσο και στην μπάντα της να ξεφύγουν λίγο παραπάνω. Αντιθέτως οι τρεις εκτελέσεις στα "Steamy Windows", "Crossraods" και "Soul Of A Man" δεν της δίνουν την πρόσθετη αξία που οι διασκευές οφείλουν να κάνουν.

Το πακέτο του CD συνοδεύεται από DVD με ολόκληρη τη συναυλία που περιλαμβάνει δύο επιπλέον τραγούδια. Το οπτικό υλικό δεν αποκαλύπτει τίποτα νεότερο, αντιθέτως ενισχύει την εικόνα μιας μουσικού που περνάει πολύ καλά επί σκηνής και ευχαριστιέται την κάθε στιγμή, αλλά δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καταιγιστική ή ξεσηκωτική. Έτσι και η εικόνα παραμένει λίγο ως πολύ στατική, αν και το καθίμενο Φιλανδικό κοινό που δεν αντιδρά ούτε όταν η Lyytinen κατεβαίνει να παίξει ανάμεσά του, έχει ασφαλώς μεγάλο μερίδιο ευθύνης.

Τελικά το "Songs From The Road" είτε στο ηχητικό είτε στο οπτικό του κομμάτι είναι ένα πολύ ευχάριστο πακέτο για τους φίλους του blues rock από μία ήδη ολοκληρωμένη καλλιτέχνιδα που όμως αναδεικνύεται περισσότερο στην αποσπασματική του κατανάλωση παρά στη μονομιάς παρακολούθησή του.