Enforcer

Death By Fire

Nuclear Blast (2013)
Από τον Κώστα Πολύζο, 11/01/2013
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
To 2013 ξεκινάει δυναμικά για τον χώρο του old school heavy metal και μια από τις πλέον αναμενόμενες κυκλοφορίες αποτελεί το "Death By Fire" των Enforcer. Τετράδα πλέον, μετά την αποχώρηση του Adam Zaars, oι Σουηδοί (ξανά) πιστοποιούν την ποιότητά τους και δύο χρόνια μετά το φοβερό "Diamonds" έρχονται να διεκδικήσουν ακόμη περισσότερα με την τρίτη δισκογραφική τους δουλειά, η οποία φαντάζει ικανή να τους αλλάξει επίπεδο και να τους καταστήσει μια υπολογίσιμη δύναμη στον χώρο.

Αυτή τη φορά το συγκρότημα, θέλοντας να έχει τον απόλυτο έλεγχο της δημιουργίας του δίσκου, αποφάσισε να τα κάνει όλα μόνο του. Και όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα. Παραγωγή, μίξη και mastering. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αναζήτησαν δισκογραφική στέγη την οποία την βρήκαν κάτω από αυτή της Nuclear Blast. Παρά τη σχετική απειρία τους τα πήγαν πολύ καλά, καταφέρνοντας να φτιάξουν έναν δίσκο ο οποίος παρ' όλες τις αναφορές σε παλιότερα είδη, ακούγεται αρκετά φρέσκος, καθώς η παραγωγή χωρίς να είναι επιτηδευμένα γυαλισμένη, εξυπηρετεί στο 100% τον ήχο που θέλουν να πρεσβεύουν, με βάθος στα τύμπανα, το μπάσο παρόν και τις κιθάρες να βγάζουν την απαιτούμενη τραχύτητα.

Στο "Death By Fire" ερχόμαστε αντιμέτωποι, κατά κύριο λόγο, με ένα πάντρεμα δύο σχολών, του NWOBHM και του speed metal συγκροτημάτων όπως οι Exciter. Από τη μια έχουμε τις πανέμορφες δυσολίες και από την άλλη την ταχύτητα. Η φωνή του Olof Wikstarnd (ο οποίος πλέον έχει αναλάβει και τη δεύτερη κιθάρα) είναι καταπληκτική, τα solo του Joseph Toll ξεπετάγονται από παντού και το rhythm section δίνει συνεχώς ένα tempo το οποίο σπανίως πέφτει σε «νορμάλ» ταχύτητες.

Η εισαγωγή "Bells Of Hades" μοιάζει να γράφτηκε απλά για να δίνει τον απαιτούμενο χρόνο στη μπάντα να βγει στη σκηνή, αλλά από εκεί και πέρα δεν μπαίνει πουθενά φρένο. Οι οχτώ συνθέσεις ξεχειλίζουν από δύναμη και πάθος και φαίνεται πως γράφτηκαν με μοναδικό σκοπό το να προκαλούν παροξυσμό στα live τους και, όπως γίνεται συνήθως σε αυτό το είδος, πρωταγωνιστές στον δίσκο είναι οι κιθάρες και τα υψίφωνα φωνητικά. Μαγευτικές στιγμές αγνού παρθένου speed-ατου heavy metal με τα "Death Rides The Night" και "Run For Your Life", βιρτουόζικα solo στο ορχηστρικό (και κάργα Maiden-ικό) "Crystal Suite"και πιασάρικα refrain στα εξίσου up-tempo "Mesmerized By Fire" και "Take Me Out Of This Nightmare". Στο "Silent Hour/The Conjugation" δείχνουν πόσο καλά μπορούν να κλιμακώνουν την ένταση και να παίζουν με τις εναλλαγές των θεμάτων, για να έρθουν να κλείσουν όπως ξεκίνησαν με το "Satan", το verse του οποίου είναι ίδιο με αυτό του "Phantom Lord", αλλά σιγά μην κάτσουμε να χαλάσουμε τις καρδιές μας για κάτι τέτοιο.

Οι Enforcer δεν διεκδικούν καμία απολύτως δάφνη πρωτοτυπίας καθώς πατάνε γερά σε μουσικές που έχουμε ήδη ακούσει εδώ και πολλά χρόνια. Όμως ο τρόπος που ανακατεύουν τις όποιες επιρροές τους, σιγά, σιγά τους κάνει να μπορούν να ισχυριστούν πως αποκτούν τον δικό τους ήχο. Αυτό, σε συνδυασμό με το πάθος και τη φρεσκάδα που βγάζουν στις δουλειές τους, τους κάνουν στα μάτια μου μια επιτυχημένη μπάντα, η οποία θέλω να πιστεύω πως έχει πολλά να μας δώσει στο μέλλον και πως ακόμη βρίσκεται στην αρχή μιας λαμπρής καριέρας.
  • SHARE
  • TWEET