Emily Kinney

The Supporting Character

Julian Records (2021)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 27/05/2021
Η Beth που αγαπήσαμε
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Πολύ αργά για να μαζευτεί η παρεξήγηση, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Φίλες και φίλοι που αγαπάτε το κλασικής κοπής ροκ, έχετε απόλυτο δίκιο. Όχι, δεν εμφανίζεται πουθενά σε τούτο τον δίσκο η Beth σας. Κρίμα, όντως, τα πάντα μπορούν να γίνουν καλύτερα με τη φωνή της. Δώστε λίγο δίκιο όμως και σε εμάς που είχαμε τη χαρά να ζήσουμε από πρώτο χέρι τη γιγάντωση (και την πτώση, αυτό είναι στα ψιλά γράμματα) του τηλεοπτικού The Walking Dead.

Εκείνες οι πρώτες περιπλανήσεις στην Ατλάντα είχαν κάτι το μαγικό. Λίγο αργότερα, ενώ η σειρά είχε ακόμα ακέραιο το συναίσθημα και την ψυχή της, στη φάρμα των Greene γνωρίσαμε την Beth στην οποία αναφέρεται ο υπότιτλος. Μια κοπέλα που σε έναν κόσμο γεμάτο τρόμο και ασχήμια προσπαθούσε να κρατηθεί στο φως. Κρίνοντας από τις μουσικές και τη μετρημένη δημόσια παρουσία της, η Emily Kinney δεν δείχνει να απέχει τρομερά από τον χαρακτήρα που ενσάρκωσε.

Τα τραγούδια της κοιτάζουν πάντα προς τη θετική πλευρά. Ακόμα κι όταν υπάρχουν σκιές. Από μόνα τους, τα τρεισήμισι λεπτά του "Omaha Hotel" φτάνουν και περισσεύουν για να καθαρίσουν τα σύννεφα γύρω από τον ήλιο. Ο συνδυασμός indie στησίματος και pop διάθεσης παραμένει προσεγμένος. Το μικρόφωνο και οι ακουστικές δεν φεύγουν από το πρώτο πλάνο. Οι στίχοι πηγαίνουν από θορυβώδεις δρόμους σε σελίδες ημερολογίου κι από οικογενειακές αναμνήσεις σε αεροδρόμια με τρομερή ευκολία.

Οι πιθανότητες το "The Supporting Character" να τραβήξει απότομα τους προβολείς στο πρόσωπο της δημιουργού του μοιάζουν μετρημένες. Δεν περιλαμβάνει τεράστιες συνεργασίες, ούτε κάποιο εμφανώς εμπορεύσιμο τραγούδι. Αυτή ωστόσο είναι η βιτρίνα που θα δει κάποιος περαστικός. Πίσω από αυτή, βρίσκεται μία γλυκύτητα που υπάρχει διάχυτη σε κάθε στροφή και η ειλικρίνεια μιας καλλιτέχνιδας που αντί για τον εύκολο δρόμο προτίμησε να προχωρήσει από τις διασκευές σε Tom Waits.

  • SHARE
  • TWEET