Einherjer

Οι Νορβηγοί είναι βετεράνοι στον χώρο τους, ηχογραφούν από τα μέσα του '90, πότε επιτυχώς και πότε όχι. Δε συγκαταλέγονται στα πρωτοκλασάτα ονόματα του Viking metal, φταίνε και οι ίδιοι όπως φταίμε κι εμείς. Οι ίδιοι, λόγω των σκαμπανεβασμάτων στις δουλειές τους, συν του ότι εξαφανίστηκαν για μερικά χρόνια. Εμείς, γιατί δε δώσαμε τη δέουσα προσοχή τα χρόνια τα παλιά. Δικαίως τους ξαναθυμηθήκαμε πρόσφατα, υπήρχε λόγος σοβαρός ονόματι Norrøne Spor. Με τη νέα τους προσπάθεια, δεν υπάρχει πλέον δικαιολογία να τους λησμονήσουμε ή να τους αγνοήσουμε. Μιλάμε για εξαιρετικό heavy metal. Ούτε viking, ούτε pagan και folk. Ξερό heavy παίζουν με ένα μπάσο νααα.

Η φωνή του Grimar, τόσο γνώριμη και οικεία, το μόνο «ακραίο» στοιχείο στον δίσκο, ο οποίος δεν έχει blastίδια και σκατόψυχα, μαύρα και άραχνα riff. Έχει ένα απολαυστικό μπάσο (Grimar επίσης), σόλο να φάνε κι οι κότες, επικό - πολεμικό συναίσθημα, με μια εμμονή στις μεσαίες ταχύτητες, ευτυχώς δεν καταντάει βαρετή. Έως τώρα μας παρουσίασαν τρία video clips, οι ίδιοι θεωρούν ότι πρόκειται για τα δυνατά τους χαρτιά, και μα το κομμένο χέρι του Tyr, το σερί των πέντε πρώτων συνθέσεων μπορεί να παίζει ασταμάτητα μέχρι την έλευση του Ragnarok. Στο εναρκτήριο αρματώνεσαι και ξεχύνεσαι σαν Berserker στη μάχη, κράτησε ώρα αρκετή και σκοτείνιασε ο ουρανός σαν τέλεψε. Αστέρια τον πλημμύρισαν, δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή για να πάρεις ανάσες και να βγεις από το killing spree mode. Ίσα για να μπορέσεις να γιορτάσεις τη νίκη χορεύοντας και τραγουδώντας και να ετοιμαστείς για το επόμενο ταξίδι με τα drakkar.

Διόλου δεν υπολείπονται τα υπόλοιπα τραγούδια, ο δίσκος κλείνει με επικό τρόπο όπως άνοιξε. Η στιχουργία τους ίσως είναι ο μόνος λόγος συσχέτισης με το viking metal, ένα υποείδος όπου αρκετοί είδαν φως και μπήκαν. Και εν τέλει το μακέλεψαν. Ο προσδιορισμός norse θαρρώ τους ταιριάζει περισσότερο, αν σώνει και καλά χρήζουν τέτοιου. Φαίνεται ότι ο ήχος τους παγιώνεται με τους τελευταίους δύο δίσκους, σαν να βρήκαν αυτό που τους ευχαριστεί, με αποτέλεσμα να αποτυπώνεται και στη μουσική τους. Το γεγονός ότι πλέον έχουν δικό τους χώρο για ηχογράφηση, άρα και τον πλήρη έλεγχο των δημιουργιών τους, μόνο θετικό μπορεί να είναι και για τους ίδιους και για εμάς. Για το μπάσο τα είπαμε ή να πάμε άλλη μια φορά;

Bandcamp