Cargo Lift

Όλοι μας βιαζόμαστε να αφήσουμε πίσω μας το 2020, μια χρονιά που θα θυμόμαστε με οργή και λύπη. Ταυτόχρονα, έστω και βεβιασμένα, ο καθένας μας νοιώθει την ανάγκη αλλά και την ελπίδα ότι μπορεί να ξαναρχίσει να βάζει τη ζωή του σε τάξη καθώς και δειλά δειλά να κάνει τα πρώτα του όνειρα για το μέλλον. Απαραίτητα τα σχέδια/όνειρα μετά από ένα έτος κατά το οποίο ασχολούμασταν ξεκάθαρα μόνο με την επιβίωση. Ο σύγχρονος άνθρωπος όμως δεν έχει συνηθίσει να ζει κατά αυτόν τον τρόπο και οφείλει στον εαυτό του να μην συνηθίσει έτσι.

Οι Cargo Lift από τη Θεσσαλονίκη είχαν ξεκινήσει τα σχέδια και τα όνειρα πολύ νωρίτερα. Με σκληρή δουλειά και προσεκτικές αλλά αρκετά γρήγορες κινήσεις πρόλαβαν και κυκλοφόρησαν δύο EP εκ των οποίων το "Disguised" του 2019 έδειχνε ένα μουσικό σχήμα με περίσσιες ανησυχίες και σαφείς δυνατότητες αναρρίχησης στην τόσο δυνατή, πλέον, ελληνική σκηνή. Την παραπάνω κυκλοφορία πρόλαβαν να παρουσιάσουν με δυναμικές ζωντανές εμφανίσεις μέχρι η πανδημία να ανακόψει και τη δική τους πορεία όπως και τόσων άλλων μικρών και μεγάλων συγκροτημάτων στον πλανήτη.

Οι Θεσσαλονικείς όμως δεν πτοήθηκαν. Αντιθέτως, έπεσαν για άλλη μια φορά με τα μούτρα στη δουλειά και αφιέρωσαν την περασμένη χρονιά στη σύνθεση και ηχογράφηση νέων κομματιών με αποτέλεσμα το ντεμπούτο full-length άλμπουμ τους "Then". Εννιά συνθέσεις διάρκειας 40 περίπου λεπτών τα οποία καλύπτουν το ευρύτερο φάσμα της εναλλακτικής heavy rock μουσικής.

Συγκριτικά με το "Disguised", οι επιρροές τους αρχίζουν να δένουν με περίτεχνο τρόπο δίνοντας θέση σε έναν πιο προσωπικό ήχο. Φυσικά κάπου θα ακούσετε τους Alice In Chains, εύκολα θα εντοπίσετε τους Tool ενώ προσώπικά κάπου θυμήθηκα τόσο τους Pearl Jam όσο και τους Incubus. Όλα όμως τα παραπάνω στοιχεία έχουν αναμειχτεί με τόσο σωστό τρόπο που πολλοί θα ζήλευαν στον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο. Κατά συνέπεια το «πείραμα» των πρώτων δυο EP μόνο θετικά λειτούργησε ώστε οι Cargo Lift να παρουσιαστούν στο ντεμπούτο τους πολύ πιο έμπειροι.

Η βελτίωση συγκριτικά με την μπάντα που γνωρίσαμε πριν λίγα μόλις χρόνια είναι ξεκάθαρη σε πολλά επίπεδα. Μουσικά οι συνθέσεις είναι τόσο πιασάρικες και κατανοητές όσο θα επιθυμούσες από μια alternative μπάντα. Το πρώτο μισό του δίσκου περιέχει κυρίως groovy κομμάτια τα οποία έχουν εύκολα τη δυνατότητα να αποκτήσουν airplay σε rock ραδιόφωνα ενώ πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η συμμετοχή του Θανάση Τιμπλαλέξη των Dendrites στο πιο heavy rock κομμάτι του δίσκου "Something To Say".

Εκεί που ο δίσκος κυλά όμορφα και ωραία, η μπάντα πραγματοποιεί στροφή σε πιο ατμοσφαιρικά μονοπάτια με απόλυτα ταιριαστό, όμως, τρόπο. Οι ταχύτητες πέφτουν και η διάρκεια των κομματιών μεγαλώνει, χωρίς όμως περιττές υπερβολές. Στο "Tragedy" και ακόμα περισσότερο στο δεύτερο, πιο χαλαρό, μέρος του "Home" γίνεται φανερή η πολύ μεγάλη εξέλιξη στα φωνητικά του Κώστα Χατζημιλιούδη αλλά και η καταπληκτική παραγωγή του Γιώργου Πρίγκου και του Joe F.K. O δίσκος έρχεται να κλείσει πολύ όμορφα με μια ακόμα μικρο-έκπληξη, το εξαιρετικό instrumental "Vladivostok".

Οι ακροάσεις του "Disguised" μου προκάλεσαν το ενδιαφέρον να συνεχίσω να παρακολουθώ τους Cargo Lift. Το "Then" όμως ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία, απρόσμενα σύντομα και καλύτερο από κάθε προσδοκία. Ένα εξαιρετικό ντεμπούτο που αξίζει οπωσδήποτε να τσεκάρετε.