Bright Curse

Time Of The Healer

Ripple Music (2019)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 10/05/2019
Η κατάθεση ψυχής του δημιουργού είναι σημαντική, όχι όμως ευτυχώς και η πρωταρχική
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Έχω την πεποίθηση πως δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ταιριαστός τίτλος για τον δεύτερο δίσκο της μπάντας. Μια μπάντα, που έπειτα από ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο έφτασε ένα βήμα από την διάλυση. Τα τρεχάματα και τα μπλεξίματα με την προηγούμενη δισκογραφική τους εταιρεία, όπως και οι αποχωρήσεις μελών, έβαλαν δύσκολα στον Romain Daut:

Είχα φτάσει στο σημείο εκείνο που δεν ήξερα αν θέλω να συνεχίσω, το να σταματήσω όμως να παίζω μουσική δεν ήταν στα σχέδιά μου από την στιγμή που βρήκα εκ νέου κίνητρο, δήλωσε ο ίδιος πριν από λίγο καιρό. Οι πληγές ανοίγουν και κλείνουν. Έτσι κι εδώ. Χρειάζεται απλά χρόνος και το "Time Of The Healer" είναι το αποτέλεσμα όλων των γεγονότων που έλαβαν χώρα στο πρόσφατο παρελθόν της μπάντας.

Και της συναισθηματικής κατάστασης του Daut; Προφανέστατα. Ποιος να ξέρει άραγε τον βαθμό της φόρτισής του, το τι άκουγε το διάστημα αυτό, τι σκεφτόταν πριν γράψει στίχους και μουσική. Το μόνο σίγουρο είναι πως πέταξε από πάνω του το σουηδικό πανωφόρι του Έρεμπρο. Το ότι το έχει στα πόδια του και δεν το έκαψε είναι εκτιμητέο. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως στον πρώτο δίσκο τους είχαν παραδοθεί ολοκληρωτικά στην γοητεία της μουσικής σκηνής αυτής.

Και τώρα; Τώρα δεν ακούγεται σαν τον Pelander και η ενσωμάτωση, η ανάδειξη αν θες άλλων ειδών μουσικής και οργάνων έχουν την τιμητική τους. Ειδικά στο διάστημα των δευτερολέπτων εκείνων που μεσολαβούν από την μία σύνθεση στην άλλη, στο ντύσιμο που τους έχει κάνει, αντιλαμβάνεται κανείς πως κάτι τρέχει εδώ. Στην χρήση τρομπέτας και στα γαλλικά του Daut.

Στο ξεγυρισμένο blues του "Laura" που μετατρέπεται σε heavy μοιρολόι. Στην δακρύβρεχτη γαλλική jazz μπαλάντα που το ακολουθεί. Κι όμως, οι Bright Curse παραμένουν heavy rock. Όχι βέβαια στον βαθμό του "Before The Shore". Είπαμε πως άλλαξαν οι καιροί. Ένας φίλος υποστήριξε πως είναι πολυδιάστατος ο δίσκος και δεν θα διαφωνήσω καθόλου. Έχει όμως και την ικανότητα να κρατήσει μαζί όλα τα στοιχεία του; Τα αρχικά και τα επόμενα;

Ναι, την έχει. Και γι’ αυτό φροντίζουν οι δυο τελευταίες 11λεπτες συνθέσεις. Εδώ θα ακούσεις την παλιά μπάντα που κοιτάει στα μάτια τη νέα και με ένα της νεύμα την προτρέπει να αρπάξει την τρομπέτα της. Κι εδώ είναι που ξεγυμνώνεται ενώπιών μας ο Daut. Η κατάθεση ψυχής έχει μεγάλη δυναμική. Ευτυχώς όμως δεν είναι η πρωταρχική. Ευθύνονται και οι απόντες γι' αυτό.

  • SHARE
  • TWEET