Bon Iver

Ο Bon Iver είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα μουσικών που ρίχνουν την ψυχή τους στην τέχνη τους, με ό,τι κόστος αυτό συνεπάγεται. Αγκαλιάζοντας την απλότητα της folk νοοτροπίας, χάρισε δεκαέξι χρόνια πριν ένα απ’ τα καλύτερα άλμπουμ χωρισμού και γαμώ-τη-ζωή-μου, το "For Emma, Forever Ago". Κι ενώ αν μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την πορεία του ως καλλιτέχνη στην παρουσίαση του ομότιτλου άλμπουμ του, εμείς θα συνεχίσουμε για το "Sable", ένα EP τριών κομματιών (και 12 εισαγωγικών δευτερολέπτων). Εδώ ο Justin Vernon, ο άνθρωπος πίσω απ’ το σχήμα των Bon Iver, δεν είναι τόσο μόνος όσο ήταν στο lumberjack ντεμπούτο του, όμως ακούγεται σαν να είναι, δίνοντας μία χροιά «επιστροφής στις ρίζες».

Τα τρία τραγούδια που περιλαμβάνει το "Sable" αποτελούν συνθέσεις που έγραψε τα τελευταία χρόνια, και τα οποία ένιωσε ότι αποτελούν ένα αυτοτελές τρίπτυχο, χωρίς περεταίρω επεξηγήσεις. Δεν υπάρχει καλύτερο τραγούδι, υπάρχουν τρεις διαφορετικές βινιέτες θλίψης. Τo "Things Behind Things Behind Things" ξεχωρίζει για την κιθαριστική του δουλειά, με αρπίσματα που ακούγονται σαν σταγόνες της βροχής. Το πιο Americana "Speycide" είναι ίσως το πιο καταθλιπτικό κομμάτι, όντας και το πιο απογυμνωμένο ενορχηστρωτικά. Όταν θα μπει το "Awards Season" μόνο με τη φωνή του Vernon, έχουμε φτάσει σ’ ένα ναδίρ ηχητικών ερεθισμάτων. Έτσι, όταν σιγά σιγά αρχίζουν τα όργανα να προστίθενται, και μπαίνει το σαξόφωνο, θυμίζει – κι αυτή είναι η μόνη παρομοίωση που μου βγάζει νόημα – τη ζέστη που νιώθεις να απλώνεται στο σώμα σου όταν πια λύνεις τους ζυγούς και μπήγεις τα κλάματα. Αυτό είναι το "Sable". Τρία τραγούδια για να μας πιάσει ο συναισθηματισμός μας.

Bandcamp