Aluk Todolo

Συχνά αναρωτήθηκα - και σίγουρα θα τον ρωτούσα αν τύχαινε κάποτε να πιούμε ένα brandy - ποια είναι η μουσική που θα προτιμούσε ο Διάβολος, (αν υπήρχε): θα ήταν το stadium rock των Stones, τα κοντσέρτα του Rachmaninov, οι κακοφωνίες των Univers Zero ή τα blues του Robert Johnson; Θα προτιμούσε ένα λίκνισμα της Farida Lemouchi, μια επίκληση του Attila ή τις afrobeat τελετουργίες του Fela Kuti;

Αν έπρεπε όμως να ποντάρω τα λεφτά μου για το σήμερα, με το φθινόπωρο του 2024 προ των πυλών, θα στοιχημάτιζα πως ο Διάβολος (αν υπήρχε) θα είχε στραμμένη την προσοχή του στο πέμπτο άλμπουμ – οκτώ χρόνια από το προηγούμενο - ενός obscure rock trio από το Παρίσι. Θα πόνταρα πως βυθίζεται στα 40 λεπτά της αλλόκοτης, αποκρυφιστικής instrumental μουσικής των Aluk Todolo και πως θα προσπαθούσε να λύσει το αίνιγμα των κύκλων και τα μυστικά της Ιερής Γεωμετρίας που χαράζουν τους τίτλους των έξι συνθέσεων.

Ίσως θα αισθανόταν ότι υπνωτίζεται από τα ατελείωτα και μονότονα krautrock ηχοτοπία, από τα φρενήρη τύμπανα και τα διαστρεμμένα, μηχανικά τους swing ή από το ιδιοφυές μπάσο που αιωρείται, συντρίβει ή σωπαίνει έξω από κάθε τάξη. Σίγουρα θα έχανε τα λόγια του με την κιθάρα, εκεί όπου τα riffs και οι υπόκωφες μελωδίες μοιάζουν σαν να αντιστρέφεται ο ίδιος ο κόσμος, εκεί όπου οι δυσαρμονίες των Ved Buens Ende και των Deathspell Omega αποτινάζουν από πάνω τους τα metal distortion και απομένουν πιο λιτές, με μόνο ένα ψυχεδελικό rock ρούχο. Θα αναρωτιόταν πως γίνεται το kraut, το occult rock, το noise, το psych και το black metal να χωράνε έτσι απλόχερα σε έναν τόσο γυμνό, αναλογικό, μινιμαλιστικό δίσκο.

Η πορεία από track σε track - από κύκλο σε κύκλο - αποκαλύπτει μια ελαφριά κίνηση, μια βαθύτερη κατάδυση στα μονοπάτια μιας ανέκφραστης και ανώνυμης μαγείας. Χωρίς αμφιβολία, η μουσική του "Lux" στοχεύει ευθεία προς το υποσυνείδητο: μια περαστική ακρόαση ίσως θα σε έκανε να βαρεθείς με τις λιγοστές της αλλαγές. Αν ανοίξεις όμως τις δικές σου πύλες, αν το ακούσεις με ακουστικά, ένα γκρίζο απόγευμα περπατώντας με τον άνεμο να λυσσομανάει, τότε το άλμπουμ γίνεται κανονικό ερπετό. Ο Διάβολος (αν υπήρχε) θα διασκέδαζε να το βλέπει να σε κυκλώνει και να σε παγιδεύει σε μια ανέλπιδη ενέδρα. Μέχρι η μελωδία του καταληκτικού "••●" να σε χλευάσει θριαμβευτικά.

Η γραμμή που ενώνει την ανιμιστική θρησκεία Aluk Todolo της φυλής Toraja της Ινδονησίας με το σύγχρονο Παρίσι είναι παράξενα σύντομη. Η τελετουργική και άγρια μουσική αυτής της εξαιρετικά μοναδικής μπάντας ζωγραφίζει στον αέρα ένα μεγάλο ερωτηματικό. Είτε ακολουθήσουμε τον δρόμο των προγόνων, είτε τις αναζητήσεις της 50χρονης ιστορίας του occult rock, οριστική απάντηση δεν θα πάρουμε. Είναι γνωστό πως τα φαντάσματα δεν απαντούν. Ούτε καν ο Διάβολος (αν υπήρχε) θα έδινε μια πειστική εξήγηση για το πως πίσω από τα σάβανα των πιο πυκνών σκιών μπορεί να κρύβεται το Φως.

Οι Aluk Todolo θα μείνουν κρυμμένοι πίσω από το μεγάλο αφηρημένο σκοτάδι της μουσικής τους και θα αφήσουν την φαντασία μας να μαντέψει. Αυτή, ευτυχώς, υπάρχει.

Bandcamp