1349

Στις αρχές του αιώνα, οι 1349 ήταν μια από τις μεγάλες ελπίδες της 2^ης/3^ης φουρινιάς του νορβηγικού black metal. Δίσκοι όπως τα "Beyond The Apocalypse" και "Hellfire" έδωσαν μια αναζωογοννητική οπτική στο παραδοσιακό νορβηγικό black metal, με έναν εντυπωσιακό Frost (Satyricon) στα τύμπανα. To έμπειρο συγκρότημα, στην πορεία πειραματίστηκε, και επέστρεψε στις παραδοσιακές του φόρμες, όπως απέδειξε και το προ πενταετίας "The Infernal Pathway". Η δισκογραφική επιστροφή της μπάντας με το "The Wolf And The King", θα χαροποιήσει τους οπαδούς του υπο-ιδιώματος, και θα θυμίσει το σχήμα που κάποτε ήταν οι 1349.

Το "The Wolf And The King" είναι ένας από τους πιο μεστούς δίσκους στην πορείας της μπάντας. Επί 39 λεπτά, η μπάντα εμβαθύνει στην ιδιαίτερη κοπή του νορβηγικού black metal την οποία υπηρετεί, σμιλεύοντας την χαρακτηριστική της ταυτότητα. Στρυφνά, τεχνικά riffs, διαστημικό drumming από τον Frost, κυνικός Ravn στα φωνητικά και τον γενικότερο αισθητικό προσανατολισμό, σφιχτά έγχορδα που δεν αφήνουν διαφυγή. Τα οκτώ κομμάτια του δίσκου συναποτελούν ένα ιδιαίτερα συμπαγές σύνολο, το οποίο με την πρώτη ακρόαση θα σε κερδίσει, αν ενδιαφέρεσαι για μια πιο μοντέρνα και πλούσια στην λιτότητά της, εκδοχή του ήχου.

Χαρακτηριστικά, οι 1349 δεν προσεγγίζουν μελωδικά το ιδίωμα. Μπορεί σε τραγούδια όπως το "Shadow Point" ή το "Ash of Ages" να γκρουβάρουν και να γεμίζουν τα μαγκωμένα τους riffs με τονώσεις από κεραυνοβόλα leads, αλλά το black metal της μπάντας, όπως έχει κατασταλλάξει έπειτα από 25 χρόνια στη σκηνή, ηχεί ταυτόχρονα μοντέρνο όσο και βγαλμένο από το 1995. Ακούγοντας κομμάτια όπως το "Inferior Pathways", αναλαμπές των αρχών του αιώνα ξεπετάγονται σαν πυροτεχνήματα στον κατάμαυρο ουρανό, αλλά οι 1349 δεν αντιμετωπίζουν, ούτε προμοτάρουν το δίσκο ως κάποια επιστροφή στο παρελθόν, ή τη νιότη τους.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του "The Wolf And The King", είναι πως οι Νορβηγοί μετατρέπουν την εμπειρία αλλά και την αγάπη τους για τις 80s επιρροές τους σε ένα απολαυστικό αμάλγαμα. Σε μια χρονιά που η νορβηγική σκηνή δίνει δυναμικό παρόν και οι νεότερες φουρνιές τιμούν τις σημαίες τους, οι 1349 υπενθυμίζουν γιατί αποτελούν ένα από τα πλέον επιφανή συγκροτήματα του ήχου τους. Από την έναρξη του άλμπουμ με το πιασάρικο, τηρουμένων των αναλογιών, "The God Devourer", έως το φινάλε με το "Fatalist", του οποίου το δεύτερο μέρος αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του δίσκου, οι 1349 ηχούν κινούνται στη ζώνη άνεσής τους, αλλά δεν ρίχνουν τον πήχη.

Αν εκτιμάς τα πεπραγμένα της μπάντας ή αναζητείς ποιοτικό black metal, το "The Wolf And The King" είναι για σένα. Εδώ δεν θα βρεις νεολογισμούς ούτε και ηχητικές ακροβασίες. Οι 1349, στα όποια κορεσμένα ή αναμασημένα σημεία, κατευθύνονται στο δικό τους παρελθόν και την προσωπική τους μαεστρία, θυμίζοντας μόνο εαυτούς. Η αίγλη του παρελθόντος χρωματίζει το κατράμι του δίσκου, δίχως όμως να τον εκτοξεύσει. Αυτό όμως, δεν έχει καμία σημασία. Οι 1349 επέστρεψαν με νέο δίσκο έπειτα από πέντε χρόνια, και το αποτέλεσμα τιμάει κάθε εμπλεκόμενο. Άσε την καταιγίδα του "The Vessel And The Storm" να σε παρασύρει σε απόκρυφα μονοπάτια, και αφιέρωσε το βράδυ σου στην ακρόαση αυτού του άλμπουμ. Θα νιώσεις.

Bandcamp
Youtube