Violent Femmes live

18/02/06, Club 22, Αθήνα

Το συγκρότημα το οποίο ανακαλύφθηκε από την Chrissie Hynde των Pretenders κάπου στις αρχές των '80s μας απέδειξε για άλλη μια φορά ότι μπορεί ακόμα να μας ξεσηκώνει. Πιο ώριμοι από ποτέ, με υπέροχη ενορχήστρωση, οι Femmes έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό. Η συναυλία ήταν καταπληκτική, η μουσική(οι) φοβερή(οι), το κοινό ζητωκραύγαζε. What a night! Το support βγήκε κατά τις 21.15 και δεν ήταν άλλος από τον Eugene Chadbourne, τον "avant-garde guitarist" όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Brian Ritchie.


Οι Femmes βγήκαν στη σκηνή με μουσική υπόκρουση που παρέπεμπε σε διαφημιστικό των '50s. Φανερά καλοδιάθετοι μας χαιρέτησαν κάνοντας αστειάκια -παλιά αμερικανική τέχνη-, ο Gordon κρατώντας ένα τεράστιο πούρο(!), ο Victor με το χαμόγελο στα χείλη και ο Brian έτοιμος να δώσει το ρυθμό κουβαλώντας το τεράστιο (ακουστικό) μπάσο του. Ξεκίνησαν και το κοινό αμέσως ανταποκρίθηκε στο χαρούμενο, ρυθμικό ροκ στυλάκι τους. Οι guests δεν άργησαν να φανούν στη σκηνή: αρχικά ο John Sparrow (καμία σχέση με τον Jack), ο οποίος έπαιζε cajon -ένα όργανο που θύμιζε εντόνως ξύλινο κύβο και λειτουργούσε και ως... σκαμπό-, στη συνέχεια ο σαξοφωνίστας Dick Parry και φυσικά για ακόμα μια φορά ο Chadbourne που έπαιζε πότε κιθάρα, πότε μπάντζο και πότε ένα ιδιαίτερο όργανο που θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις ως αράχνη με μεταλλικά πόδια τα οποία χτυπούσε ρυθμικά πάνω στα drums.

Σε κάθε σχεδόν τραγούδι ο Brian μας επιφύλασσε και ένα ιδιαίτερο σόλο με αποκορύφωμα τη στιγμή όπου το κοινό είχε μείνει αποσβολωμένο κοιτώντας το μπάσο να παίρνει φωτιά από την ταχύτητα και το πάθος του. Εκπληκτικός μουσικός που έπαιξε με επιτυχία οκτώ διαφορετικά όργανα, μεταξύ άλλων: μεταλλόφωνο, μπάσο με μία και μοναδική χορδή(!), καθώς και διαφόρων ειδών πνευστά με κυριότερο το shacuhachi (γιαπωνέζικο φλάουτο από μπαμπού), η εκμάθηση του οποίου του χάρισε το όνομα "Tairaku" που θα πει "Μεγάλη Μουσική".

Ο Victor DeLorenzo ακόμα και με τα μινιμαλιστικά drums του (το stage set περιλάμβανε μόνο από ένα τύμπανο και ένα κύμβαλο) κατάφερε να κάνει το κοινό να χοροπηδάει στους ρυθμούς του. Αξίζει να αναφέρουμε ότι είναι ο μοναδικός drummer που χρησιμοποιεί βούρτσες και όχι τα συνηθισμένα και πιο περιοριστικά drum sticks. Όπως και να 'χει ήταν φοβερός!

Και έφτασε η στιγμή για το "Blister In The Sun". Και επικράτησε πανικός! Ευτυχώς όμως δεν ήταν το μοναδικό τραγούδι όπου κάτι τέτοιο συνέβη: "Gone Daddy Gone", "Good Feeling" και φυσικά "Add It Up", στο οποίο όλοι οι fans αναρωτιόνταν "why can they get just one f@*k?", αλλά και "Kiss Off", με το οποίο έκλεισαν το set. Κάτι που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι οι Femmes δεν έπαιξαν συγκεκριμένη play list αλλά ανάλογα με το tune που καθόριζε κάθε φορά ο Ritchie ξεκίναγαν το τραγούδι. Ο αυτοσχεδιασμός και η πρωτοτυπία σε όλο τους το μεγαλείο!

Φυσικά η έκπληξη της βραδιάς -ειδικά για όσους δεν είχαν παρακολουθήσει προηγούμενη συναυλία του συγκροτήματος- ήταν το Greek part, όπου ο Gordon τραγούδησε "itan toso karoumenos" που "de tha dakrisei pia gia sena", εμπνευσμένος φυσικά από τους γνωστούς και αγαπητούς σε όλους μας (μην το αρνείστε!) Πυξ Λαξ!


Οι Femmes έχουν μια απίστευτη σχέση με το κοινό τους την οποία έχουν διατηρήσει αψεγάδιαστη για πολλές δεκαετίες. Οι fans ήταν από γυμνασιόπαιδα μέχρι "middle-age crisis" people. Άσχετα όμως με την ηλικία ή το για πόσα χρόνια ακούν τη μουσική τους, όλοι έδειχναν να διασκεδάζουν απίστευτα και να απολαμβάνουν το πολύ καλό live!

Αφού λοιπόν ικανοποίησαν τα τραγουδιστικά αιτήματα μας και μας μοίρασαν μετά το τέλος της συναυλίας και "συλλεκτικά" δωράκια (από πένες μέχρι χορδές - ό,τι είχαν για πέταμα δηλαδή) μας ευχήθηκαν καληνύχτα και εμείς wanting more εγκαταλείψαμε το Club 22...