Fates Warning live

19/02/05, Υδρόγειος, Θεσσαλονίκη

Πέντε χρόνια είναι πολύς καιρός για να περιμένει κανείς να δει μια μπάντα του βεληνεκούς των Fates Warning. Όσοι τους είχαν ζήσει στο live του '99 (κάποιοι ακόμα πιο παλιά) ανυπομονούσαν να τους ξαναδούν ενώ και οι νεότεροι οπαδοί τους λαχταρούσαν να παρακολουθήσουν μια από τις τρεις μεγαλύτερες progressive μπάντες όλων των εποχών. Η αναμονή παρατάθηκε για δύο ακόμα ώρες λόγω καθυστέρησης της πτήσης, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί η εμφάνιση των Wastefall, οι οποίοι έχασαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τον πρόσφατο πετυχημένο δίσκο τους "Soulrain 21" στο κοινό της Θεσ/νίκης.

Έντονη υπήρξε για μήνες η φημολογία για το συγκεκριμένο live καθώς άλλοι περίμεναν τον Portnoy, ορισμένοι τον Kevin Moore και κανείς δεν έπαιρνε σαφείς απαντήσεις σχετικά με το line-up της μπάντας. Τελικά οι Matheos / Alder ανέβηκαν στη σκηνή συνοδευόμενοι από τον Joey Vera (half session - half μόνιμος μπασίστας), τον Nick D' Virgilio των Spock's Beard στα drums και τον παλιό γνώριμο Frank Aresti στη δεύτερη κιθάρα.

Από τη σύνθεση (δύο κιθάρες, χωρίς πλήκτρα) και μόνο, θα μπορούσε να καταλάβει κανείς ότι οι Fates ήρθαν με διάθεση να δώσουν ένα δυναμικό show σε αντίθεση με το ψυχεδελικό trip του '99. Με το "One" από τον προηγούμενο δίσκο τους "Disconnected" βγήκαν στη σκηνή για να συνεχίσουν με ένα από τα πιο βαριά μέρη ("Pt. III") του "A Pleasant Shade Of Gray". Ο καινούργιος δίσκος τους ("FWΧ") τιμήθηκε με τρία κομμάτια, τα πιο πιασάρικα "Simple Human" και "Another Ferfect Day", καθώς και το "Heal Me". Συνολικά το playlist γύριζε αρκετά πίσω στο παρελθόν περιλαμβάνοντας τραγούδια από όλη την δισκογραφία του συγκροτήματος με τον Ray Alder στα φωνητικά. Έτσι ακούστηκαν τα "Pieces Of Me" και "Still Remains" ακόμα από το "Disconnected", το "Pt. XI" από το "A.P.S.O.G.", καθώς και το "Monument" από το "Inside Out". Φυσικά δε θα μπορούσαν να λείψουν κομμάτια από τον πιο εμπορικό τους δίσκο, το "Parallels" ("The Eleventh Hour", "Life In Still Water" και το hit "Point Of View"). H παρέα του Jim Matheos όμως είχε σκοπό να πάει ακόμα πιο πίσω με τα "Through Different Eyes" από το "Perfect Symmetry" και το "Quietus" (!) από το "No Exit"...


Όπως και στο παρελθόν, έτσι και αυτή την φορά είχαμε να κάνουμε με μια all star μπάντα. Ο Alder, αν και φανερά κουρασμένος, παραμένει ένας χαρισματικός frontman που κερδίζει πόντους είτε με τη φωνή του, είτε με την επαφή του με τον κόσμο. Ελάχιστοι έτσι έδωσαν σημασία στα λαθάκια που και ο ίδιος παραδέχτηκε ότι έκανε. Ο Vera δείχνει την καταπληκτική τεχνική του αφού στους Armored Saint το παίξιμo του είναι πιο απλό, χωρίς να χάνει όμως σε ουσία. Στα drums ο D' Virgilio καταφέρνει με χαρακτηριστική άνεση να καλύψει την θέση του Zonder ενώ ο Aresti σα να μην έλειψε ποτέ από το συγκρότημα. Για τον Matheos τι μπορεί να πει κανείς αφού ζει τη μουσική του τόσο έντονα που ακόμα και στα live βείσκεται αλλού, σε έναν δικό του κόσμο, απορροφημένος από τις σκέψεις που τον ωθούν να γράψει τραγούδια που αγγίζουν το κοινό σα να μιλά για τον καθένα ξεχωριστά.

Αν ήθελε κάποιος θα μπορούσε να βρει ελαττώματα στην συγκεκριμένη εμφάνιση (καθυστέρηση, κούραση) αλλά οι οπαδοί των Fates έζησαν για άλλη μια φορά το μεγαλείο της αγαπημένης τους μπάντας.

Κείμενο / Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας