The Rumjacks: «Tο ευρωπαϊκό κοινό είναι το πιο ανοιχτό και παθιασμένο»

Λίγο πριν επιστρέψουν στην Ελλάδα για τη δεύτερη εμφάνισή τους στο Street Mode Festival (Θεσσαλονίκη, 27-28-29.09.19), ο ένας από τους δύο ιδρυτές της celtic-punk rock μπάντας από την Αυστραλία μας μίλησε για την αμοιβαία αγάπη με το ελληνικό κοινό, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν στην αρχή της πορείας τους και για τις ελληνικές μπάντες που προτιμούν.

Τι συμβαίνει με εσάς και το ελληνικό κοινό; Είναι μια σχέση αγάπης;

Ω, εντελώς! Από την πρώτη φορά που πατήσαμε στην Ελλάδα, το κοινό μας άνοιξε την αγκαλιά του. Ξεκίνησε μία δυνατή σχέση και γίνεται όλο και ισχυρότερη, αγαπάμε να παίζουμε για εσάς παιδιά και ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ περίπτωση να έρθουμε και να είμαστε μαζί σας είναι για εμάς μία μοναδική ευκαιρία που δεν γίνεται να χάσουμε.

Πόσο εύκολο είναι να προβλέψετε εάν κάποιο κομμάτι θα γίνει "hit" πριν την κυκλοφορία ενός άλμπουμ;

Μερικές φορές ξέρουμε ποια τραγούδια πρέπει να κυκλοφορούν σαν single ή να ετοιμάσουμε video clip, αλλά υπάρχουν πάντα τα τραγούδια που πραγματικά μας εκπλήσσει ο κόσμος, κάνοντάς τα σούπερ δημοφιλή, τα οποία και προσπαθούμε να τα προσθέτουμε όσο μπορούμε στη λίστα των live εμφανίσεων μας. Μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε ποια τραγούδια αγαπάει περισσότερο ο κόσμος ώστε να μπορούμε να τα παίζουμε και live.

Είναι φρικτό να βλέπεις μια χώρα που κάποτε ήταν μεγάλη δύναμη στη δημιουργία φανταστικής μουσικής παγκοσμίως να διαπράττει κάτι που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως πολιτιστική αυτοκτονία

Πώς είναι τα μουσικά δρώμενα στην Αυστραλία αυτήν την περίοδο;

Κοίτα, δεν έχουμε παίξει στην Αυστραλία εδώ και τρία χρόνια σχεδόν. Εξακολουθούμε να κρατάμε επαφή και να ενημερωνόμαστε για το τι συμβαίνει εκεί αλλά, δυστυχώς, δεν φαίνεται να βελτιώνονται πολύ τα πράγματα. Εκτός από τη μουσική βιομηχανία που περνάει από όλες τις γνωστές αλλαγές που συμβαίνουν παγκοσμίως, η ευρύτερη μουσική πλήττεται από πολλά προβλήματα. Οι μουσικοί χώροι κλείνουν με διαβολικό ρυθμό, τα φεστιβάλ κατεβάζουν ρολά, η νυχτερινή ζωή δέχεται πλήγμα σε κάποια μέρη, οι τιμές του φαγητού και του ποτού έχουν αυξηθεί υπερβολικά, οι άνθρωποι αναλώνονται στο να τσακώνονται μεταξύ τους για την πολιτική ορθότητα και ουσιαστικά (σχεδόν) όλοι είναι πολύ απασχολημένοι με το να κοιτάνε την πάρτη τους αντί να υποστηρίξουν πραγματικά τις μουσικές σκηνές, ή τη μουσική γενικότερα. Είναι φρικτό να βλέπεις μια χώρα που κάποτε ήταν μεγάλη δύναμη στη δημιουργία φανταστικής μουσικής παγκοσμίως να διαπράττει κάτι που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως πολιτιστική αυτοκτονία.

Άλλαξε κάτι στην πορεία, σε σχέση με αυτό που είχατε μουσικά κατά νου όταν αρχίσατε τους Rumjacks;

Κατά βάση έχουμε παραμείνει αληθινοί σε όλη την πορεία μας από την πρώτη μέρα, αλλά προφανώς τα τελευταία 11 χρόνια έχουμε μεγαλώσει και ως άτομα αλλά και ως συγκρότημα. Υποθέτω ότι κανένας από εμάς δεν πίστευε πραγματικά ότι θα φτάναμε μέχρι εδώ, δεν το είχαμε καν συζητήσει ποτέ, αλλά πιστεύω ότι όλοι σκεφτήκαμε ότι το αντιμετωπίζουμε αρκετά σοβαρά όλο αυτό ώστε να θεωρήσουμε δεδομένο ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δουλεύουμε σκληρά, να παίζουμε συχνά και να το φτάσουμε όσο πιο μακριά μπορούμε.

Ποιες είναι οι δυσκολίες του να περιοδεύεις τόσο πολύ;

Το ότι είσαι μακριά από το σπίτι και τους φίλους σου ή το ότι μας λείπει η οικογένεια και οι σύντροφοί μας είναι σίγουρα το πιο δύσκολο. Δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη δουλειά που απαιτεί ταξίδια... Αλλά το να προσπαθείς να ξεκουράζεσαι, να τρως καλά και να φροντίζεις τον εαυτό σου, είναι πολύ δύσκολο. Επίσης φτάνει το σημείο που πρέπει να μάθει να προσέχει ο ένας τον άλλον. Τα tour μας είναι συχνά για μεγάλο χρονικό διάστημα και με έναν πραγματικά τρελό αριθμό ταξιδιών που απαιτούνται.

Yπάρχει κάτι στη μουσική μας που φαίνεται να προσελκύει τους καλύτερους ανθρώπους

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες διαφορές ανάμεσα στο ευρωπαϊκό και το αμερικανικό κοινό;

Τελείως ειλικρινά, το ευρωπαϊκό κοινό είναι μακράν το πιο ανοιχτό και παθιασμένο παγκοσμίως, αν παίζεις δυνατά και με ειλικρίνεια και θυμάσαι να τους αντιμετωπίζεις όλους ως φίλους και ίσους, θα σου δώσουν το 110% του εαυτού τους, πάντα. Αυτή θα είναι πάντα η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ του κοινού στην Ευρώπη και όλων των άλλων στον κόσμο. Ξέρω ότι σε κάθε μπάντα αρέσει να το αναφέρει, αλλά πιστεύω ειλικρινά ότι έχουμε τους καλύτερους φαν όλων, από ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ στον κόσμο. Είναι απλώς απόλυτο επίπεδο, υπάρχει κάτι στη μουσική μας που φαίνεται να προσελκύει τους καλύτερους ανθρώπους. Αυτό είναι υπέροχο.

Ποιες ελληνικές μπάντες γνωρίζετε / σας αρέσουν;

Υπάρχουν πραγματικά αρκετές, αλλά προσωπικά, είμαι μεγάλος οπαδός των Thrax Punx, μια μπάντα που παίξαμε μαζί στο πρώτο live μας στην Αθήνα πριν από λίγα χρόνια. Mου αρέσουν αυτοί οι τύποι. Επίσης, οι Bad Movies είναι εξαιρετικοί. Μία Rock 'n' Roll μπάντα που επίσης μου αρέσει πολύ, και είναι και καλοί φίλοι είναι Bonecrack, μία πολύ γρήγορα ανερχόμενη pop punk μπάντα, η οποία απαρτίζεται από νέα παιδιά που ήδη αρχίζουν να κάνουν σπουδαία πράγματα.

Πώς αντιμετωπίζεις την κακή κριτική;

Δεν δίνω σημασία και προχωράω. Η κακή κριτική προέρχεται μόνο από κακούς ανθρώπους. Εκείνοι που ενδιαφέρονται για εσένα σου προσφέρουν εποικοδομητική κριτική. Eίναι αυτοί που δεν σκέφτονται άσχημα για εσένα και στην τελική αυτοί είναι που πρέπει να ακούς.

...ακόμη και η πιο χάλια μουσική που πιθανότατα μπορούν να δημιουργήσουν θα βοηθήσει σε ορισμένα από τα σκουπίδια που κάνουν πολλές μπάντες σήμερα...

Τι γνώμη έχεις για τις επανενώσεις παλιών κλασικών συγκροτημάτων ή την κυκλοφορία νέων άλμπουμ;

Είναι μια χαρά, γιατί όχι; Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για το γεγονός ότι κάποια συγκροτήματα επανέρχονται ή συνεχίζουν μουσικά εδώ και τόσα χρόνια, διότι ακόμη και η πιο χάλια μουσική που πιθανότατα μπορούν να δημιουργήσουν θα βοηθήσει σε ορισμένα από τα σκουπίδια που κάνουν πολλές μπάντες σήμερα, η παγκόσμια μουσική θα ήταν πολύ διαφορετική αν δεν επιτρέπαμε στις μπάντες να επανενωθούν. Μερικές φορές προσπαθώ να πείσω τα παιδιά στην μπάντα ότι πρέπει να κάνουμε μια μεγάλη ανακοίνωση για το τέλος των The Rumjacks και την επόμενη μέρα να ξεκινήσουμε περιοδεία για την επανένωσή μας, ξεκινώντας αμέσως... χαχα, σαν να επιστρέφουμε από τους νεκρούς σαν ζόμπι!

Πώς επιλέγετε ποιος θα κάνει παραγωγή στο κάθε άλμπουμ;

Γενικά γνωρίζουμε διαρκώς καινούριους ανθρώπους λόγω της δουλειάς και της ζωής που κάνουμε, οπότε το θέμα είναι απλά να βρεις το ιδανικό άτομο που θα συνεργαστεί καλά μαζί σου και που φυσικά είναι καλός σε αυτό που κάνει. Το τελευταίο, πιο πρόσφατο άλμπουμ μας ήταν ουσιαστικά δική μας παραγωγή, μαζί με την δεύτερη οικογένεια μας (τους ηχολήπτες μας) στο στούντιο τους. Επίσης, ηχογράφησα κάποια μέρη στο σπίτι, στο δικό μου στούντιο. Είναι ένας έξυπνος τρόπος για να δουλέψεις... Και κάτι που σκέφτομαι για το μέλλον είναι να κάνω παραγωγή ή να ξεκινήσω να δουλεύω με άλλες μπάντες. Πρόσφατα ξεκίνησα να συνεργάζομαι με μία ιταλική μπάντα τους "The Rumpled" που διανύουν πραγματικά μία πολύ πετυχημένη περίοδο και απολαμβάνουν την αναγνώριση που τους αξίζει. Τον επόμενο μήνα θα μπω στο στούντιο με μια νέα μπάντα από την Σκωτία τους "The Gallowgate Murders", οι οποίοι έχουν πραγματικά μερικά πολύ έξυπνα κομμάτια και θέλω πραγματικά να τους βοηθήσω να τα κυκλοφορήσουν και να τους δω να πετυχαίνουν σπουδαία πράγματα.

Τι γνώμη έχεις για το "hype" στη μουσική;

Η μόδα είναι κάτι που υπάρχει παντού πλέον, υπάρχει κάποιου είδους "hype" που συνδέεται με το καθετί, την καινούρια οδοντόβουρτσα, το νέο είδος διατροφής ή το πώς να σερβίρεις έναν καφέ... H μόδα είναι σαν να ρίχνεις λίπασμα σε κάτι για να το κάνεις να μεγαλώσει πιο γρήγορα, αλλά το τελικό προϊόν είναι συνήθως σκατά, χωρίς θρεπτική αξία και χωρίς φυσική ομορφιά. Προτιμώ κάτι μικρότερο, που αναπτύχθηκε με σκληρή δουλειά και υπομονή. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεσαι είναι φρυγανιές και νερό. Τέλεια. :)

Δουλεύετε σε κάποιο νέο υλικό;

Πάντα ψάχνω την ευκαιρία να δουλεύω πάνω σε καινούρια πράγματα... Τον τελευταίο χρόνο δεν έχω γράψει πολύ, αλλά έχω ηχογραφήσει πολλές καινούριες μουσικές ιδέες, οπότε όταν τελικά έρθουν τελικά οι στίχοι, θα έχουν κάπου να πατήσουν και να ζωντανέψουν. Είναι καλό να κάνεις μικρά διαλείμματα από το γράψιμο. Υπάρχουν φορές που θέλω απλά να το βουλώσω και να κοιτάξω γύρω μου τον κόσμο, να μαζέψω νέες εμπειρίες και έμπνευση, να ακούσω κάποιου άλλου τη μουσική για αλλαγή και να ακούσω κάποιου άλλου τις ιστορίες... Αλλιώς είναι σαν κάνεις μία μονόπλευρη συζήτηση.

Υπήρξε κάποια δύσκολη στιγμή που σε έκανε να σκεφτείς να τα παρατήσεις;

Νομίζω ότι οι πρώτες μας διεθνείς περιοδείες ήταν αρκετά σκληρές, για να είμαι ειλικρινής. Τα προγράμματα μας ήταν βάρβαρα, είχαμε πολύ λίγα χρήματα στις τσέπες μας, κατεστραμμένες σχέσεις, χωρίς κάπου να μείνουμε και μια ολόκληρη σειρά από άλλα πράγματα. Καιροί σαν εκείνοι που ζήσαμε σε κάνουν πραγματικά να αναρωτιέσαι τι στον διάβολο κάνεις στη ζωή σου, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος που μπορώ να πω ότι εάν καταφέρεις να βρεις μέσα σου τη δύναμη να τα ξεπεράσεις και να επιμείνεις, η ανταμοιβή είναι εκεί για εσένα. Τα πράγματα είναι ΠΟΛΥ καλύτερα για εμάς πλέον και ενώ εξακολουθεί να είναι χάλια το ότι είμαστε μακριά για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα, πληρώνονται τουλάχιστον οι λογαριασμοί και μπορούμε να βάλουμε κάτι στην άκρη για να κάνουμε καινούρια πράγματα. Είναι ένα πολύ ωραίο συναίσθημα για τον οποιοδήποτε υποθέτω, που βοηθάει πραγματικά να αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου με σεβασμό, δίνοντάς σου μια κάποια εσωτερική ηρεμία.

Πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιο σημείο που είναι καλύτερα κάποιος καλλιτέχνης να σταματήσει να κυκλοφορεί άλμπουμ ή να κάνει live;

Μόνο αν είναι απολύτως σκουπίδια, χαχα! Αλλά όχι, όσο υπάρχει κοινό που είναι πρόθυμο να πληρώσει για αυτό το άλμπουμ ή εκείνο το live, τότε είναι δίκαιο για όλους. Τι κακό μπορεί να κάνει;

Γιατί νομίζεις ότι ξεχωρίσατε από όλες τις άλλες αυστραλιανές μπάντες αυτού του είδους;

Μου αρέσει να σκέφτομαι συχνά ότι είναι λόγω της γνησιότητας μας, το ότι παίρνουμε κάτι που έχει γίνει ήδη και εξακολουθεί να γίνεται χιλιάδες φορές από άλλους και το παρουσιάζουμε με τον δικό μας ειλικρινή και μοναδικό τρόπο. Το να κερδίζεις τη φήμη της αξιοπιστίας όσον αφορά τα live σου ως μπάντα, είναι επίσης πολύ μεγάλη υπόθεση. Οι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να το επικοινωνήσουν όταν έχουν ζήσει ένα πολύ καλό live, γεγονός που επίσης βοηθάει στην το να ακουστείς ακόμα περισσότερο σαν μπάντα.

Όταν θαυμάζεις έναν καλλιτέχνη, επηρεάζεσαι από τις προσωπικές του πεποιθήσεις ή πράξεις;

Νομίζω ότι οποιοσδήποτε καλλιτέχνης, όπως ακριβώς και οποιοσδήποτε άλλος, δικαιούται απόλυτα να έχεις τις δικές του πεποιθήσεις και να κάνει τις επιλογές που αυτός θέλει όσον αφορά τον τρόπο ζωής. Θα έλεγα ότι μπορεί να το βρω ακόμα και ενδιαφέρον. Να το δω ως μία μικρή εικόνα αυτού του ατόμου ή ότι είναι κάτι σαν η ιστορία πίσω από αυτό που δημιουργεί.

Ένα σόλο project ή ακόμα και για να συνεργαστώ με κάποιον άλλον καλλιτέχνη, θα ήταν πραγματικά διασκεδαστικό

Αν κάποια στιγμή ήθελες να κυκλοφορήσεις κάτι εντελώς διαφορετικό, θα το έκανες με αυτήν την μπάντα; Ή θα προτιμούσες ίσως για παράδειγμα να ξεκινήσεις κάποιο side project και να το διαχωρίσεις, γιατί «αυτό» είναι οι Rumjacks;

Έχω κάνει πολλά διαφορετικά projects όλα αυτά τα χρόνια και είναι πάντα δελεαστικό να επιστρέψω σε κάτι τέτοιο και πάλι. Eυτυχώς, οι Rumjacks είναι μια μπάντα με ιδιαίτερα ευρύ φάσμα και με κάποιον τρόπο καλύπτει πολλές από τις μουσικές μου προτιμήσεις που μπορεί να βρίσκω συναρπαστικές. Έχω πολλά τραγούδια τα οποία βάζω στην άκρη προς το παρόν, με την ελπίδα ότι θα κάνω κάτι με αυτά σύντομα στο μέλλον. Ίσως ένα σόλο project ή ακόμα και για να συνεργαστώ με κάποιον άλλον καλλιτέχνη, θα ήταν πραγματικά διασκεδαστικό. Νομίζω ότι είναι πολύ αναζωογονητικό και έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει θετικά τη δουλειά που κάνω για την μπάντα.

Είχατε ποτέ κοινό που δεν λάμβανε την ενέργειά σας ή δεν συμμετείχαν κατά τη διάρκεια κάποιου live; Και τι κάνατε;

Υπήρξαν μία ή δύο φορές που παίξαμε σε χώρο με περίπου εννέα άτομα, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν η μπάντα που μας άνοιξε. Όλοι κάθισαν πολύ μακριά από τη σκηνή στο πίσω μέρος του δωματίου. Τι κάναμε;... Γυρίσαμε από την άλλη πλευρά του κόσμου, χαχα!

Κάτι που δεν ισχύει για τα live σας εδώ... Οπότε, κάτι τελευταίο στο ελληνικό κοινό λίγο πριν επιστρέψετε στην Ελλάδα;

Συνεχίστε να είστε φοβεροί! Σας αγαπάμε πολύ και είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα επιστρέψουμε και πάλι για το δεύτερο μας Street Mode Festival.

Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου, Frankie,

Σε ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση, θα σας δούμε σύντομα.