Συνέντευξη Sacral Rage (Δημήτρης Καρτάλογλου)

«Όλες οι μπάντες θα πρέπει να οραματίζονται ότι θα γίνουν οι νέοι Judas Priest, χωρίς να ξεχνάνε βέβαια από πού ξεκίνησαν»

Από τον Κώστα Πολύζο, 07/04/2015 @ 11:26
Οι Sacral Rage είναι ένα συγκρότημα το οποίο μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή που ήρθα σε επαφή με την μουσική τους και με την πρώτη full length δουλειά τους "Illusions In Infinite Void" δείχνουν να έχουν τη δυνατότητα να ξεφύγουν από τα στεγανά της εγχώριας μουσικής σκηνής και πως αξίζουν την στήριξη από μέρους των οπαδών. Επικοινωνήσαμε, λοιπόν, με τον Δημήτρη Καρτάλογλου και του ζητήσαμε να μας μιλήσει για τον καινούργιο δίσκο, το μέλλον της μπάντας αλλά και για την ελληνική metal σκηνή. Ιδού τι μας απάντησε...

Ήρθε λοιπόν η στιγμή για την πρώτη full length δουλειά σας. Πες μας αρχικά πως νιώθεις για αυτό.
Όλα τα αναμενόμενα συναισθήματα. Είναι το «our precious», ο Damien Thorn μας. (σ.σ.: αναφορές στις ταινίες "Lord Of The Rings" και "The Omen"). Η μικρή παγίδα παράνοιας που έχουμε τοποθετήσει για οποιανδήποτε ανυποψίαστο ακροατή.

Αν ήταν εύκολο, θα ήθελα να μας δώσεις κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με την δημιουργία του δίσκου.
Το πρώτο κομμάτι που γράψαμε ήταν το "Inner Sanctum Asylum" και το γράψαμε κάπου στο καλοκαίρι του 2013. Το τελευταίο ήταν το "Waltz In Madness" και το τελειώσαμε ένα μήνα πριν μπούμε στούντιο για να γράψουμε. Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν Δεκέμβρη του 2014 στα Entasis Studio με τον Νίκο Παπακώστα και μαζί με την μίξη και το mastering που έγιναν στα Feedback Studios με τον Χάρη Ζουρελίδη, ο δίσκος τέλειωσε τον Γενάρη του 2015. Την εκπληκτική δουλειά του εξώφυλλου την έκανε ο Matthias Frisk. Συμβόλαιο κλείσαμε με την Cruz Del Sur. Ο Enrico μας πρόσεξε όταν ανακοινωθήκαμε για το Keep It True και μόλις του στείλαμε ένα promo που είχαμε γράψει μας έκανε πρόταση κατευθείαν.

Έχοντας ακούσει πλέον το "Illusion In Infinite Void" πολλές φορές, έχω καταλήξει προς πρόκειται για έναν πολύ ποιοτικό και καλοδουλεμένο δίσκο. Οι συνθέσεις πραγματικά έχουν «κάτι να πουν» και τεχνικά το υποστηρίζετε καταπληκτικά εμφανίζοντας σαφή σημάδια βελτίωσης σε όλα τα επίπεδα. Πόσο πιστεύεις έχετε εξελιχθεί σαν συγκρότημα από το πρώτο demo;
Σίγουρα έχουμε βελτιωθεί σε όλα τα επίπεδα. Όσο περνάει ο καιρός είμαστε πιο δεμένοι και πιο συνειδητοποιημένοι ως προς τον οραματισμό της μπάντας. Ειδικά σε σύγκριση με το πρώτο demo ή με το EP που δεν είχαμε προλάβει ακόμα να αναδείξουμε ο καθένας τις επιρροές του και να τις εναρμονίσουμε σε αυτό που πλέον ακούγεται σαν την δική μας μουσική. Σίγουρα όμως δεν έχουμε φτάσει το pick μας καθώς η μουσική μας κατεύθυνση απαιτεί να εξελισσόμαστε συνέχεια και έχουμε δρόμο μπροστά μας.

Αυτό που σκεφτόμουνα όταν είχα πρώτο-ακούσει τη μουσική σας είναι πως ήθελα να κάνετε πιο δαιδαλώδεις τις συνθέσεις και νομίζω πως έχετε κινηθεί όντως σε τέτοια μονοπάτια, δίνοντας έτσι «βάθος» στη μουσική σας. Πώς προσεγγίζετε λοιπόν το συνθετικό κομμάτι; Συζητάτε πως θέλετε να ακούγεστε στον δίσκο χαράζοντας, ας πούμε, κάποιου είδους κατεύθυνση;
Δεν γίνεται τίποτα προμελετημένα. Ο καθένας φέρνει τις ιδέες του και τις δουλεύουμε μέχρι να μας αρέσει απόλυτα το αποτέλεσμα. Τα κριτήρια έχουν να κάνουν καθαρά με το πόσο καλό μας ακούγετε το τελικό στάδιο ενός κομματιού και όχι με το πόσο κοντά σε κάποια συγκεκριμένη ταμπέλα βρίσκεται. Αυτό που παίζουμε είναι αυτό που βγαίνει από μέσα μας.

Πέραν του πολύ σφιχτού rhythm section και της καλής παραγωγής του δίσκου, νομίζω πως τα κιθαριστικά θέματα -σε όλα τα επίπεδα- και η φωνή σου ξεχωρίζουν κάπως περισσότερο. Οι φωνητικές σου γραμμές κάποιες φορές είναι αντισυμβατικές και δεν ακολουθούν την ροή του τραγουδιού. Πώς δουλεύεις αυτό το κομμάτι;
Για εμάς όλα τα όργανα μαζί με την φωνή έχουνε ακριβώς την ίδια βαρύτητα. Το ότι ξεχωρίζει η φωνή είναι αποτέλεσμα δύο πραγμάτων. Η πολύ καλή μουσική με ταυτότητα που γράφουν τα παιδιά, επειδή είναι σε αρκετά μεγάλη γκάμα επιρροών, δεν με περιορίζει καθόλου στο να συνθέσω. Αντιθέτως με βοηθάει πάρα πολλές φορές να γράψω κάτι διαφορετικό. Το δεύτερο πηγάζει από την δική μου προσπάθεια στο να μην ακολουθώ συνηθισμένες μελωδικές γραμμές. Προσπαθώ να είμαι κάτι έξτρα στα τραγούδια μας και όχι να ακολουθώ απλά την ήδη γραμμένη μελωδία της κιθάρας. Και αν σε όλα αυτά προσθέσεις επιθετικότητα και παράνοια, έχεις πάνω κάτω καταλάβει τον τρόπο δημιουργίας των φωνητικών μας.

Sacral Rage

Νομίζω πως τα αγαπημένα μου τραγούδια από τον δίσκο είναι τα "En Cima Del Mal", "Lost Chapter E. Sutratma" και "Inner Sanctum Asylum". Εσύ ξεχωρίζεις κάποια;
Όλοι μας ξεχωρίζουμε κάποια κομμάτια ανά διαστήματα. Το περίεργο είναι πως αλλάζουν ανά περίοδο. Για παράδειγμα το αγαπημένο μου πριν της ηχογραφήσεις ήταν το "Sutratma", μόλις γράφτηκε ο δίσκος ήταν το "Inner Sanctum Asylum" και το "Waltz In Madness", τώρα στις πρόβες θεωρώ πιο πορωτικό το "Tyrannous Revolt". Θέλω να πιστεύω πως δεν έχουμε filler στον δίσκο μας, όποτε είναι λογικό να σε πιάνει μια το ένα και μία το άλλο.

Οι «ψαγμένοι» τίτλοι πάντως καλά κρατούν. Μετά το "Deadly Bits Of Iron Fragments" τώρα έχουμε το "Illusions In Infinite Void". Τι σημαίνουν άραγε; Υπάρχει κάποια σχέση με τους στίχους του δίσκου; Θες να μας δώσεις κάποιες λεπτομέρειες σχετικά; Ο ισπανικός τίτλος στο "En Cima Del Mal" πώς προέκυψε;
Οι τίτλοι από τις κυκλοφορίες μας είναι μια γενικότερη περιγραφή των κομματιών μας και της ατμόσφαιρας των δίσκων. Στο ΕΡ για παράδειγμα, η μουσική ήταν πιο απλή και άμεση. Τα κομμάτια δηλαδή ήταν πιο «πάρ'τα στην μάπα». Σαν να σκάνε μπροστά στον ακροατή σιδερένια θραύσματα από μία έκρηξη χειροβομβίδας. Στον καινούργιο δίσκο η μουσική είναι πιο σκοτεινή και πιο πολύπλοκη. Σε μεταφέρει σε ένα απέραντο κενό μιας μαύρης τρύπας και το κάθε κομμάτι περνάει μέσα από το μυαλό του ακροατή σαν μια ψευδαίσθηση. Δεν υπάρχει κάποια αναφορά στα στιχουργικά μας θέματα.

Όσο για τους τίτλους των κομματιών ακολουθούμε την ίδια λογική με την μουσική. Δεν υπάρχει νόημα να έχουμε κλασικούς, τετριμμένους τίτλους που έχουν χρησιμοποιηθεί από άπειρες μπάντες πριν από εμάς. Σε αυτό το μοτίβο ζήτησα από τον μπασίστα των Convixion, Μιχάλη, που είναι πολύ καλός μας φίλος να μου κάνει σε ελεύθερη μετάφραση στα Ισπανικά τον τίτλο "On Top Of Evil" που ήθελα να είναι ο τίτλος του συγκεκριμένου τραγουδιού.

Σας έχω δει δυο-τρεις φορές live και νομίζω πως ο Σπύρος οργώνει πραγματικά την ταστιέρα, γεμίζοντας κατά πολύ τον ήχο και καλύπτοντας τα «κενά» που αφήνει αναγκαστικά ο Μάριος. Όμως αν θέλετε να δώσετε στον κόσμο την πραγματική διάσταση των τραγουδιών σας, δεν νομίζεις πως θα χρειαστείτε έναν δεύτερο κιθαρίστα τουλάχιστον για τα live;
Έχουνε γίνει ήδη κάποιες ενέργειες για να ελαχιστοποιηθεί το ήδη πολύ μικρό κενό που αφήνει ο Μάριος στα live. Το να βάζαμε ένα ακόμα άτομο είναι μεγάλο ρίσκο. Είναι ήδη γαλαξιακή σύμπτωση το ότι έχουμε βρεθεί τέσσερα άτομα να έχουμε τόσα κοινά ακούσματα, να έχουμε ο καθένας την δική του μουσική προσωπικότητα, να υπάρχει αυτή η μουσική χημεία μεταξύ μας και να μην στοχεύει κανείς στην αυτοπροβολή. Από τη στιγμή που είναι αρκετά μικρό το «πρόβλημα» και έχουμε προβλέψει ήδη για αυτό δεν χρειάζεται να μπούμε στην διαδικασία να βρούμε κατάλληλο υποψήφιο.

Μιλώντας τώρα για τις επιρροές σας, οι αναφορές σε Watchtower και Annihilator είναι προφανείς καθώς τους διασκευάζετε και στα live σας. Από εκεί και πέρα νομίζω σημαντικό ρόλο έχουν παίξει μπάντες όπως Sanctuary, Vicious Rumors μέχρι και κάτι ψιλά από Dream Theater. Από την μεριά σας, ποιές θα ανέφερες πως είναι εκείνες που σας έχουν επηρεάσει περισσότερο;
Rush, Judas Priest, Slauter Xstroyes, Jag Panzer, Nasty Savage.

Sacral Rage - Illusions In Infinite Void

Ποιά νομίζεις ότι είναι η γραμμή που διαχωρίζει τις μπάντες που απλά αντιγράφουν πατενταρισμένα τα αγαπημένα τους συγκροτήματα από εκείνα που φιλτράρουν και αφομοιώνουν τις όποιες επιρροές παρουσιάζοντας κάτι -σχετικά- πρωτότυπο; Έχει πιστεύεις να κάνει μόνο με την έμπνευση και τις ιδέες ή υπάρχει και κάτι άλλο;
Το να έχεις πολλά ακούσματα σίγουρα βοηθάει πολύ. Αν ακούς μόνο την επιφάνεια είναι λίγο πολύ καθορισμένοι οι δρόμοι που μπορεί να οδηγηθείς. Σε πάρα πολλά underground συγκροτήματα μπορείς να δεις επιρροές από της μεγάλες και κλασικές μπάντες της μουσικής μας, και βλέπεις ότι η κάθε μια τις έχει αποδώσει με τον δικό της τρόπο. Αυτό σε βοηθάει να κατανοήσεις διαφορετικούς τρόπους απόδοσής επιρροών. Απαραίτητη είναι και παιχτική ικανότητα για να μπορέσεις να υποστηρίξεις αυτό που θέλεις να παίξεις. Τέλος, πρέπει να υπάρχει και η συνθετική ικανότητα. Τρία στοιχεία που αν λείπει κάποιο χαλάει λίγο το αποτέλεσμα. Σίγουρα θα σκεφτείς παραδείγματα συγκροτημάτων που μπορεί να έχουν ωραίες επιρροές να παίζουν καλά αλλά να είναι ανέμπνευστες οι συνθέσεις τους, ή να έχουν καλές ιδέες και να έχουν καλές επιρροές αλλά να μην παίζουν καλά κ.ο.κ..

Ποιούς τραγουδιστές θεωρείς πως διαμόρφωσαν σχολή και ποιούς θα έλεγες πως έχεις σαν πρότυπα;
Σχολή έχει γίνει σίγουρα ο τρόπος που τραγούδαγαν οι: Rob Halford, Bruce Dickinson, James Hetfield, Geoff Tate, Mille Petrozza. Οι επιρροές μου είναι οι: Midnight, Jonathon Stewart, Tyrant, Carl Albert, John Bush, John Miller, Ski, Alan Tecchio, Jason McMaster, Warrel Dane, James Rivera, Joseph Comeau, Rob Halford, King Diamond.

Ποιοί είναι οι στόχοι που έχετε βάλει με τους Sacral Rage; Μέχρι πού φτάνουν τα όνειρά σας;
Δεν υπάρχει ταβάνι στα όνειρα. Όλες οι μπάντες θα πρέπει να οραματίζονται ότι θα γίνουν οι νέοι Judas Priest, Accept, King Diamond κλπ. Χωρίς να ξεχνάνε βέβαια από πού ξεκίνησαν.

Τις επόμενες μέρες εμφανίζεστε μαζί με τους Sanctuary* στο Gagarin και λίγο πιο μετά θα παίξετε στο KIT. Φαίνεται πως κάτι καλό γίνεται. Τι σημαίνουν όλα αυτά για εσάς;
Δύο μεγάλα live, δυο τεράστιες ευκαιρίες να παίξουμε μπροστά σε πάρα πολύ κόσμο. Σαν οπαδοί πρώτα απ' όλα είναι τιμή μας που θα παίξουμε με τους θρύλους του U.S. και στο άντρο του παγκόσμιου underground metal. Ετοιμαζόμαστε και προβάρουμε με στόχο την μεταμόρφωση των συναυλιακών χώρων σε ερείπια πολέμου.

Ποιά άλλα πλάνα υπάρχουν για την προώθηση της νέας σας δουλειάς;
Όσο το δυνατόν περισσότερα live γίνεται σε επαρχία και εξωτερικό. Είναι πολύ σημαντικό να δει ο κόσμος πως αποδίδεις την μουσική σου και ζωντανά. Επίσης ετοιμάζουμε νέο video-clip που θα ανέβει πολύ σύντομα. (σ.σ.: ανέβηκε και είναι αυτό)

Αν ήθελες να δελεάσεις κάποιον που δεν σας ξέρει να ακούσει τον δίσκο σας, τι θα του έλεγες;
Υψίφωνη καταστροφή. Σκοτεινή ατμόσφαιρα. Μελωδίες του μαύρου. Ρυθμοί του πολέμου. Πρωτοτυπία. Ταυτότητα. Οπαδισμός. Παράνοια. Τεχνική. Σωστές επιρροές. Καλή παραγωγή. Αναβίωση στοιχείων του metal που φυτοζωούσαν. Κρίνε και μόνος σου...

Θεωρείς πως είναι εύκολο για μια μπάντα, από μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα, να ξεχωρίσει; Αν ναι, ποιές πιστεύεις είναι οι αντικειμενικές δυσκολίες και πώς αυτές ξεπερνιούνται;
Οι δυσκολίες όλο και λιγοστεύουν. Είναι γνωστά τα παλιότερα προβλήματα που είχαμε σε θέματα προφοράς των τραγουδιστών, της παραγωγής αλλά και της γενικότερης μουσικότητας των συνθέσεων των περισσότερων Ελληνικών συγκροτημάτων. Το μοναδικό ίσως μεγάλο εμπόδιο μου μπορώ να σκεφτώ εγώ είναι η, όχι και τόσο αδικαιολόγητη, προκατάληψη των μεγαλύτερων εταιριών που βοηθάνε στο να πάει και λίγο παραέξω η μουσική ενός συγκροτήματος. Το μεγαλύτερο ατού μιας μπάντας ως προς την προώθηση της μουσικής της είναι να μπορεί να κάνει πολλά live ή περιοδείες στο εξωτερικό. Κάτι που με το πρόγραμμα και την κατάσταση που βιώνουμε οι περισσότεροι Έλληνες δεν είμαστε διατιθέμενοι να κάνουμε. Εμείς μπορεί να έχουμε όλα τα δίκια με το μέρος μας επειδή δεν έχουμε λεφτά, δεν μπορούμε να αφήσουμε την δουλειά μας, δεν μας δίνουν άδεια…αλλά αυτά δεν την πολύ νοιάζουν μια εταιρεία και το αποτέλεσμα δυστυχώς είναι κατά μας...

Η ελληνική σκηνή έχει αλλάξει πάρα πολύ όλα αυτά τα σχεδόν 20 χρόνια που την παρακολουθώ. Πλέον πιστεύω πως υπάρχει αρκετός επαγγελματισμός και καλή τεχνική κατάρτιση, όμως δεν έχουμε δει ακόμη κάποια καινούργια μπάντα να κάνει το κάτι πολύ μεγάλο στο εξωτερικό. Ποιά είναι η δική σου άποψη;
Rotting Christ, Septic Flesh, Firewind... Λίγο η τύχη, λίγο το ταλέντο, λίγο ότι κάποιοι μπορεί να είναι διατεθειμένοι να κάνουν τις θυσίες που αναφέραμε και πριν και υπάρχει τρόπος να κάνεις κάτι μεγάλο. Οι δρόμοι είναι εκεί, αρκεί να καταφέρουμε να τους ανακαλύψουμε….

Δημήτρη σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου, κλείσε όπως θες.
Ευχαριστούμε πολύ για την υποστήριξη παιδιά, τα λέμε και στα πεδία μάχης. SUPPORT METAL, NOT TRENDS!

* Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε λίγο πριν την πολύ καλή εμφάνιση των Sacral Rage ως special guests στους Sanctuary για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
  • SHARE
  • TWEET