33 Lovers: «Eίχα την ανάγκη μουσικής χωρίς ένταση και αναστάτωση»

Ήταν πραγματικά ελάχιστοι οι δίσκοι που ξεχώρισαν τόσο έντονα φέτος όσο το ντεμπούτο των 33 Lovers με τίτλο "Ghost Flower". Πίσω από το νέο αυτό σχήμα βρίσκεται ο Στράτος Κύρης, τον οποίο γνωρίσαμε στα τέλη των '00s μέσα από τους Monovine, με τους οποίους κυκλοφόρησε τρεις δίσκους.

Πέντε χρόνια μετά από το τελευταίο του άλμπουμ μαζί τους, φέτος, επέστρεψε με ένα αρκετά διαφορετικό συγκρότημα κι έναν δίσκο που, δικαίως, κέρδισε τις εντυπώσεις και χαρακτηρίστηκε ως μία από τις καλύτερες εγχώριες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Την Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου, οι 33 Lovers θα βρεθούν στη σκηνή της Death Disco και θα παρουσιάσουν για πρώτη φορά ζωντανά, με full band, το ντεμπούτο τους. Με αφορμή αυτή την παρθενική τους εμφάνιση, μιλήσαμε με τον Στράτο Κύρη για τη νέα του δουλειά και τα επόμενα βήματα του συγκροτήματος.

Στράτο καλησπέρα και συγχαρητήρια για το "Ghost Flower".

Καλησπέρα και σας ευχαριστώ πολύ.

Καταρχάς, πότε συνειδητοποίησες πως η πορεία σου με τους Monovine είχε φτάσει στο τέλος της και τι θα θυμάσαι πάντα από αυτή;

Τέλος του '19 με αρχές του '20 άρχισα να κλείνομαι αρκετά στον εαυτό μου και δεν μου έβγαινε να γράφω πλέον μουσική με ένταση παρά μουσική πιο ήρεμη και με πολλή μελωδία μιας και αυτό ένοιωθα πως είχα πραγματικά ανάγκη. Κάπως έτσι έκλεισε ένας κύκλος της ζωής μου. Σταδιακά και φυσικά. Θα θυμάμαι όλες τις στιγμές αυτής της πορείας και θα τις έχω πάντα μέσα στη καρδιά μου. Σχηματίζεται ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου κάθε φορά που αναφέρει κάποιος τους Monovine μιας και για 14 χρόνια μαζί με τον Ξενοφώντα Σακελλαρίου και τον Σωτήρη Ντούβα, γαλουχηθήκαμε μέσα από αυτό. Ταξιδέψαμε, γελάσαμε, κλάψαμε, χαρήκαμε, νευριάσαμε, τα σπάσαμε, τα ξαναβρήκαμε. Ξέρεις όταν μεγαλώνεις παρέα με κάποιους ανθρώπους από μικρός, είναι άπειρα αυτά που θα θυμάσαι και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις μία μόνο ανάμνηση. Με πλημμυρίζει αγάπη όταν το σκέφτομαι.

Είναι δύσκολο για ένα συγκρότημα να κρατηθεί ενεργό στην Ελλάδα;

Δεν πιστεύω πως είναι δύσκολο εάν αγαπάς αυτό που κάνεις και το μοιράζεσαι με ανθρώπους που συμπλέουν οι λόγοι που είστε μαζί. Δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν σε ό,τι και να κάνουμε. Ξεπερνώντας τες ο καθένας με το τρόπο του αλλά και με τη βοήθεια φίλων, χτίζονται οι άνθρωποι και οι σχέσεις.

Δεν θεωρώ τους 33 Lovers ένα project

Πως ξεκίνησε το project των 33 Lovers;

Να πω πως δεν θεωρώ τους 33 Lovers ένα project. Αν και καταλαβαίνω πως λέγεται, αυτή η λέξη μου δημιουργούσε πάντα την αίσθηση του εφήμερου και πως ασχολείται κάποιος με δέκα άλλα πράγματα ταυτόχρονα. Δεν είναι κακό να συμβαίνει απλώς δε λειτουργώ με αυτό το τρόπο. Όπως προαναφέρθηκα, πέρασα σε μία ενδοσκοπική φάση της ζωής μου και είχα την ανάγκη να εκφραστώ με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που εκφραζόμουν έως εκείνη τη στιγμή. Συνέχισα να γράφω αυτά που αισθανόμουν και σιγά σιγά δημιουργήθηκαν οι 33 Lovers.

Με ποια κριτήρια επιλέχθηκε το όνομα και τι συμβολίζει;

Το 33 σαν αριθμό τον θυμάμαι από πολύ μικρό παιδί να εμφανίζεται στα πιο απίθανα μέρη όταν αναζητώ μία απάντηση ή σε κάτι που σκέφτομαι πολύ ή θέλω. Τον έχω και tattoo στο χέρι από τα 24 μου. Μπορεί και να είναι παιχνίδια του μυαλού αυτά αλλά επιλέγω να το βλέπω με αυτό το τρόπο αφού έτσι το αισθάνομαι. Όταν άρχισα να σκέφτομαι για όνομα, με ρώτησε η φίλη μου η Άμυ ποια είναι τα δύο πράγματα που με τραβάνε περισσότερο. Της είπα η Αγάπη και το 33. Έτσι γεννήθηκε. Στο μυαλό μου είναι οι "Εραστές του 33". Κάποια στιγμή αργότερα διάβασα πως η σπονδυλική στήλη αποτελείται από 33 σπονδύλους και μου αρέσει κι αυτό γιατί οι σπόνδυλοι που ενώνονται, είναι σαν 33 εραστές.

Και το "Ghost Flower" πως προέκυψε ως τίτλος του άλμπουμ;

Ήθελα να είναι κάτι το συμβολικό αλλά και ταυτόχρονα κάτι που να αποτυπώνει την αίσθηση που σου αφήνει ο δίσκος. Κάτι το άυλο, το μελαγχολικό αλλά και συνάμα γλυκό, τρυφερό, ευωδιαστό και ρέον. Αυτό, το αποτύπωσε εξαιρετικά στο εξώφυλλο, ο Γιώργος Παπαδάκης που σχεδίασε τον δίσκο.

Περνώντας σε μία αρκετά κλειστή φάση της ζωής μου, είχα την ανάγκη μουσικής χωρίς ένταση και αναστάτωση

Ο ήχος των 33 Lovers είναι σε αρκετά διαφορετική κατεύθυνση από αυτή των Monovine. Ένιωσες την ανάγκη να αποστασιοποιηθείς από πράγματα που είχες κάνει στο παρελθόν ή ήταν κάτι που απλώς προέκυψε;

Έγινε πηγαία και φυσικά. Περνώντας σε μία αρκετά κλειστή φάση της ζωής μου, είχα την ανάγκη μουσικής χωρίς ένταση και αναστάτωση. Μουσική που θα με βοηθούσε σε αυτά που βίωνα και αισθανόμουν. Βυθίστηκα αρκετά μέσα μου και με αφουγκραζόμουν και όταν είχα την ανάγκη να εκφραστώ έπαιζα κιθάρα. Είναι ταυτόχρονα μία δύσκολη αλλά και όμορφη διαδικασία όπου ανεπαίσθητα θα αποστασιοποιηθείς αλλά και θα αφήσεις κάποια κομμάτια του εαυτού σου πίσω.

Πρόκειται για έναν πολύ προσωπικό και συναισθηματικά φορτισμένο δίσκο. Τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε να γράψεις το "Ghost Flower";

Ο Έρωτας, η Αγάπη, ο πόνος, η αποδοχή, η υπαρξιακή αναζήτηση και η τρυφερότητα.

Πες μας λίγο για τα τραγούδια του δίσκου. Αποτελούν νέες συνθέσεις ή υπήρχαν και τραγούδια που τα κουβαλούσες καιρό;

Όλα τους είναι κομμάτια που έγραψα τη περίοδο που ανέφερα πριν. Δεν θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω κάτι παλαιότερο, θα είχε διαφορετική αίσθηση και θα με ενοχλούσε. Θα το έβρισκα μη ειλικρινές εκ μέρους μου από τη στιγμή που εξέφραζα αυτά που αισθανόμουν εκείνη τη στιγμή.

Ο Βασίλης Νησσόπουλος είχε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του άλμπουμ. Πως προέκυψε η συνεργασία σας;

Όταν είχα τα κομμάτια του δίσκου και κάποιες μελωδίες σε αυτά, αναζήτησα κάποιον για να τα δουλέψουμε μαζί. Στις αρχές είχα ξεκινήσει να τα δουλεύω με τον Ξενοφώντα αλλά θα έφευγε μόνιμα για Λονδίνο οπότε δεν μπορέσαμε να συνεχίσουμε μαζί. Ενώ δεν γνωριζόμασταν προσωπικά, μου ήρθε η εικόνα του Βασίλη στο μυαλό. Επικοινώνησα μαζί του και κανονίσαμε να τα πούμε από κοντά. Συναντηθήκαμε και υπήρξε αμέσως αμοιβαία συμπάθεια και κατανόηση και αφού τα είπαμε και άκουσε τα κομμάτια, αρχίσαμε να δουλεύουμε το δίσκο.

Είναι ό,τι πιο αληθινό και αγνό έχω κάνει έως τώρα

Ο δίσκος γράφτηκε στο σαλόνι του. Μίλησε μας λίγο για τη διαδικασία ηχογράφησης από την αρχική ιδέα μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.

Με τον Βασίλη συζητήσαμε να πάμε σε στούντιο να τον ηχογραφήσουμε, όμως ήθελα να έχει την αίσθηση που είχε όταν έπαιζα τα κομμάτια στη κιθάρα πρώτη φορά στο σπίτι μου καθώς και να αισθάνομαι οικεία και ζεστά. Οπότε αποφασίσαμε να τα γράψουμε στο σπίτι του στο σαλόνι του, που ήταν ο χώρος που τα δουλεύαμε και ένοιωθα άνετα. Προτίμησα να παιχτούν από τους δυο μας και να μη συμμετάσχει κάποιος άλλος γιατί ήθελα να εκφραστεί όσο το δυνατόν εντονότερα το προσωπικό στοιχείο. Κρατήσαμε κάποιες μελωδίες που είχε παίξει ο Ξενοφώντας στο σπίτι μου, όπως η εισαγωγή του "Fucking Space" ή ο spacey ήχος του "Phantosmia" μιας και μου άρεσαν πολύ. Όπως και το "Bigger Lighter Glow" που είναι one take. Αυτό που ακούς στο δίσκο, είναι το κομμάτι όπως το ηχογράφησα στο σπίτι μου, όπως μου ήρθε εκείνη τη στιγμή. Δεν το ηχογραφήσαμε ξανά. Ήθελα να μπει έτσι στο δίσκο. Είναι ό,τι πιο αληθινό και αγνό έχω κάνει έως τώρα. Ο Βασίλης είναι ένας υπέροχος και πολυτάλαντος άνθρωπος, έπαιξε όλα τα υπόλοιπα όργανα, ενορχήστρωσε πανέμορφα το δίσκο και έβαλε και κάποιες από τις πιο όμορφες μελωδίες όπως αυτή της εισαγωγής του "Trippin'". Αισθάνομαι πολύ τυχερός που διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας. Έχοντας το υλικό το έστειλα στην Inner Ear Records, ένα label που εκτιμώ και σέβομαι αφού έχει αγαπημένους μου καλλιτέχνες και πάντα κυκλοφορεί όμορφες και ποιοτικές δουλειές.

Ποιοι θα έλεγες πως είναι μερικοί καλλιτέχνες από τους οποίους επηρεάστηκες;

Ήταν καλλιτέχνες που άκουγα και στο παρελθόν αλλά μου μιλούσαν με διαφορετικά τώρα. Air, Blonde Redhead, Magnetic Fields, Radiohead, Daniel Johnston, Beach House, Elliott Smith, the Beatles, Velvet Underground, Χατζιδάκις, Lana Del Rey, Nick Drake, Sharon Van Etten, Father John Misty μερικοί εκ των πολλών.

Δεν γνωρίζω πως θα εξελιχθεί αυτό αλλά αν δεν αλλάξει κάτι θα συνεχίζουμε να παίζουμε μαζί

Όσον αφορά τα live των 33 Lovers, ποιοι θα είναι μαζί σου στη σκηνή; Πρόκειται για μόνιμα μέλη ή θα είναι μόνο για τις ζωντανές εμφανίσεις;

Μαζί μου θα είναι στη σκηνή νέοι φίλοι αλλά και παλιοί. Όλοι τους καταπληκτικοί και αγαπημένοι μου. Η Bipolia στη κιθάρα, ο Δημήτρης Βεντουράκης στα πλήκτρα, ο Νίκος Κόλλιας στο μπάσο και ο Σωτήρης Ντούβας στα τύμπανα. Έχουμε δέσει πολύ ωραία και τους αισθάνομαι πολύ κοντά μου. Δεν γνωρίζω πως θα εξελιχθεί αυτό αλλά αν δεν αλλάξει κάτι θα συνεχίζουμε να παίζουμε μαζί.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον; Να περιμένουμε κι άλλες ζωντανές εμφανίσεις ή άλλα νέα τραγούδια;

Βεβαίως και θα κάνουμε και άλλα live, πέραν του παρθενικού μας στις 28 Δεκεμβρίου στη Death Disco, όπου θα αποκαλυφθούν εν καιρώ, καθώς και νέα τραγούδια που ήδη έχω ξεκινήσει να δουλεύω.

Σε ευχαριστώ πολύ.

Και εγώ!