Vigilance

Vigilance

Dying Victims Productions (2022)
Από τον Πάνο Ζαρκαδούλα, 25/10/2022
Το obscure eastern european heavy metal που μας έλειπε και δεν το ξέραμε
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Λειτουργώντας ασυνείδητα, είθισται τα ΕΡ να τοποθετούνται στα mini reviews. Ειδικά από τη στιγμή που και ο αριθμός των συνθέσεων είναι μικρός, με εξίσου περιορισμένη χρονική διάρκεια. Για τους Σλοβένους δεν τέθηκε καν αυτή η προοπτική, μερικά δευτερόλεπτα από το instrumental "Veliki Briljanti Valček" ήταν υπεραρκετά για μία κανονική παρουσίαση. Πραγματικά, briljanti.

Η μέχρι πρότινος άγνοια για την μπάντα εξελίχθηκε σε μία άκρως ενδιαφέρουσα πρώτη γνωριμία, με την προοπτική και για πιο ενδελεχή έρευνα για τα πεπραγμένα της έως τώρα. Ενεργοί από το 2010, με τέσσερις full length κυκλοφορίες και τις «φήμες» να τους κατατάσσουν μεταξύ heavy, speed και black metal ανά διαστήματα. Το παρόν ΕΡ πάντως φέρει ξεκάθαρα τη heavy σφραγίδα και δη εκείνη που έχουμε στο μυαλό μας ως Eastern European Heavy Metal. Να, κάτι σαν αυτό χάριν συνεννόησης (αν και όχι εντελώς αυθεντικό το δείγμα).

Για πρώτη φορά στην καριέρα τους βάζουν τη μητρική τους γλώσσα σε πρώτο πλάνο, και είναι αυτή η χρήση των σλάβικων που παραπέμπει άμεσα σε ξεχασμένες και obscure μπάντες της συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής. Από κοινού βέβαια με τη μουσική, βασισμένη στις NWBHM προσταγές και στα απότοκα αυτών. Το γλωσσικό χάσμα αποδομείται ώσπου να πεις "Arbogastov Plamen", ενώ παράλληλα φαντάζει μικρό εμπόδιο μπροστά στην επερχόμενη συνθετική ικανότητα της μπάντας.

Προσωπική αδυναμία, ο ντράμερ Tine Kaluža και ο ήχος των τυμπάνων του. Πραγματικό σεμινάριο, τόσο ως απόδοση όσο και ηχητικά, μία στιγμή μέγιστης ανακούφισης, κυρίως για όσους γκρινιάζουμε συχνά πυκνά για την «πλαστικούρα» - μάστιγα σε αυτό το όργανο και σε αυτό το είδος. Τον απολαμβάνουμε στον επίλογο του ΕΡ και τον φανταζόμαστε στις πιο ακραίες εκφάνσεις του.

Η φυσικότητα με την οποία κινούνται από Maiden σε Accept και από κει σε Deep Purple / Rainbow, φανερώνει πως οι Σλοβένοι δεν αρέσκονται σε καλούπια. Η ορμητικότητα συνδυάζεται με περιπετειώδεις στιγμές και με πιο κλασσικά θέματα. Διπλές κιθάρες που αλωνίζουν και θερίζουν, πολυφωνικά ρεφρέν και τα πάντα καλοδεχούμενα "oh oh oh oh" συνθέτουν μια εικόνα μυστηρίου και γκρίζας ατμόσφαιρας. Όχι απειλητικής, ούτε όμως και ευχάριστης. Πολύ ταιριαστής πάντως με τα χρώματα και την εικόνα του εξωφύλλου.

Θεωρώ ότι βρήκα ένα συγκρότημα που μου έλειπε, δίχως να το γνωρίζω. Ακόμα κι αν υπάρχουν εκατοντάδες ακόμα συναφή τους, ο χαρακτήρας των Vigilance είναι ιδιαίτερος και το πλέον ισχυρό χαρτί τους ώστε να ακουστούν από περισσότερο κόσμο. Παίζει και να μιλάμε για το πιο αγαπημένο ΕΡ στο heavy metal τα τελευταία χρόνια.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET