Sons Of Kemet

Ο Βρετανός (από τα Barbados) σαξοφωνίστας Shabaka Hutchings (The Comet Is Coming, Shabaka And The Ancestors, Melt Yourself Down) στο βασικό πνευστό και το κλαρινέτο. Steve Williamson, Cassie Kinoshi και Kebbi Williams βοηθούν σε σκόρπια σημεία στα κομμάτια στο πνευστό (τενόρο και άλτο βέβαια) επίσης. Φωνητικά ακούμε από Joshua Idehen, Angel Bat Dawid, Moor Mother, Kojey Radical και D Double E. Στα κρουστά περνάνε οι Eddie Wakili-Hick και Tom Skinner. Τuba παίζει ο Theon Cross. Στο τρομπόνι έχουμε Nathaniel Cross και στην τρομπέτα Ife Ogunjobi. Πριν ξεκινήσεις άκου οπωσδήποτε και το "Your Queen Is Α Reptile" του 2018, πιθανότατα είναι η καλύτερη γνωριμία με την μπάντα αυτή.

Η μίξη εξαιρετικά μοντέρνας χωρίς να χάνει στη χροιά το παραδοσιακό ήχο και (υπερ)προχωρημένης avant-garde jazz με κάθε είδους τραγούδι/ομιλία/rap/afro είναι απολαυστική. Οι Sons Οf Kemet έχουν φτιάξει ένα ενεργητικό, αινιγματικό και ethnic άλμπουμ, jazz μουσικής που είναι ένα τέλειο και πιθανά εμβληματικό έργο για τη μοντέρνα nu βρετανική σκηνή του σήμερα. Σε πολλά σημεία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από dub δημιουργήματα που ακούγονται δυναμικά και έντονα. Ποίηση. Ιδέες. Κραυγές. Ομορφιές. Μέχρι που θα σκάσει η προσευχή, η μεγάλη λατρεία, ο ρυθμός της Αφρικής και το χορευτικό αυτό είδος που ξεσηκώνει. Afrobeat. Όλα μαζί καταλήγουν σε μια πανέξυπνη fusion jazz που σε ξεσηκώνει, σε προβληματίζει, σε διασκεδάζει και τελικά σε ψυχαγωγεί.

Αν η βάση βρίσκεται στην Afro-Jazz η ουσία είναι στους παθιασμένους προβληματισμούς σχετικά με τη σημασία της μαύρης φυλής (θα έλεγα δύναμης), που ενισχύεται από τις διαμαρτυρίες του Black Lives Matter του περασμένου καλοκαιριού. Είμαστε όλοι άνθρωποι. Είμαστε όλοι ίσοι. Ακούμε ηχητικές επιστολές στο παρελθόν και το παρόν της μαύρης κουλτούρας. Το κολάζ είναι υπέροχο. Σκοπός του είναι να σε ταρακουνήσει. Είτε ηθικά, είτε σωματικά, είτε στο μυαλό, είτε στην ψυχή, είτε στα πόδια. Τα σόλο είναι λίγα και πολύ μακριά και σπάνια ξεφεύγουν από τη μελωδία. Ο πρωταγωνιστής (αν υπάρχει) δεν προσπαθεί να τραβήξει τα αυτιά και τα βλέμματα πάνω του. Το σύνολο δίνει τον καλύτερο του εαυτό και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Η αδυσώπητη ενέργεια και το πρωτοποριακό πνεύμα του Hutchings αλλά και των υπολοίπων είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη ολόκληρης της σκηνής. Φέτος το Ηνωμένο Βασίλειο καλείται να τους υποκλιθεί.

Ο δίσκος είναι ότι καλύτερο θα ακούσεις φέτος στα μοντέρνα. Παράλληλα είναι από τα καλύτερα στα παραδοσιακά. Δίπλα στα πολύ καλά θα είναι και στα πνευματικά. Πολύ μπροστά στα πειραματικά. Τελικά, είναι ένα αριστούργημα που δεν έχει σύνορα, δεν έχει κολλήματα και χαϊδεύει υπέροχα το μυαλό σου. Έχει τα πάντα. Συνδέει τα πάντα. Το ένα καλό κομμάτι διαδέχεται ένα ακόμα καλύτερο. Από εκεί που χορεύεις, κάθεσαι και σκέφτεσαι. Ξαφνικά ερωτεύεσαι και μετά συγκινείσαι. Όλα με ένα φύσημα στο στόμιο. Δεν αξίζει να σημειώσω μία μόνο ή δυο συνθέσεις. Όλες εχουν τοποθετηθεί σαν να ακούς live. Δεν υπάρχει πουθενά καμία κοιλιά. Δεν έχει κενό. Ο δίσκος είναι για ταξίδι. Ο δίσκος είναι ταξίδι. Η μπάντα κατάλαβε απόλυτα τις δυνατότητες της και τελικά πέταξε στην κορυφή.