Sermon

Η μόδα των μασκοφόρων μουσικών καλά κρατεί εν έτει 2023. Δεν θα πω ψέματα ότι το όλο εφε του μυστηρίου και της μάσκας με προδιαθέτει αρνητικά, μιας και πολλές φορές η μασκα αντί να καλύπτει το πρόσωπο, προσπαθεί να μπει μπροστά από τις αδυναμίες που κρύβει το αρτιστικό αποτύπωμα μιας δουλειάς.

Τούτου λεχθέντος, οι Sermon δείχνουν με το "Of Golden Verse" να θέλουν να ανατρέψουν την αρνητική μου προκατάληψη. Με μπροστάρη τον λακωνικά ονομαζόμενο "Him" που είναι ο βασικός υπεύθυνος της μπάντας αναλαμβάνοντας φωνητικά, κιθάρες, πλήκτρα και τον James Stewart (Vader) στα τυμπανα, παρουσιάζουν ένα πλήρες εργο προοδευτικού metal που κοιτάζει στα ίσια δουλειές από μπάντες μεγαθήρια του είδους.

Οι επιρροές είναι έκδηλες και εμφανείς, χωρίς όμως να στερούν από το χαρακτήρα που χτίζουν οι Sermon. Tool, Soen, ακόμη και Gojira στοιχεία, περιπλέκονται σε ένα πέπλο μελαγχολίας και έντονου συναισθηματισμού. Οι εντάσεις είναι κατά κύριο λόγο ανεβασμένες, κάτι που φαίνεται από την αρχή με το tribal-ικό "Royal". Αυτό η πιο ενστικτώδης προσέγγιση διάσπαρτα εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του δίσκου, και σε συνδυασμό με την επένδυση των πλήκτρων σμιλεύει ένα περίτεχνο και ομοιογενές σύνολο. Το "Distance", μια απο τις κορυφές του "Of Golden Verse", εντυπωσιάζει με τους μαγευτικούς ρυθμούς του και την μελωδικότητά του, αποτελώντας το χαρακτηριστικό κομμάτι για κάποιον που θέλει να έρθει σε επαφή με τη μουσική του άλμπουμ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το "Departure" με την ισοπεδωτική του βαρύτητα, όπου και η συνεισφορά του James στα τύμπανα είναι καθοριστική, ενώ τα πιο ambient ιντερλούδια "In Black" και "Centre" δίνουν τις απαραίτητες ανάσες, παρουσιάζοντας έξυπνα κάποια μελωδικά θέματα που επανέρχονται στη συνέχεια.

Οι όποιες ενστάσεις έχουν να κάνουν κυρίως με τα φωνητικά αλλά και την ομοιογένεια μεταξύ των συνθέσεων. Δίκοπο μαχαίρι, καθώς από τη μια ενισχύεται η αίσθηση ενός συνεκτικού έργου που υφίσταται σαν σύνολο κι όχι σαν συλλογή μεμονωμένων ιδεών, αλλά από την άλλη καθιστά δυσκολότερο να ξεχωρίσουν επιμέρους στιγμές. Αντίστοιχα, οι φωνητικές γραμμές σε σημεία μοιάζουν περισσότερο σαν ένα ακόμη στρώμα στο πολυσυλλεκτικό ηχητικό τοπίο, παρά σαν παράγοντας που θα τραβήξει την προσοχή, κι έτσι λείπουν τα "hooks" που θα έδιναν το κάτι παραπάνω.

Αν μη τι άλλο, στο "Of Golden Verse" συναντούμε μια μπάντα που έχει την όρεξη αλλά και την ικανότητα να αντλεί έμπνευση από τις επιρροές της και να τις αξιοποιεί για κάτι που ακούγεται ενδιαφέρον, ουσιώδες και ποιοτικό. Με αυτό το κριτήριο, χωρίς να διεκδικεί διθυράμβους, είναι αναμφισβήτητα μια από τις πλέον αξιόλογες κυκλοφορίες στον ευρύτερο prog χώρο για φέτος.