Dare

"Arc Of The Dawn" ή αλλιώς "The Spirit Of Ireland"… Στην γνωστή διαφημιστική ατάκα περιέχεται όλη η ατμόσφαιρα του νέου άλμπουμ των Dare, της παρέας του Darren Wherton που, ευτυχώς, επανήλθε μέσα στο 2009.

Αν για κάποιον μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι κουβαλάει ατόφιο μέσα του το πνεύμα των θρυλικών Thin Lizzy, αυτός είναι ο Darren. Ένας γνήσιος καλλιτέχνης που ποτέ δεν κεφαλαιοποίησε με φανφάρες, ιερόσυλα reunion και περιοδείες το πέρασμά του από τα πλήκτρα του θρυλικού συγκροτήματος στις τελευταίες του μέρες.

Αυτό που φροντίζει να κάνει, όμως, είναι να παραδίδει τίμιους δίσκους, βασισμένους σε κέλτικης απόχρωσης μελωδίες ιδανικά ενσωματωμένες σε rock τραγούδια που βασίζονται στις όμορφες κιθάρες, στα λυρικά ηχοχρώματα των πλήκτρων, στις νοσταλγικές μελωδίες και την ζεστή φωνή που άδει ρομαντικούς στίχους. Τι καλύτερος φόρος τιμής στην μουσική παρακαταθήκη του αείμνηστου μιγά Ιρλανδού...

Το "Arc Of The Dawn" πατάει πάνω στους τρεις τελευταίους δίσκους του συγκροτήματος (το λυρικό "Calm Before The Storm", το περισσότερο κέλτικο "Belief" και το εκπληκτικό "Beneath The Shining Water") και αποτελεί την ιδανική ακρόαση για συννεφιασμένες ημέρες με ψιλόβροχο στο πλάι κάποιας λίμνης ή δίπλα σε ένα τζάκι με ένα ποτήρι καλό κρασί.

Εδώ μην περιμένετε να ακούσετε στιγμές up tempo έξαρσης και hard rock δυναμίτες. Άλλωστε δεν χρειάζεται... Ο λυρισμός που αποπνέουν οι συνθέσεις του "Arc Of The Dawn" είναι από μόνος του ικανός να ξυπνήσει τα πιο δυνατά και αγνά συναισθήματα στον ακροατή που θα αφήσει τον εαυτό του να ταξιδέψει σε αφρισμένες ακτές, πράσινους λόφους και γαλάζιους ουρανούς για να βρει τον χαμένο του έρωτα ή την εσωτερική του γαλήνη. Οι κιθάρες του Richard Dews είναι αυτή τη φορά πιο «ψηλά», οδηγούν τις συνθέσεις με εκπληκτικά leads και δεν αφήνουν πολλές σκέψεις για το τι θα γινόταν αν ο μεγάλος Vinny Burns (αρχικός και ιστορικός κιθαρίστας του γκρουπ) συμμετείχε στον δίσκο όπως ήθελαν οι αρχικές φήμες...

Το σπαραξικάρδιο "When" που χαρακώνει καρδιές, η εκπληκτική διασκευή στο έπος "Emerald" που αποδίδει αγνά και ανεπιτήδευτα τα του Καίσαρως τω Καίσαρι στους «πατέρες», το "Still Waiting" της προσμονής (για τί άραγε;), το εναρκτήριο "Dublin" που δίνει το στίγμα του δίσκου, είναι μερικοί από τους ύμνους που αναλαμβάνουν να αποδείξουν ότι στις μέρες της ισοπέδωσης κάποιοι μουσικοί-ποιητές έχουν την δύναμη να μας ανοίξουν την πόρτα της απόδρασης από την γκρίζα πραγματικότητα.

Και, αλήθεια, τι κρίμα που οι χαλεποί δισκογραφικοί καιροί αναγκάζουν τέτοια σχήματα να κυκλοφορούν τις δουλειές τους ανά πενταετία και αυτές να είναι δυσεύρετες λόγω ισχνής διανομής, κάνοντας τον στίχο
«when will the storm be over, when will the summer come again» τoυ Darren να εκπέμπει μηνύματα με πολλούς αποδέκτες...