«10»: Οι δίσκοι που καθόρισαν τον ήχο των The Mighty N

Η Νατάσα Τσίρου επιλέγει δέκα δίσκους και εξηγεί τους λόγους που αυτοί την επηρέασαν περισσότερο από κάθε άλλο

08/12/2016 @ 12:23

Με το δεύτερο άλμπουμ των The Mighty N, υπό τον τίτλο "Retribution", να είναι προ των πυλών και λίγο πριν τη ζωντανή παρουσίασή του στο Six Dogs, η Νατάσα Τσίρου επιλέγει τα δέκα άλμπουμ που την επηρέασαν και καθόρισαν τον ήχο της μπάντας, εξηγώντας μας το πώς και το γιατί.

The Mighty N

Nirvana
"Bleach"

Το ξέρω ότι καταντώ γραφική αλλά όταν πρωτοάκουσα το "Bleach", η ωμότητα του ήχου και τα κουνημένα παιξίματα με χτύπησαν σαν χαστούκι. Μέχρι και σήμερα που έχω πλέον ακούσει άπειρες μουσικές, τρώω το ίδιο χαστούκι σε κάθε ακρόαση αυτού του αριστουργήματος. Κουβαλάει εφηβική μνήμη και ξάφνιασμα κι αυτό με ταρακουνά πάντα.

Incubus
"s.c.i.e.n.c.e."

Πόσο χρόνων ήταν λέει όταν έγραψαν το "s.c.i.e.n.c.e.";;; Πόσοοοοο;;; Και γιατί εγω δεν έγραφα έτσι μουσική στα είκοσί μου; Groove; Ιδέες; Άποψη; Αυτό το άλμπουμ είναι πραγματικός καταιγισμός. Ζηλεύω μέχρι αυτήν τη στιγμή που σας γράφω.

Jeff Buckley
"Grace"

Σκάει video στο τότε Seven X. Έμεινα κάγκελο. Και πού να ψάξεις να βρεις ποιος είναι, που είναι... Τι άκουσα μόλις τώρα; Άλλες εποχές... Το "Grace" με στοίχειωσε για τα καλά. Είχα παραβλέψει και το όνομα του στο τέλος του clip κι από τη μέρα εκείνη έβλεπα μόνο Seven X μήπως και το ξαναπετύχω ώσπου μια μέρα το πέτυχα. Μιλάμε για ευτυχία! Ο λυρισμός του με σόκαρε! Τόσο αυθόρμητη έκφραση στιχουργική, συνθετική, τραγουδιστική... Ο Buckley είναι ο ορισμός της τέχνης.

Radiohead
"OK Computer"

Δίσκος που άλλαξε το τοπίο. Ένιωσα τότε, ότι οι Radiohead εκεί ήθελαν να πάνε εξαρχής. Δεν ήξερα ακόμη ότι ουδέν οίδα! Οι κοφτερές κιθάρες και ο ηλεκτρονικός τους πειραματισμός δεν εναντιώνονταν στα μέχρι εκείνη τη στιγμή μουσικά μου ακούσματα αλλά άνοιγαν έναν καινούργιο δρόμο. Στο "Climbing Up The Walls" δε, μιλάμε για αρρώστια!

The Mars Volta
"De-loused In The Comatorium"

The Mars Volta - Delloused In The Comatorium

2003. Μου χαρίζει το αντιγραμμένο CD που είχε ο Λάμπης (Spectralfire) στο αυτοκίνητό του, αφού είδε ότι είχα μείνει άφωνη. Οκ, σίγουρα δεν εφηύραν την ψυχεδέλεια και σίγουρα δεν ήταν ο πρώτος ψυχεδελικός δίσκος που άκουγα, αλλά μιλάμε ότι κάηκαν πολλά από τα εγκεφαλικά μου κύτταρα. Θα ήθελα να ήμουν στο στούντιο όταν τον έγραφαν.

Dream Theater
"Awake"

Με το ζόρι να ακούσει η Τσίρου τέτοια πράγματα τότε. «Ναι οκ... Θα τον ακούσω.» «Δεν πρόλαβα μωρέ... Είχα διάβασμα και πρόβες και...». ΚΑΙ ΚΟΛΛΗΣΑ! Γελούσε ο κόσμος. Κόλλησα τρελά. Έκανα τόσο air drumming, guitaring, bassing που ξεχνούσα να τραγουδινγκ (sic). Το solo στο "Caught In A Web" είναι ακραία εμπνευσμένο. Να μην είχε φλωρέψει και τόσο ο LaBrie μετά το |Images And Words"...

Tool
"Opiate"

Να είναι καλά ο Δημοσθένης που έγραφε στους τοίχους του σχολείου "Tool". Μιλάμε για EP και μάλιστα πολύ πρώιμο και πιθανώς, ανώριμο σε σχέση με τα μετέπειτα άλμπουμ τους. Ξύλο, ride και λαηβίλα. Απλά πράγματα... Για Tool...

Down
"Nola"

Φταίει το πολύ Mo Better, φταίει το ότι ξυπνούσα πολύ νωρίς για δουλειά ενώ είχα ξενυχτήσει στο Mo Better... Δεν ξέρω. Είχα πολλά νεύρα πάντως και γι' αυτό άκουγα Down στις 07:30. Τα τύμπανα ηταν τόσο rough και roomy που νόμιζα ότι αν κοιτούσα στη διπλανή θέση στο λεωφορείο, θα με χαιρετούσε ο Jimmy Bower. «Καλημέρα, αλλά πες και του άλλου να μη λυσσάει έτσι πρωινιάτικα please...»

Stone Temple Pilots
"Core"

Μου άρεσε πολύ το songwriting τους, το σφυριχτό σίγμα του Weiland, το attitude, τόσο το δικό τους όσο και της υπόλοιπης μπάντας. Αυτό το group φαινόταν ότι έπαιζε το rock αλλιώς. Μελωδικά και ακομπλεξάριστα.

Pink Floyd
"Dark Side Of The Moon"

Δίσκος που επηρέασε όλους τους παραπάνω (για τους Down δεν ορκίζομαι). Για μένα αποτελεί δίσκο-ορόσημο. Οι άνθρωποι έγραψαν το "Great Gig In The Sky" και δούλεψαν με τον Alan Parsons ξεφεύγοντας πλέον παραγωγικά. Δοκίμασαν τεχνικές, ήχους... Αναρωτιέμαι αν μπορούσαν να διανοηθούν τότε τι δημιουργούσαν...