Nechochwen / Panopticon

Split

Bindrune (2020)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 11/03/2020
Δυο άξιοι εκπρόσωποι της appalachian black metal σκηνής σε μια σύμπραξη που αξίζει την προσοχή, αλλά και τη συνεισφορά σας
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τόσο οι Nechochwen αλλά ακόμα περισσότερο οι Panopticon είναι από τα εξέχοντα ονόματα της underground black metal σκηνής. Σημαντικό γνώρισμα και των δυο είναι το μοναδικό πάντρεμα που κάνουν στο black metal με folk στοιχεία των ιθαγενών αμερικανών, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί appalachian black metal.

Οι δυο μπάντες αποφάσισαν από κοινού να κυκλοφορήσουν ένα split, στο οποίο εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να είναι άνισος ο διαμοιρασμός, αφού στο σύνολο των 5 συνθέσεων, μόνο η μία είναι των Panopticon, αλλά η διάρκεια αυτής είναι όση οι υπόλοιπες μαζί.

Οι Nechochwen παρουσιάζουν τέσσερις συνθέσεις μελωδικού black metal με έντονο το folk στοιχειο, συμπεριλαμβάνοντας ακουστικές κιθάρες και αιθέρια φωνητικά. Η ατμοσφαιρική διάθεση είναι παρούσα σε όλα τα κομμάτια τους - ίσως περισσότερο από όλα στο "The Mingling Waters", ενώ συχνά πυκνά ξεπροβάλλουν αρκετές επιρροές από Rotting Christ για τους οποίους οι Αμερικανοί ποτέ δεν έκρυψαν την εκτίμηση τους. Συγκεκριμένα, το "The Red Road", η πρώτη (ακουστική) εκδοχή του οποίου βρίσκεται στο "Azimuths To The Otherworld", φαίνεται βαθιά επηρεασμένο από το "Thy Mighty Contract". Τα φωνητικά του Nechochwen, χωρίς να είναι κάτι το ξεχωριστό, δένουν απόλυτα με τις συνθέσεις, είτε πρόκειται για σχιστά είτε για καθαρά.

Το 19-λεπτο "Rune's Heart" των Panopticon κρύβει μια προσωπική ιστορία από πίσω του. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στη διαρκή περιπέτεια υγείας του νεότερου γιου του Lunn από όταν ήταν δύο ετών. Οι στίχοι του είναι ένα γράμμα προς αυτόν, αλλά το κομμάτι είναι αφιερωμένο στη γυναίκα και στήριγμά του. Έτσι, λοιπόν, η έναρξη με τον ήχο από το ηλεκτροκαρδιογράφημα, αλλά και το φύσημα από τη μηχανική υποστήριξη αναπνοής, βαραίνει αυτομάτως το κλίμα, και προκαλεί ανατριχίλα.

Όσο βίαια μπήκε στη ζωή της οικογένειας το πρόβλημα, τόσο βίαια μπαίνουν και τα τύμπανα με την κιθάρα σε ένα black metal κρεσέντο που διαρκεί για σχεδόν οκτώ λεπτά, με τις μελωδικές του εξάρσεις. Τη σκυτάλη αναλαμβάνει η ακουστική κιθάρα και τα καθαρά του Lunn. Όχι για πολύ, αφού 2-3 λεπτά μετά επανέρχεται το αρχικό μοτίβο, σε μια εναλλαγή, όπως αυτές που προκαλεί μια περιοδική ασθένεια, με υφέσεις και εξάρσεις. Στο κλείσιμο, η ατμόσφαιρα επικρατεί, και το πιάνο προσθέτει μια μελαγχολική μεν, αλλά αισιόδοξη νότα. Η μάχη έχει κερδηθεί. Έστω και προσωρινά.

Η κυκλοφορία αυτή των Nechochwen και των Panopticon είναι μια αξιόλογη πρόταση από δυο ποιοτικά σχήματα με παρόμοια αισθητική, αλλά διαφοροποιημένη εκτέλεση όσον αφορά την ποσόστωση των folklore στοιχείων στο black metal τους. Ωστόσο, πέρα από τα μουσικά κριτήρια, αξίζει η αγορά αυτού του split, μόνο και μόνο, διότι ορισμένα από τα έξοδα θα διατεθούν στην καρδιολογική μονάδα του Νοσοκομείου Παίδων στη Μινεάπολη. Αν μη τι άλλο σπουδαία κίνηση, η οποία ανεβάζει ακόμα περισσότερο των Austin Lunn στην εκτίμησή μου.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET