Thrice

Οι Thrice φέτος κυκλοφόρησαν τον ένατο δίσκο τους ονόματι "To Be Everywhere Is To Be Nowhere" και κατάφεραν να ενοχλήσουν τη μουσική επικαιρότητα περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην καριέρα τους. Η μπάντα από την Καλιφόρνια, δισκογραφικά ενεργή από το 2001, εξαφανίστηκε το 2011 και έπειτα από πέντε χρόνια σιωπής επέστρεψε με έναν ακόμα ξεχωριστό δίσκο στην πολύχρωμη δισκογραφία της. Μία μπάντα που συνεχώς πειραματίζεται, φέτος μας παρουσιάζει ένα πιο ώριμο πρόσωπο, ένα άλμπουμ ενήλικου alternative rock που στα 41 του λεπτά εξαφανίζει την αίσθηση του χρόνου και κυλάει αβίαστα και εθιστικά. Παράτησαν τα screamο σημεία τους και έδωσαν χώρο σ΄έναν πιο καθαρό rock ήχο αγγίζοντας το punk, το grunge και όλη τη μελαγχολική διάθεση που βασίλευε στα '90s.

Το δυνατό σημείο του δίσκου είναι τα φωνητικά. Οι μελωδικές γραμμές του Dustin Kensrue είναι πιασάρικες, άμεσες και εκτελεσμένες με έντονο συναισθηματισμό. Για όλους τους επίδοξους τραγουδοποιούς του είδους, το "Nowhere" των Thrice είναι πράγματι μάθημα σύνθεσης ρεφρέν. Όποιο κομμάτι και να διαλέξω το ρεφρέν είναι υποδειγματικό. Προσωπικά αγαπημένα είναι, ίσως, τα "Blood On The Sand" και "Whistleblower". Η μπάντα, όμως, δεν αρκέστηκε σε αυτό, όπως θα έκανε το κάθε ραδιοφωνικό πιόνι της βιομηχανίας. Οι κιθάρες έχουν παντού εντυπωσιακό ρόλο με leads, solos, αρπισμούς, riffs, αρμονίες και power chords ώστε αυτό που βγαίνει να ακούγεται γεμάτο και λεπτομερές σαν σταυροβελονιά. Τα αδέρφια Breckenridge στο rhythm section ακούγονται όπως πρέπει, κλέβοντας την παράσταση όταν και όποτε το κάθε τραγούδι επιτάσσει. Επίσης, για όσους αναπολούν το σκληρότερο παρελθόν της μπάντας, υπάρχουν και τραγούδια σαν το "Death From Above" για να τους αποζημιώσουν. Τέλος η παραγωγή είναι αρκετά γυαλισμένη, ώστε να αναδείξει το mainstream ήχο των Thrice και σε πολλούς θα θυμίσει μέχρι και Nickelback. Αυτό είναι κάτι τόσο αρνητικό όσο το να κάνεις mastering στα Sterling Sound studios της Νέας Υόρκης. Όχι και τόσο άσχημα...

Είναι αλήθεια αυτό που λένε τελικά, πως πρέπει, δηλαδή να φύγεις, να χαθείς, αν θες να κάνεις ένα πραγματικό comeback και το "To Be Everywhere Is To Be Nowhere" είναι η δήλωση αυτής της μπάντας. Από κάθε άποψη, αυτός ο δίσκος είναι φτιαγμένος για να ακούγεται παντού, άσχετα με το αν ο τίτλος του διαφωνεί.