The Tossers

Gloatin' And Showboatin' (Live On St. Patrick's Day)

Victory (2008)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 06/06/2008
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Καλοκαιράκι στο αγαπημένο σου νησί και η αναζήτηση για το πως θα περάσει η βραδιά σε φέρνει μπροστά στο τοπικό Irish Bar (σχεδόν κάθε ελληνικό νησί έχει και από ένα). Οι Guiness ρέουν άφθονες και το μόνο που τις διακόπτει είναι η περιστασιακή κατανάλωση ενός ή περισσότερων Jameson. Και η μουσική; Ανάμεσα στους γνωστούς Ιρλανδούς ήρωες (Gallagher, Lynott, κτλ) ακούγονται και τραγούδια που είναι (ή μοιάζουν με) παραδοσιακές Κέλτικες μελωδίες που ξεσηκώνουν τους θαμώνες και ανεβάζουν το κέφι.

Αυτός είναι ο κατάλληλος τρόπος να απολαύσει κανείς τους Tossers. Σε καταστάσεις πάρτυ και με το αλκοόλ να ζαλίζει τις αισθήσεις.

Ακολουθώντας τα χνάρια που χάραξαν οι πρωτοπόροι του Κέλτικου punk, οι περιβόητοι Pogues του Shane MacGowan, οι εν λόγω κύριοι στην πραγματικότητα προπορεύονται χρονικά άλλων συγκροτημάτων του είδους που έχουν επιτύχει μεγαλύτερη αναγνώριση, όπως οι Flogging Molly. Πρόκειται για επταμελές συγκρότημα που αποτελείται από μουσικούς που παίζουν σφυρίχτρες, βιολί, ντραμς, μπάσο, πιάνο, μπάντζο, κιθάρα και μαντολίνο.

Η τελευταία τους κυκλοφορία αποτελεί μία ζωντανή ηχογράφηση ανήμερα της Ημέρας του Αγίου Πατρικίου (για όσους δε γνωρίζουν, πρόκειται για τη μεγαλύτερη γιορτή των Ιρλανδών) που κυκλοφορεί παράλληλα σε cd και dvd. Περιλαμβάνει, δε, τραγούδια από τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους, με αποτέλεσμα να μπορεί να χρησιμεύει και ως "best of" και καλή εισαγωγή στον ήχο τους για τους μη μυημένους.

Ομολογουμένως μπορεί να χρειαστεί κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να εξοικειωθούν τα μη εκπαιδευμένα ώτα, αλλά αργά ή γρήγορα οι ιρλανδικές μελωδίες θα αγγίξουν όποιον έχει την καλή διάθεση να επιμείνει. Η ισορροπία μεταξύ του folk και του punk είναι καλή, ενώ και το γεγονός της live ηχογράφησης προσδίδει μία επιπλέον ζωντάνια στις εκτελέσεις των τραγουδιών. Η λάθος αναγραφή του tracklist στο promo cd που έχω στα χέρια μου δυσκολεύει την επιλογή κάποιων τραγουδιών που να ξεχωρίζουν, αλλά από αυτά που μπόρεσα να αναγνωρίσω θα επιλέξω τα "No Loot, No Booze, No Fun" (αφιερωμένο στον Dee Dee Ramone), το "Good Morning, Da (I'm In Jail)" και το "Seven Drunken Nights". Οι τίτλοι βέβαια είναι ενδεικτικοί και της διάθεσης.

Χωρίς να πρόκειται για κάποια αποκάλυψη, οι θιασώτες του είδους και των αντίστοιχων συγκροτημάτων, όπως οι Pogues, οι Flogging Molly και οι Dropkick Murphys, θα πρέπει οπωσδήποτε να τους τσεκάρουν. Αλλά και όσοι βρίσκουν ενδιαφέροντες τους συνδυασμούς του punk με τελείως διαφορετικά είδη, όπως αυτούς των Gogol Bordello με την τσιγγάνικη μουσική ή των Mano Negra με την latin, ας μην τους προσπεράσουν ελαφρά τη καρδία.

  • SHARE
  • TWEET