Sonic Syndicate

Οι Sonic Syndicate ανήκουν στην κατηγορία των γκρουπ που τα Μέσα πάνε να σπρώξουν ως «the new big thing» του Σουηδικού ήχου. Οι αναφορές σε περιοδικά είναι πολλές και ενθαρρυντικές, ενώ σημαντικό μέρος του λόγου τυγχάνει κι η προβολή της ελκυστικής τους μπασίστριας, Karin Axelsson. Το σημαντικότερο όμως clue ουσιαστικά αποτελεί η συμμετοχή σε ιδιαιτέρως δελεαστικά πακέτα περιοδειών. Πέρυσι μόλις περιόδευαν παρέα με τους Soilwork, Dark Tranquillity και Caliban, ενώ φέτος σκοπεύουν να οργώσουν ξανά την Ευρώπη μαζί με τους In Flames και Gojira. Κι όμως, τα πράγματα συνήθως δεν είναι όσο ρόδινα δείχνουν, σωστά;

Κατά γενική ομολογία, ναι. Οι Sonic Syndicate όμως έχουν ως ατού το γεγονός ότι ανήκουν σε ένα τετριμμένο πλέον φάσμα κι έτσι ξεχωρίζουν κάπως απ' το «σωρό». Δηλαδή, μπορεί να μη μιλάμε για καμιά γκρουπάρα, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θ' ακούγονται αρεστοί στους φίλους του μελωδικού metalcore / σουηδικού ήχου. Οι κιθάρες προσφέρουν πιασάρικα riffάκια, οι groovy ρυθμοί δίνουν ενέργεια στο σύνολο, ενώ οι μελωδικές γραμμές των φωνητικών παρουσιάζονται προσεγμένες και καλογραμμένες.

Η τελευταία τους προσπάθεια δε διαφέρει πολύ από την προηγούμενη, στην οποία παρεμπιπτόντως τα μελωδικά στοιχεία μου θύμιζαν πολύ το "Reroute To Remain" των In Flames. Εδώ παρουσιάζουν ένα πιο μεστό ήχο, ο οποίος πάνω-κάτω κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα. Για κλείσιμο, θα επιλέξω να σχολιάσω την ταυτότητά τους, η οποία περιέχει τόσα μελωδικά στοιχεία που με δυσκολία αγγίζει τον οιονδήποτε deathίζον χαρακτηρισμό. Εξ' ου κι η αναφορά σε ποιό target group στοχεύουν. Σε περίπτωση λοιπόν που σας άρεσε η προηγούμενη προσπάθειά τους, ή όλα αυτά ακούγονται ελκυστικά, δε χάνετε τίποτα να δοκιμάσετε. Εάν πάλι σας φαίνονται ένα εμπορικό κράμα επιρροών, τότε καλύτερα προσπεράστε το και ρίξτε μια αυτιά στο ντεμπούτο, που, πλάκα στην πλάκα, ίσως είναι και η καλύτερη δουλειά τους. Επειδή σε τέτοιες περιπτώσεις... περί ορέξεως κολοκυθόπιτα...