Την ώρα που ο καιρός αρχίζει να δείχνει τη σκοτεινή πλευρά του, την εποχή που τα συναισθήματα εντείνονται και οι μελαγχολικές σκέψεις τρυπώνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο μυαλό, βρέθηκε ένα ντουέτο από τη Γαλλία να ντύσει το ασπρόμαυρο σκηνικό με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση. Οι Carline Van Roos και Matthieu Sachs, γνωστοί και ως Remembrance, με το δεύτερο μόλις δίσκο τους επιχειρούν να συλλάβουν τα βαθύτερα αίτια που σπέρνουν την απελπισία και τη μιζέρια στις ψυχές των ανθρώπων και να τα μεγεθύνουν.
Ατόφιο funeral doom/death που όμοιο του θα έχετε κατά πάσα πιθανότητα ακούσει, αλλά στην αρτιότερη μορφή του, βρίσκει κανείς στο τελευταίο μουσικό δημιούργημα των Remembrance. Καθόλα ενδιαφέρουσες ιδέες και άκρως καταθλιπτικές μελωδίες, με αργόσυρτα ρυθμικά, εμπλουτισμένα με πεθαμενατζίδικα πλήκτρα και φωνητικά που τονίζουν τη σκοτεινή φύση του ανθρώπου, κατανεμημένα σε μακροσκελείς συνθέσεις. Τα αιθέρια φωνητικά της Carline προσθέτουν ένα αλλόκοσμο τόνο στη μουσική του "Silencing The Moments" και σε φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά στο μνήμα.
Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο δίσκο τον πρωτάκουσα καλοκαίρι και δε μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Τον ίδιο δίσκο, με διαφορετικές συνθήκες, τον εκτίμησα δεόντως τώρα, που η εποχή ευνοεί το συγκεκριμένο είδος. Οι Remembrance είναι μια μπάντα που γνωρίζει το αντικείμενο, όπως φαίνεται, και εμμένει σε αυτό, αναδεικνύοντας το, όχι με το να προσπαθεί να το εξελίξει, αλλά χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που έκαναν το funeral death να βρει μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές κάποιων, ορθολογικά.
Το "Silencing The Moments" προκαλεί έντονα και ειλικρινή συναισθήματα, όπως μια μπάντα του μεγέθους των My Dying Bride μπορεί να κάνει. Αυτό από μόνο του λέει αρκετά για την αξία του δίσκου.
