Project Pitchfork

Υπάρχουν μερικά συγκροτήματα που μόλις πέσει η καινούρια τους δουλειά στα χέρια σου, πραγματικά χαίρεσαι ανείπωτα πολύ, τόσο που δε σου φτάνει ο χρόνος να τη χορτάσεις! Σε αυτή την κατηγορία επιτρέψτε μου να εντάξω και τους Γερμανούς electro synthrockers Project Pitchfork και όσοι δεν ασχολείστε με το είδος, καλύτερα να διαβάσετε κάτι άλλο. Οι υπόλοιποι, μαζέψτε τα σάλια σας και συνεχίστε άφοβα: το «όνειρο» μόλις ξεκίνησε.

Μπορεί ο όρος «Τειρεσίας» να προκαλεί πονοκέφαλο στους Έλληνες, μιας και επιλέχτηκε για να ονομαστεί έτσι η διατραπεζική εταιρεία που συγκεντρώνει και διαθέτει πληροφορίες για την οικονομική συμπεριφορά επιχειρήσεων και ιδιωτών, και ποιος τον είδε και δεν τον φοβήθηκε δηλαδή, οι Project Pitchfork όμως τον επέλεξαν άφοβα και, αν μη τι άλλο, του πρόσταξαν να ονειρευτεί (!), προς χάρη του νέου τους, δέκατου άλμπουμ παρακαλώ, το οποίο αποτελείται από 13 ονειρικά αριστουργήματα, γεμάτα beats, ένταση και χορευτική διάθεση, που θα σας παρασύρουν αβλεπί. Η φωνή του Peter Spilles είναι απολαυστική και αναπόσπαστο κομμάτι των Project Pitchfork πλέον, την ώρα που η δουλειά που κάνουν οι Dirk και Juergen στα πλήκτρα είναι μοναδική. Προσθέστε τους Achim Faerber και Carsten Klatte σε drums και κιθάρα αντίστοιχα, που τους συνοδεύουν στις live εμφανίσεις τους, και το electronic παζλ ολοκληρώθηκε.

Οι πρώτες δέκα συνθέσεις αριθμούν και από ένα κομμάτι του ονείρου, με τα τρία τελευταία κομμάτια του άλμπουμ να είναι τα συνήθη remix στο χιτάκι "Feel!" από τους [:SITD:], Noisuf- X και Die Krupps, που -μεταξύ μας- δε διαφέρουν κατά πολύ από το original. Λάτρεψα το εναρκτήριο "If I Could", τα "An End" και "Full Of Life" και μόλις τα ακούσετε, θα καταλάβετε αμέσως το γιατί.

Είναι πολύ σημαντικό να «πατάς» την dark wave σκηνή (electro μετέπειτα) από το 1989 και 20 χρόνια μετά να καταφέρνεις να είσαι διαφορετικός και σύγχρονος, αναδύοντας αρώματα αναγέννησης και πρωτοτυπίας και οι Project Pitchfork είναι από τις λίγες μπάντες που κέρδισαν το στοίχημα αυτό. Αν παρ' όλα αυτά δεν τους έχετε στα υπόψιν ή σας φάνηκαν, έστω και για μια στιγμή, υπερφίαλοι, δώστε τους άλλη μια ευκαιρία κι ας έχει το όνομα ενός Θηβαίου μάντη που είχε πρωτοπεί: «ο Ναρκιόσος θα ζήσει ως τα βαθιά γεράματα, αρκεί να μη γνωρίσει ποτέ τον εαυτό του».